Tesadüf Serisi 1: TESADÜFI SEYLER

38. Bölüm: Hasta Fantazisi

    "Her ne kadar kizgin halin daha cok hosuma gitse de bu tatli dudaklardan kötü sözlerin dökülmesine gönlüm razi olmaz." dedi.

    Parmagini sertce geriye ittim ve "Sen asagilik herifin tekisin!" dedim.

    "Bana bilmedigim birsey söyle." dedi ve arkasina yaslandi.

    Yemek servis edilirken de yemegimle oynarken de gözümü bile kirpmadan onu izledim. Dünyami yerinden sarsmisti. Benimle bir kukla gibi oynuyordu. Gel dediginde geliyor git dediginde gidiyordum. Beni kandirmasina göz yumuyordum ve isin en kötüsü bu giderek hosuma gitmeye baslamisti.

    Ben Arya Önal, ailesinin simartarak her istediginin yapildigi, bir prenses gibi yetismis biricik kizlari bildigi tüm kurallari unutmus ve serseri bir playboyun pesinde sürükleniyordum. Bu zamana kadar kendi sevgilimin de dahil hicbir erkegin pesinde kosmamisken neden simdi onun bir bakisiyla eriyip bitiyordum? Hele o cazibesi. Bana tuvalette 'Su anda benim olmani istiyorum.' dediginde bekaretimi ona sunmaya hazirdim. Eger o an Maya kapiyi acmaya calismasaydi belki de su an pismanliktan agliyor olabilirdim. Gercekten pisman olur muydum? Kim bilir yatakta ne kadar iyiydi. Naz ile neler yasamislardi, kim bilir? Ahh gerizekali Arya! Kendi agzinla söylüyorsun, onun bir sevgilisi var ve sen burada onunla sevismenin nasil birsey oldugunu hayal ediyorsun. Kac sene boyunca Kutay'la beraberdim ama hicbir zaman onunla yatmak istememistim. Baska hic bir erkegi arzulamamistim ama Beren... beni öptügü o andan beri onun dokunuslarini vücudumun her yerinde hissetmek istiyordum.

    "Keyfim yok deme sakin!" dedi, Bartu.

    "O da nerden cikti simdi?" diye sordum.

    "Tabaginda ki hic birseye dokunmadin." dedi eliyle catalimla oynadigim yemekleri göstererek.

    "Ahh, sey. Istahim yok, sanirim." dedim.

    Yanima gelip elini alnima koydu. "Ates'in yok. Hasta olamazsin, degil mi? Sakin hasta olayim deme, Hanzade." dedi kaslarini catarak.

    "Yine annelik duygularin kabardi senin." dedim ve kahkaha atarak güldüm.

    Bartu kaslarini catarak yerine oturdu. "Bunu söyledigin icin pisman olacaksin, güzelim." dedi ve dislerini sikarak hirlama sesi cikardi. Bende ona karsilik aynisini yaptim. Bu ikimiz arasinda birseydi.

    "Seni düsünen de hata. Hastalandigin zaman yaninda uyuyabilir miyim diye yalvararak yanima gelme sakin." dedi.

    Ellerimi havaya kaldirdim ve teslim olma isareti yaptim. "Tamam, tamam. Özür dilerim Kaptan Bart. Lütfen beni kendinden mahrum etme." derken dudaklarimi kücük bir cocuk gibi büzdüm.

    "Sen hastalaninca Bartu'yla mi yatiyorsun?" diye sordu, Maya.

    Sanirim bu konu dikkatini cekmisti. Yakaladim seni Maya, demek arkadasimla ilgileniyorsun.

    "Evet, onun teni cok... atesli." dedim ve elimi Bartu'nun kolunun üzerinde gezdirdim.

    O an Maya'ya baktigimda gözlerini kocaman acmis bakislarini ikimiz arasinda dolandiriyordu. "Nasil yani?" diye sordu.

    "Onlarin arasina ben bile giremedim bu zamana kadar, Maya." diye araya girdi Kutay. ona baktigimda gayet ciddi görünüyordu. Kutay, bir kac saniye sonra bana bakti ve göz kirpti.

    "Ben... anlayamadim." dedi, Maya.

    "Bunda anlayamayacak birsey yok, Mayacim. Arya ne zaman hastalansa Bartu soyunur ve bütün gece Arya'nin yaninda yatar. Birbirlerine sarilirlar ve Arya sabaha cap canli kalkar yataktan." dedi, Derin.

    Icimden kahkaha atarken dudaklarimi siki siki bastiriyordum. Benim saf kuzenim hemen oltaya gelmisti.

    Bakislarimi Beren'e cevirdigimde gözlerini kisarak beni izliyordu. Ciddi miyiz yoksa saka mi yapiyoruz anlamaya calisiyordu.

