[HOLD] Enchanted: The Accursed Daughter

Chapter 48

Huminga muna siya nang malalim bago tumingin sa ‘kin ng seryoso.

“Alam mo nang si Loic at Amanda ang mga magulang mo, hindi ba?”

Natigilan ako sa diretsa niyang tanong. “P-paano-“

“Marami akong alam na hindi nalalaman ng iba, Irine.”

“Alam ko ‘yon pero saan mo nakuha ang impormasyon na ‘yan?”

Bigla siyang natahimik at napaisip nang sandali. Inilapag niya ang sarili niyang tasa sa katabi niyang desk.

“Natatandaan mo ba ang libro na gusto mong basahin noon sa Library ko?”

Tumango ako. “Ang Enchanted.”

“Tama. Forbidden book ang Enchanted kaya hindi ko kayang ipabasa sa inyo noon. Ang katotohanan niyan ay maski ako, hindi ko parin nababasa ang libro. Ngunit nang nakilala ko kayo, nagpasya na akong basahin ito.”

“Kung ganoon…” Inilapag ko rin ang tasa ko sa desk. “Nabasa mo na ang libro?”

Tinitigan akong mabuti ni Errapel bago siya tumango. “Nilalaman ng libro ang totoong nangyari sa mga magulang mo, Irine.”

Bigla akong nawalan ng hininga. Napahawak ako sa dibdib ko para pakalmahin ang sarili ko. Ang mga magulang ko. Malalaman ko na kung ano ang nangyari sa kanila at sa pamilya namin.

Umayos ako ng upo. “Maaari mo bang ikwento, Errapel?” Napansin kong nagdalawang isip si Errapel kaya hinawakan ko ang dalawa niyang kamay. “Please. Please Errapel.”

Tinitigan niya ang mga mata ko hanggang sa ngumiti siya nang bahagya. Tumango si Errapel.

“Umupo ka muna ng maayos.” Sinunod ko ang sinabi niya at nakinig sa bawat salitang naririnig ko. “Simula pa noon ay ipinagbabawal na ang pag-iibigan sa pagitan ng dalawang enchanter na may magkaibang spirits. Ang Luna na mismo ang nag-utos upang mabalanse ang dimension na kinabibilangan natin. Pero dalawang enchanter ang lumabag sa utos, isang ice at fire enchanter.”

“Loic at Amanda?”

Tumango siya. “Sila ang mga magulang mo. Si Amanda ang isa sa mga pinagkakatiwalaang Doyen sa Amaryllis. Siya ang nangunguna sa lahat ng Ice Enchanter at siya rin ang lider ng lahat. Ang iyong ama naman, si Loic, ay miyembro ng isang organisasyon sa labas ng kampo.”

“Anong organisasyon?” Tanong ko.

"Dark Assemblage."

"Ha?"

Hinaplos ni Errapel ang braso ko. “Sa maniwala ka’t sa hindi, si Loic ang isa sa mga leader ng Dark Assemblage.”

Napatakip ako ng bibig. Hindi maaari. Ang ibig sabihin ay masama ang aking ama? “Pero bakit? At paano? Paano sila nagkakilala?”

“Nagkakilala sila noong nilusob ng Dark Assemblage ang Amaryllis Camp. Pinamunuan ni Loic ang paglusob na ‘yon. Ang sabi sa nabasa ko ay iniligtas ni Loic si Amanda sa bingit ng kamatayan nang muntikan siyang mapatay ng kasapi nito. Simula noon ay hindi na maalis sa isip ng dalawa ang isa’t-isa at araw-araw nang nagkikita ng palihim sa labas ng kampo. Ginamit ni Amanda ang mataas na rangko at kapangyarihan niya para makontrol ang mga gwardya ng mga gates at para makalabas siya. Isang taon ding nagtagal ang relasyon nilang dalawa hanggang sa nalaman na ito ni King Melettus at ni Rocio.”

“At doon sila naghiwalay nang panandalian lamang, tama?”

Umiling si Errapel. “Mas naging desidido ang dalawa na magsama noon dahil balak patayin ni King Melettus si Loic at ikulong si Amanda. Kaya naman ay tumakas si Amanda sa Amaryllis at iniwan ni Loic ang Dark Assemblage para magsama sila ng tahimik. Sa isang liblib na lugar sila tumira malapit sa Elf Village-“