Κεφάλαιο 11 (μερια Αχιλλεα)

179 19 0
                                    

Είναι Τετάρτη και έχω προσγειωθεί στο αεροδρόμιο του Λονδίνου. Αυτή τη στιγμή περιμένω την βαλίτσα μου και ανυπομονώ την στιγμή που θα την δω. Βλέπω την βαλίτσα μου και αφού την πάρω, βγαίνω έξω και ψάχνω για ταξί. Έχω κλείσει δωμάτιο στο ξενοδοχείο που βρίσκεται κοντά στο κέντρο της περιοχής. Μετά από λίγα λεπτά και αφού άρχισε να βρέχει βρίσκω ταξί και μπαίνω μεσα πριν γίνω μούσκεμα. Έχουν δίκιο για τον καιρό στο Λονδίνο, είναι απρόβλεπτος. Φτάνω στο ξενοδοχείο και κατευθύνομαι προς την ρεσεψιόν. Οι άνθρωποι είναι πολύ ευγενικοί. Με καλοδέχτηκαν με ένα τεράστιο χαμόγελο και έδειξαν πρόθυμοι να με βοηθήσουν σε ότι χρειαστώ κατά τη διαμονή μου στο Λονδίνο. Μου δίνουν το κλειδί του δωματίου και μπαίνω στο ασανσέρ. Το δωμάτιο μου βρίσκεται στον δεύτερο όροφο. Φτάνοντας επιτέλους στο δωμάτιο μου, τακτοποιησα τα πράγματα μου και κάθισα στο παράθυρο κρατωντας το χαρτάκι με το όνομα του μαγαζιού που δουλεύει η Βιολέτα και την οδό του σπιτιού της. Μου τα είχε δώσει η Θαλεια.
Κοιτωντας πιο προσεκτικά έξω διαπίστωσα ότι έχω άμεση οπτική επαφή με αυτό το μαγαζί. Πω πω τύχη. Αυτό με κάνει να χαρώ γιατί μπορώ να δω πότε έρχεται έτσι ώστε να πάω και εγώ όταν θα είναι και εκείνη εκεί. Από όσα μου είπε η Θαλεια συχνά δουλεύει πρωί και σπάνια θα καθίσει μέχρι το απόγευμα. Η ώρα τώρα είναι 19:00 και το μαγαζί είναι έτοιμο να κλείσει αφού δεν έχει πολύ πελατεία. Λογικά δεν θα είναι εκεί τώρα. Αποφασίζω να κάνω ένα ντους για να χαλαρώσω και ύστερα να πάω για ύπνο. Είμαι αρκετά κουρασμένος από όλο το ταξίδι. Αφήνω το χαρτάκι που κρατούσα στο κομοδίνο που είναι δίπλα από το κρεβάτι και πηγαίνω προς το μπάνιο.
Αφού τελειώνω με το μπάνιο και φορέσω ένα σορτς για πιτζάμα η πόρτα του δωματίου χτυπάει. Λογικά θα είναι το προσωπικό και ηρθαν για να δουν αν χρειάζομαι κάτι. Ανοίγω την πόρτα, είχα δίκιο. Στην πόρτα στέκεται μια αρκετά νέα κοπέλα περίπου στα 20. Βλέπω το όνομα στο καρτελάκι που βρίσκεται πάνω στην μπλούζα της "Δανάη" λέει επάνω. Λογικά ελληνίδα. Της μιλάω ελληνικά για να το εξακριβώσω:
«Παρακαλώ;»
«Και εσείς Έλληνας;»
«Χαχα ναι»
«Ήρθα για να ελέγξω αν ο φωτισμός λειτουργεί σωστά, γιατί πολλοί έχουν κάνει παράπονα, και αν χρειάζεστε κάτι.»
«Μπορείτε να μπείτε ελεύθερα και δεν χρειάζομαι κάτι αυτή τη στιγμή ευχαριστώ.»
Λέω και η κοπέλα κατευθύνεται προς το μέρος των κομοδινων.

Το καλύτερο κομμάτι του εαυτού μου.®Where stories live. Discover now