"Anne!" dedim karşımda duran dalgalı sarı saçları beline kadar uzanan anneme bakarken.
"Güzel kızım benim."
"A..ama s..sen nasıl?" Annem bana yaklaştı ve ellerini saçlarımda gezdirdi. Sarılmak istedim ama izin vermedi.
"Sen birilerine sarılmayı sevmezsin." dedi gülümseyerek bende ona gülümsedim.Haklıydı sarılmak bana göre değildi. "Doğru yolda olduğuna emin olup olmadığını merak ettim meleğim." Nasıl yani anlamında başımı salladım. "Bak güzelim sen babana benim yüzümden kin tutma. Ne olursa olsun o senin baban."
"Anne sen ne diyorsun ya! O adam benim babam filan değil. Nasıl onca şeyden sonra bunları söylersin."
"Biliyorum yaşananlar kötüydü ama baban sizi çok seviyor."
"Ya tabi senide çok seviyordu gördüm ne olduğunu anne ben senin cesedini gördüm paramparçaydın sen. Şimdi bana katilinle mutlu bir hayat sürmemi mi söylüyorsun? Asla olmaz sana zarar verdiyse Çiğdem'e vermez mi sanıyorsun! Ben kardeşimle gayet güzel yaşıyorum tamam mı? Bizi merak etme başımızın çaresine bakarız."
"İnatçı kız. Peki o çocuklar?"
"Hangi çocuklar?"
"Sarp ve Yalçın."
"Ne olmuş onlara."
"Aşık mısınız onlara?"
"Hayır! Aşk gerçek değil sadece uydurma bir kelime o biz onları seviyoruz. Aşk gerçek olsaydı seni rüyalarımda değil evimizde görürdüm anne."
"Baban bana aşıktı güzelim onu suçlama artık."
"Bu kadar saf olma anne artık o adam sana aşık filan değildi aşk bu değil. Yalçın dediğin çocuk varya onun tek gözyaşı aksa benim kalbim parçalanıyor. O benim için neredeyse intihar ediyordu anne. Şimdi bana söylesene sence gerçek aşk hangisi." Gözlerini dolan anneme sıkıca sarıldım bu kez oda sarıldı.
"Ayrılma vakti inatçı. Kalbinden geçenleri yapmaya devam et. Benim kızlarım oldukça güçlüler."
"Hayır anne bir şey daha sormak istiyorum." Başını olumlu anlamda salladı. "O kıza ne oldu?" Kimden bahsettiğimi anlamış olacak ki gülümsemesi soldu ve gözlerini benden çekip ileriye baktı.
"Bilmiyorum bir tanem öğrenmeyi çok isterdim ama bilmiyorum."
Gözlerimi hızla açtığımda Yalçın endişeli gözlerle bana bakıyordu.
"İyi misin?" diye sordu.
"Evet sadece bir rüya gördüm."
"Buse bir şey söyliyim mi ben çok acıktım ya."
"Çiğdem'e söyliyimde yapsın bir şeyler ben yaparsam seni tekrar kaybetme riskini göze alamam."
"Çiğdemle Sarp kafeye gitti."
"Ahh doğru ya. O zaman bir şeyler sipariş edeyim ne istersin."
"Hayır ben senin yapmanı istiyorum. Şehriye çorbası istiyorum ben banane banane."
"Ya Yalçın ben ne anlarım şehriye çorbasından Allah aşkına."
"Ben sana öğretirim sevgilim sorun yok." dedi. Sevgilim kelimesini ondan duyduğumda kalbimde uçuşan arılara durun didim. Hep kelebekler karında mı uçucak yav Allah Allah bir kerede arılar kalpte uçsun.
"Tamam göster bakalım sevgilim. Değerini bil bak kimse için yapmam bunu." Yataktan yavaşça kalktı elini tutup destek oldum. "Aslında internetten bakarakta yapabilirim kendini yorma sen dinlen."
