Part 32

691 12 4
                                    


Juds' POV

Masaya akong nandito ako ngayon sa Bulacan. Pakiramdam ko ay malayo ako sa kapahamakan. Pero malungkot ako dahil nagiisa ako. Hindi ko na makakasama ang mga kaklase ko lalong lalo na yung iba na namayapa na.

"Ano na kayang nangyari sa kanila?" Pagiisip ko habang nakatingin sa kisame.

Nakahiga lang kasi ako sa kama at nakatingala sa taas. Parang wala kong lakas bumangon.

"Sana talagang tahimik na ang kaluluwa ng nagambala namin" bulong ko sa sarili ko

Sobrang tahimik dito sa lugar namin dahil nga layo layo ang mga bahay dito. Kailangan mo pang maglakad ng mga lima hanggang sampung minuto bago ka makakita ng isa pang bahay

Napakapeaceful dito, ang maririnig mo lamang ay mga ibon, palaka, at mga insekto at butiki sa paligid.

"Sana dalawin ako balang araw nila Ciel" patuloy na kausap ko sa sarili ko

At dahil wala akong magawa ay kinuha ko nalang yung gitara ko.

Di naman sa pagmamayabang eh bukod sa maganda kong boses, magaling rin akong mag gitara.

Di nga lang alam ng mga kaklase ko na marunong ako mag gitara. Nang makuha ko ito ay nagrecord ako sa phone ko at nagsimula nang kumanta

"Doobi doobi dapp dapp
Doobi doobi dipp dipp"

Joke! Ayoko yang kantang yan. Hmmm ano kaya magandang kantahin.

Mag a-adele song nalang ako.

"I've made up my mind,
Don't need to think it over
If I'm wrong, I am right
Don't need to look no further,
This ain't lust
I-i-i-i now this is love

But if I tell the world
I'll never say enough
'cause it was not said to you
And that's exactly what I need to do
If I end up with you

Should I give up?
Or should I just keep chasin' pavements
Even if it leads nowhere?
Or would it be a waste
Even if I knew my place?
Should I leave it there?
Should I give up?
Or should I just keep chasin' pavements
Even if it leads nowhere?"

Hanggang chorus lang ang kinanta ko tapos ay inistop ko na yung recording.

Tapos ay pinakinggan ko na yung recording sa phone ko.

Pero pagkaplay ko nito ay nagulat ako sa narinig ko. Di ako makapaniwala! NAKAKAKILABOT!!

Di ako makapaniwala na ganto pala kaganda boses ko! Tumayo mga balahibo ko sa sobrang ganda ng napakinggan ko. Grabe!

Isa sa magandang biyaya sa akin ay ang boses ko.

Hanggang sa bigla ay may narinig ako na kumaluskos ko sa labas ng kwarto ko. Ano kaya yun eh nagiisa lang naman ako dito. Siguro hayop lang yun mula sa labas dahil nga puro puno sa paligid.

Di dapat ako tatayo pero may tumunog ulit kaya lumabas na ako ng kwarto

"Sinong nandyan?" Sigaw ko pero wala akong nakuhang sagot

Natatakot na ko dahil wala namang ibang tao dito. Kinakabahan ako sa maaaring mangyari sa akin. Hanggang sa nagulat ako dahil may biglang lumabas at napatalon ako.

May lumabas bigla na pusa! Pusa lang pala! Nakalimutan ko na minsan ay pumupunta dito yung pusa ng kabilang bahay kahit medyo malayo ang bahay nito.

Lumapit agad ito sakin dahil para ko narin syang alaga dati. Kaya naman kumuha agad ako ng pwede nyang makain

Nica's POV

Spirit Of The Glass 2Место, где живут истории. Откройте их для себя