[HOLD] Enchanted: The Accursed Daughter

Chapter 4

ENCHANTED: The Accursed Daughter
©EmpressWinteroo

Chapter 4

I R I N E

"Ayos lang ba talaga sayong samahan nalang ako dito?" Tanong ko kay Sam habang nagbuburda kami ng panyo.

"Oo naman. Mas gugustuhin ko pang makasama ka kaysa apihin na naman ako roon. Wala na rin kasi akong matatawanan habang nagdedaydream ka."

"Sam naman!"

Tumawa si Sam nang binato ko siya ng panyo.

Ilang araw na rin ang nakalipas nang ikalat ni Keith ang balita na mangkukulam daw ako. Oo. Siya raw ang nagkalat ng balitang 'yon. Hindi na ako nagtaka kung siya talaga ang pasimuno ng lahat. Hindi ko naman siya nakakausap dahil siya na mismo ang lumalayo.

Sa probinsya namin, naniniwala ang karamihan na totoong may mga mangkukulam at halos lahat ay takot sa kanila. Ayaw nilang makabangga o makasalimuha man ng isa.

Naalala ko tuloy noong nagdidilig ako ng halaman sa harap ng ampunan, nagsitakbuhan ang mga nakakita sa 'kin. Natatakot. Nandidiri.

Nakakatawang isipin na dahil lang sa kakaibang mata ko, nakuha pa ni Keith na gawan ako ng kwento.

Isang mangkukulam?

Napailing nalang ako dahil sa isip batang balita ni Keith.

Pinayagan na rin kami ni Sister na lumabas para tumulong sa pagdeliver ng mga panyo kaya naman nabawasan din ang pagkabagot namin sa bahay ampunan.

"Mga hija! Tara na at magdedeliver na tayo." Sigaw ni Manong Oscar mula sa labas.

"Opo manong!" Sigaw namin pabalik.

Inayos na namin ang mga gamit sa pagbuburda at isinuot ang shades ko. Kailangan ko ito dahil lalabas kami ng ampunan. Sa loob ko lang itinatanggal ang shades simula noong nalaman ng mga kasama ko ang sikreto na dati ko pang tinatago.

Itinulak ko na ang wheelchair ni Sam palabas ng bahay ampunan.
Sumakay na kami sa isang van na laman ang mga produkto namin. Si Manong Oscar ang magmamaneho at katabi ko naman si Sam na nakaupo sa bandang likod niya. Kasama rin namin ang ibang trabahador ng ampunan. Sila ang mga inampon na at nagkaroon ng sariling pamilya pero bumalik para tumulong parin para sa business.

"Saan po tayo pupunta manong?" Tanong ko sa kanya.

"Sa subdivision malapit sa ampunan. May mga um-order kasi roon ng mga produkto natin." Sagot ni Manong Oscar.

Oh. Siguro mayaman sila. Ilang kahon din kasi ang dala namin.

Habang nasa biyahe, hindi ko maiwasang mapaisip sa mga nangyari sa buhay ko. Ang gulo at napakamisteryoso.

Mula noong nasunog 'yung papel, lagi na akong naghahallucinate ng mga bagay. Minsan nakikita ko pa si Sister Martha na nasa harap ko at minsan naman naririnig ko 'yung boses na may nagsabing 'cursed' noon. Balak ko sanang sabihin ito kay Sam pero ayaw ko naman siyang takutin.

"Nandito na tayo," ani Manong Oscar.

Bumaba na kaming lahat at nagtulungan na buhatin ang mga kahon para ipunta sa isang bahay.

"Ako nalang po diyan." Offer ko kay Manong Oscar na nagbubuhat ng dalawang kahon.

"Hindi na, Irine. Samahan mo nalang si Sam doon." Tinuro niya si Sam at t'yaka ngumiti sa 'kin.

"Kung 'yan ang gusto niyo manong. Hindi kita pipilitin." Biro ko sa kanya.

"Ikaw talagang bata ka! Osiya, doon ka nalang!" Umalis na palayo si Manong kaya pumunta kaagad ako sa tabi ni Sam na kasalukuyang inililibot ang paningin sa paligid.