BUSE'DEN
"Tebrikler cengiz şerefsizi güzel oyun."
"Tebrikler küçük hanım güzel dedektifçilik." Kafama dayalı metal varlığını sürdürürken nasıl kurtulacağımı düşünüyordum.
Aşağı eğilip kadını bileğine vurdum. Benden hamle beklemeyen kadın olduğu yerde donakalmıştı. Silah köşeye düştüğünde kadına vurmaya başladım. Halsiz kadını bırakıp cengiz şerefsizin yanına gittim.
"Artık şu lanet olasıca dosyanın yerini söyle." Arkaya bakıp gülen adamı gördüğümde bende oraya döndüm. Kadın silahı almış ve Yalçın'ın kafasına dayamıştı. Lanet olsun!
"Cengizin iplerini çöz yoksa onu gebertirim." Yalçın'ın hayatını hiçe sayamazdım. İpleri çözmeye başladım. Benden nasibini alan kadın Yalçın'ı kendine zarar veremeyeceği şekilde tutmuştu. Cengiz iti serbest kaldığında beni ve Yalçın'ı bağladılar.
"Bak küçük hanım demekki avantaj her zaman işe yaramazmış."
"Belki? Peki söylesene oğlunun elimde olduğundan karının haberi var mı cengiz şerefsizi."
"Ne! Ne demek oğlun elimde. Cengiz oğlum nerede? Bana onu vereceğini söyledin!"
"Vericem hayatım korkma oğlumuzu kurtarıcam."
"Sence bize bir şey yaparsan oğlunu yaşatırlar mı?"
"Size bir şey yaptığımda oğlum onlarda olmayacak küçük hanım."
"O kadar emin olma."
Hastane Buğra :
"Efendim yenge?"
"Buğra çocuk hastaneden çıkar çıkmaz onu güvenilir bir yere götür. Kimsenin onu bulamayacağı bir yere ve ona zarar gelmeyecek. Sana güveniyorum."
Şimdi
"Hastanedeki bir çocuğu ne kadar saklayabilirsin."
"Hastaneler büyüktür cengiz şerefsizi."
"Kardeşin elime geçtiğindede böyle konuşabilecek misin bakalım."
"Kardeşimi eline geçirebileceğine inanmanda güzel."
Yalçın'a doğru yaklaştı.
"Şimdi ona zarar versem nasıl olur acaba."
"Aklından bile geçirme!" Yalçın baygındı. Bağlamadan önce onu bayıltmışlardı.
"Mesela yüzüne şurdan şuraya kadar bir bıçak izi ne dersin hayatım çok şık olmaz mı?"
"Seni diri diri yakarım cengiz şerefsizi. Sana yemin ediyorum yaparım!"
"Yada direk öldürsek mi? Gerçi o zaman eğlencesi kalmaz. Belki sakat bırakırız."
"Bugün buradan ölün çıkıcak cengiz şerefsizi andım olsun ölün çıkıcak!"
"Böyle deliriyorsun ya nasıl hoşuma gidiyor bir bilsen."
"Gayet iyi biliyorum az önce sana çektirmediğim acı kalmadı çünkü!"Elinde bıçakla Yalçın'a doğru yöneldiği sırada kapı paldır küldür açıldı ve Çiğdemler içeri daldı. İşte benim kardeşim.
....
Sarp Çiğdem'i arabaya götürünce içeride Yalçın ,ben ,Buğra ve Ulaş kalmıştık. Bu şerefsiz bugün tam burada ölecekti.
"Şimdi asıl eğlenceye başlayalım mı?"
"Bu hikaye daha ne kadar devam edicek bakalım."
"Beş dakika içinde sen gözlerimin önünde öldüğünde." Karısına doğru ilerleyip kolyesini boynundan çektim. Ucundaki metali açıp içindeki küçük diski aldım. Bu benim kardeşimin özgürlüğüydü.
