Renklerin Katili

Teşekkür

Merhaba arkadaşlar. Bir hikayemin daha sonuna gelmiş bulunuyoruz... İyisiyle kötüsüyle renklerin katilini de bitirdik. Yazdığım en uzun ve en karmaşık kurgulu hikaye oldu diyebilirim. Bu yolda beni yalnız bırakmadığınız için çok teşekkür ediyorum.

Bütün yorumlarınıza cevap vermeye çalışıyorum fakat son zamanlarda hata var Wattpad'de yorumlara cevap versem de çoğunuza cevap gitmedi. Düzelir düzelmez cevaplayacağım.

Finali beğendiğiniz mi bilmiyorum ama bence en uygun final oydu. (Her zaman böyle diyorum ama kjsdgjksdkjgskdg) Size söylemek isterim ki Renklerin Katili yalnızca bir katilin hikayesi değildi. Renklerin Katili benim için her zaman özel bir hikaye oldu. Dıştan bakıldığında insanlari öldürmeyi seven bir psikopatın hikayesi gibi dursa da bölümler ilerledikçe işin rengi değişti.

Klişedir ama her kötü aslinda iyidir eskiden. Kimse saf kötü olmaz. Araştırmalara göre insanlari kötü yapan geçmişidir. Cyrus da aynen öyleydi. Cyrus'un çocukluğuna ait yazdigim hiçbir şey uydurma değil arkadaşlar. Yıllardır çocuk kaçırma yaygın ve böyle şeyler yaptırılabiliyor. Hepsini araştırarak yazdim.

Üstelik çocuklar sadece kaçırılmıyor da. İşkencelere hatta tecavüze bile uğruyorlar. Sonra hayatları karariyor adeta. Ben de bu hikayede bunu işlemek istedim. Çocukluğunda darbe alan bir insanin, Cyrus'in nasil bir canavara dönüştüğünü anlatmak istedim sizlere. Sadece Cyrus'da değil. Alderia, Olivia, Keaton... Hepsi sevgisiz büyüyen çocuklardı. Bu üçlü yan karakter olsa da hikayelerine oldukça önem verdim.

Canavarı kendimiz yaratiyoruz maalesef. Sözün özü, çocuklara iyi davranalım arkadaşlar. Verdiğimiz değeri arttıralım, onlar toplumun belki de en umut vaat eden kısmı. Ülkemizde istismara uğrayan, kötülüklere uğrayan binlerce masum çocuk vardır, eminim. Bu hikayeyi en başta onlara ithaf etmek istiyorum. Karakterlerin hepsi, çocuklukları elinden alınmış insanlardı. Onların ne hale geldiğini göstermek istedim.

Buna değindikten sonra, teşekkür listeme değineceğim. İlk olarak beni hiç yalniz birakmayan yakınlarima teşekkür ediyorum. 

Tüm kapak ve video işlerimi halleden, Whatsapp'ta saatlerce hikayelerim hakkında fikir tartışan Özge'ye(HAYIR ABLA DEMEYECEĞİM) çok teşekkür ederim. 

Özge gibi saatlerce kurgu hakkında konuşan, yeri geldiğinde öven yeri geldiğinde acımasızca gömen Simay'a, ilk bölümden itibaren her bölümü okuyan Tuğçe'ye çok teşekkür ediyorum. Ayrıca hikayenin ortasında bırakan Sefa ve Berfin'e de teşekkür ederim, belki sonuna geldiğinde okursunuz :d

Okuyan herkese çok teşekkür ederim. İlk bolumden itibaren hatta diger hikayelerimden beri takip eden cok kisi var. Hepsi aklimda yer edindi. Sizlere de teşekkür etmek boynumun borcudur. 

Her bölümde oy ve yorumlarını esirgemeyen @yagmurccc'a, Fazilet42'ye, Dilek_Ruya'ya, troll yorumlarıyla tanıdığım NazlKrkmz 'a, MorningWind21'e, eksikdizeler'e, shopsever'e, glaciemregina'a, hazalaygun'a, fuckingblackblood'a, dollycure'a, Mrv_Cyhn1'e, saykoprincess'e, ExcellentBlack'e,  Demigod_Queen234(yazana kadar ciğerim çıktı) 'a ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM.

Adını unuttuğum varsa belirtsin ekleyeyim bu kadarı aklımda kaldı. Yeri geldi bazı olaylar yaşadık ama bence her şeye rağmen gayet güzeldi :) Hikaye şuan 10K'ya yaklaşmak üzere ve 6.ayını tamamladı, inşallah ileride daha çok okunur diyorum. 

Tekrardan hepinize çok teşekkür ediyorum ve heeeeepinizi Farah adlı hikayeme bekliyorum!

(Hikayenin ortaya çıkışında Leauge of Legends oyunundaki Jhin karakterinden ilham aldım. Ayrıca bazi bölümlerdeki cinayet kisimlari da Hannibal dizisinden esinlenilmiştir.)

Kendinize iyi bakın!