Οι ακτίνες του ηλίου που μπαίνουν από το παράθυρο καταφέρνουν να με ξυπνήσουν. Κοιτάω την ώρα είναι 11:20. Ωχ, σε λίγο θα έρθει ο Αλέξανδρος πρέπει να συμμαζέψω μην τα δει όλα χάλια. Βλέπω στο δωμάτιο της Δαναης. Δεν ήταν εκεί. Κατευθύνομαι στην κουζίνα και βάζω καφέ να ετοιμάζεται. Λογικά ήρθε αργά το βράδυ και πήγε δουλειά τώρα γιατί υπήρχαν άπλυτα στον νεροχύτη. Αφού πήγα να πληθώ, καθαρισα την ακαταστασία στην κουζινα και συμμάζεψα λίγο τα πεταμένα ρούχα και παπούτσια από το σαλόνι. Αυτό το σπίτι είναι σαν να έχει εκραγεί μια βόμβα από ρούχα. Κάτι ασυνήθιστο για κορίτσια. Το δωμάτιο μου δεν το συμμάζεψα. Δεν χρειάζεται. Πήγε κιόλας 11:50. Όπου να'ναι θα χτυπήσει η πόρτα. Ετοιμάζομαι ψυχολογικά για αυτό που θα του πω. Και τσουπ! Πάνω στην ώρα χτυπάει και η πόρτα. Κατευθύνομαι προς το μέρος της πόρτας. Παίρνω μια βαθιά εισπνοή και ανοίγω. Αντικρίζω τον Αλέξανδρο να μου χαμογελάει. Γλυκός μου, πάντα με αυτό το υπέροχο χαμόγελο στα χείλη.
«Καλημέρα μικρή!» λέει και μου δίνει μια αγκαλιά.
«Καλημέρα μεγάλε!» λέω και χαμογελάω. «Ελα πέρνα μέσα.» προσθέτω και μπαίνει μέσα.
Τον κατευθύνω προς την κουζίνα. Βάζω καφέ και κουλουράκια και κάθομαι δίπλα του στο τραπέζι δίπλα από το παράθυρο.
«Λοιπόν κάτι ήθελες να μου πεις» λέει και πίνει μια γουλιά από τον καφέ του.
«Λοιπόν δεν είναι εύκολο να το πω αλλά...» λέω και με διακόπτει
«Έχει γίνει κάτι;» ρωτάει γεμάτος αγωνία.
«Όχι, όχι μη πάει το μυαλό σου στο κακό» λέω και ανακουφίζεται «είναι κάτι που έγινε μεταξύ μας.» προσθέτω.
«Κοίταξε δεν θέλω να σε πιέζω εγώ θα περιμένω όσο χρειαστεί.» λέει. Τι καλός που είναι.
«Αυτο ακριβώς, δεν χρειάζεται να περιμένεις άλλο.» λέω
«Τι εννοείς;» ρωτάει γεμάτος απορία.
«Εννοώ ότι δέχομαι την πρόταση από την σκοποβολή Αλέξανδρε μου.» απαντάω και το χαμόγελο εμφανίζεται στο πρόσωπο του. Δεν θέλω μα τον απογοητεύσω είναι τόσο καλός. Θα κάνω ότι καλύτερο μπορώ. Και στον Αχιλλέα έδωσα τον καλύτερο μου εαυτό. Ξέρω να δίνω τον καλύτερο μου εαυτό. Αλλά ξέρω και να τον παίρνω πίσω. Θα το κάνω. Θα το προσπεράσω, θα το αφήσω αυτό αυτό πίσω ναπό εμένα, θα έχω περισσότερη αυτοπεποίθηση... θα το κάνω!
ČTEŠ
Το καλύτερο κομμάτι του εαυτού μου.®
RomanceΞαπλώνω στο κρεβάτι με την προϋπόθεση ότι θα κοιμηθώ. Ο ύπνος όμως δεν θα με πάρει σύντομα. Κάθε βράδυ τα ίδια. Σκέφτομαι τι έχει γίνει και πονάω. Μου λείπει πιο πολύ από οτιδήποτε. Τον χρειάζομαι τώρα όσο κανέναν άλλο. Ειδικά μετά από αυτά που εχου...