    "Peki sen bu durumdan rahatsiz olmuyor muydun, Kutay?" diye sordu, Maya. Iste bu sorusundan sonra kendimi daha fazla tutamadim ve kahkahayi bastim. Ayni anda Bartu, Derin ve Kutay'da bana eslik etti.

    "Neler oluyor burada?" diye sordu, Maya.

    Yerimdn kalkip Bartu'yu yanagindan öptüm ve Maya'nin yanina gidip kucagina oturdum. "Gercekten ne olabilecegini düsünmüstün? Bart'la hasta fantazimizin oldugunu mu? Evet bir keresinde öyle bir gecemiz olmustu ama bu hicte seksi degildi. Kanada'da baskalarinin da oldugu genis bir grupla daga tirmanmistik ve mevsim kis oldugu icin her yerde cok fazla kar vardi. Geri dönemeyecigimizi anlayinca geceyi cadirlarda gecirmeye karar verdik. Tabii ben bir zaman sonra donmaya basladim ve aramizdaki en sicak kisi de Bart'di. Derin'le ayni cadiri paylasiyorduk ve o da neredeyse ayni durumdaydi. Ben daha cok üsüdügüm icin Bartu beni isitmak icin cadirima geldi ve üzerimizdeki seyleri cikarip isinmak icin ic camasirlarimizla birbirimize sarilarak uyku tulumunda uyuduk. Kutay ile Derin'de onlarin cadirinda o sekilde geceyi gecirdi. Sabah oldugunda soguktan ölmedigimi fark edince inan bana geceyi ne sekilde gecirdigimiz hic önemli degildi. Kisacasi Bart hayatimi kurtardigi icin ona cok sey borcluyum." dedim ve basimi yana egerek Bartu'ya baktim.

    "Eminim sen de benim icin aynisini yapardin." dedi, Bartu parmaklarini sakaklarina dayayarak basini yana yatirdi.

    "Yine de Kutay'in yerinde olsaydim sevgilimi kendim isitmak isterdim." dedi, Beren.

    "Ama Bart'in vücudu Kutay'inkinden daha sicakti ve beni isitmayi o saglayabilmisti." dedim.

    Kutay, elini uzatip elimi avucunun icine aldi. "O an Arya'nin iyi olmasi icin herseyi yapardim." dedi. Avucumun icini oksarken.

    "Sacma! Ben orada dururken sevgilimi baskasinin sicak tutmasina izin vermezdim." dedi, Beren.

    "Cünkü sen bencilin tekisin, sadece kendini düsünürsün." dedi, Kutay.

    Diger elimi Kutay'in elinin üzerine koydum ve gülümsedim. "O gece yapabilecegin herseyi denemistin zaten. Yapabilecegin daha fazla bisey kalmamisti." dedim.

    Birbirimizin gözlerinin icine bakarken onunla gecirdigim güzel anlari düsündüm. Aslinda onunla pek fazla kötü animiz yoktu. Her zaman beni mutlu etmeye calismisti. Taa ki o güne kadar...

    "Iste o günden beri ne zaman hastalansam gidip Bartu'yla uyurum. Her seferinde bana iyi gelir. Bu artik bizim icin seans gibi bisey oldu." dedim.

    "Anladim." dedi, Maya.

    Kulagina egilip fisildadim. "Onu kiskandin, kabul et!" dedim.

    "Aa kizlar, kulaktan kulaga konusmayin." dedi, Bartu.

    "Hayir, tabii ki de kiskanmadim. Sadece siz öyle konusunca aklima baska seyler geldi." dedi.

    "Numara yapma, Maya. Yüzünün halini gördüm. Neredeyse kücük dilini yutacaktin." dedim.

    "Kucagimdan kalkar misin, lütfen." dedi, Maya.

    "Konuyu degistirmek icin iyi taktik, Maya hanim." dedim ve kucagindan kalkip yerime gidip oturdum.

    Herkes birbirinden birseyler saklamaya calisiyordu. Ben Beren'i, Maya Bartu'yu, kim bilir Derin kimi sakliyordu. Biz birbirimize asla yalan söylemeyen ve birbirimizden asla birseyler saklamayacak kadar iyi arkadaslardik. Öyleyse ne olmustu bize? Camdan disari bakarak günesin batisini seyrettim. Ruhlarimiz da karanliga mi gömülüyordu, yoksa? Asklarimizi gölgelerde yasamak bizi daha mi özgür hissettirecekti? Karanlikta yasanan seylerin gercek olamayacagini anlayacak kadar cok karanlik görmüstüm. Yalanlarin pesinden gitmek... Hepimizin kaderi bu muydu?