[HOLD] Enchanted: The Accursed Daughter

Chapter 34

ENCHANTED: The Accursed Daughter
©EmpressWinteroo

Chapter 34

I R I N E

Kinabisado ko ang lahat ng spells na nasa libro kagabi. Nanghihina akong tumayo at nagbihis dahil wala akong masyadong tulog.

Maaaring ngayong araw ang dating ni Red o bukas pa.

Pero sana bukas nalang.

Pagkatapos maligo at magbihis. Tinali ko ang buhok ko para hindi sagabal sa pagbabasa. Kumain ako ng almusal nang wala ang iba dahil pinahintulutan ako ni Sov na magfocus muna sa Spell training kaysa sa Battle kaya halos hindi na magkasabay ang oras naming lahat.

Masyado silang maaga para sa Battle Training at ako naman malaya kong nagagawa ang gusto ko, 'yun nga lang natorture ang utak ko.

Lumabas ako sa guild pagkatapos kumain at umupo na naman sa bench na nasa harap. Malamig ang simoy ng hangin at makulimlim ang langit. Pinagmasdan ko ang grayish na kulay ng mga ulap na nagbabadyang magbuhos ng ulan.

Hindi na naman maganda ang panahon ngayon. Pansin kong tahimik ang daan marahil halos lahat sila ay nasa Battle Ring. Huminga muna ako ng malalim bago magbasa.

Unda dimittere - a dismissing spell that uses water element to de-escalate the opponent's attacking spell.

Tumango ako. Ang isang dismissing spell ay tumutulong sa paghina ng spell na binato ng kalaban at kinakalaban ang energy nito. Kinabisado ko ang spell na to. Baka kakailanganin ko.

Kahit na para sa water element ito, maaari ko itong gamitin basta't may tubig sa paligid ko. Galing din naman ako sa Water ang Ice Family.

Nilipat ko ang tingin sa susunod na spell.

"IRINE!"

"AY ASHTIO!" Nahagis ko ang librong hawak ko.

Tyaka ko napagtanto kung ano ang sinabi ko. Naku naman!

"AHH!" Tuluyan na nga akong nahulog mula sa bakal na bench nang mabilis itong naging abo at lumipad sa hangin.

"Ayos ka lang?" Tinulungan akong tumayo ng pamilyar na boses na 'yon.

"Ang balakang ko..." Hinaplos ko ang parteng nasaktan dahil sa pagkakabagsak ko.

Sino ba ang nanggugulat na 'yon?!

Narinig ko kaagad ang mahinhing tawa ng tumulong sa akin. Pinakalma ko ang sarili ko at humarap sa kanya.

"Maya naman, bakit ka nanggugulat?"

Tumigil siya sa pagtawa at kinuha ang librong nahulog.

"Ang seryoso mo kasi sa pagbabasa," wika niya na medyo natatawa pa.

Binigay niya sa 'kin ang libro at tiningnan ang inuupuan ko kanina. Napabuntong-hininga ako. Wala nang anumang bakas ng bench ang naiwan.

Ano nang sasabihin ko kay Sov?!

Mabuti nalang talaga naitapon ko ang libro at ang bench huling bagay malapit sa katawan ko. Kung nabigkas ko ang spell na Ashtio nang hindi ko naibato ang libro, baka ang bagay na 'yun pa ang mawala nalang ng parang bula–ay abo pala.

"Abo nalang ang natitira sa inuupuan mo kanina..." Natawa siya. "Para sa Locus Tournament ba 'yan?" Baling niya sa 'kin.

Pinagpag ko muna ang libro bago sumagot. "Oo, kailangan ko raw kasing pag-aralan sabi ni Re–Stager Red."

Napansin ko kaagad ang mga mata niyang tila may bahid na lungkot.

"Mabuti ka pa, lagi mo siyang kasama." Bahagya siyang ngumiti at tumingin sa mga mata ko.