Tesadüf Serisi 1: TESADÜFI SEYLER

5. Bölüm: Yeni evim

    Mltimedya: Maya

*

   Karsimda duran adam, gözleriyle birilerini etkisi altina alabilirdi. "Onun bana ait oldugunu nasil anladin?"

   "Sadece bir takim önsezilerim var." Dudaklarinda küstahca bir gülümseme belirdi. "Seni gördügümde tasima bandina bir kugu gibi daliyordun."

   "Icgüdülerin olagan üstü dogrusu." Valizimi kendime dogru cekerken, parmaklarim onunkilere dokundu, sirittigini görünce yüzüm ates gibi yanmaya basladi. "Tesekkür ederim."

   "Istanbul'a hosgeldin Asli Önal." Bunu söyledikten sonra Beren beni orada birakarak yanimdan uzaklasti.

   Sanki bir dagi cekiyormusum gibi, büyük bir yorgunluk icinde bagajimi sürüklüyordum.

   "Arya!"

   Yorgun ve umut verici bir halde, sese dogru döndüm. Arkamda, parlayan gözleriyle ve kocaman tebessümüyle Maya duruyordu. Beni kendine dogru cekti ve kollarim onun incecik belini sardi.

   "Uzun zaman oldu kuzen, seni cok özledim."

   Gülümsedim, "Bende seni ozledim, canim."

   "Yolculugun iyi gecti mi?" diye sordu.

   Karsi tarafta arkadas cevresi etrafini sardigi Beren'i gördüm. "Kücük bir türbülans atlattim."

   "Gel annemlerde seni bekliyor." Gülümseyen üclüye dogru onu takip ettim. Nihat amcam, Canan yengem ve Maya'nin kardesi Mert bizi bekliyorlardi.

   "Seni gördügüme cok sevindim tatlim, hosgeldin." dedi Canan yengem ve bana sarildi. Ardindan amcam bana dogru egildi ve "Gel bakalim, amcaya sarilmak yok mu?" dedi.

   "Seni görmek cok güzel Arya abla." Mert ne kadarda büyümüstü gecen seneden beri. Her sene birkac kez onlar bize ziyarete New York'a gelirlerdi, fakat biz uzun zamandir vatanimiza ayak basmamistik. En son abimin cenazesi icin gelmistik. Birden icim burkuldu bu aniyi hatirlayinca, ama hemen toparladim kendimi. Zaten gelme kararim da cok sasirtmisti amcamlari. Ancak cok sevinmislerdi ve onlarla yasamam icin israr etmislerdi.

   "Seni bu sefer baya büyümüs gördüm Mertcim."

   "On üc oldum Arya abla, ama yasima göre olgun biriyim."

   "Olgun mu?" diye homurdandi Maya. "Sen hala legolarinla oynuyorsun."

   "Sadece mühendislik gelecegim icin biraz alistirma yapiyorum. Annem, bir gün kizlarin benim zekama bayilacaklarini söylüyor."

   Mert bana bakip kaslarini oynatti.

   Canan yengem oglunu kendine dogru cekti. "Bu cocuk kendini kücük bir Romeo zannediyor." dedi.

   Maya erkek kardesine bakti. "Ve Romeo'ya ne oldugunu biliyorsun, degil mi?"

*

   Amcam arabayi sürerken, aile üyeleri bana pes pese sorular sormaya ve her bir soruyla alakali olarak ilgimi cekecek haberler vermeye basladilar. Onlara saatler önce beynimin lapaya döndügünü anlatmak istedim, ama bunun yerine sadece gülümsedim ve basimi salladim.

   Ne güzel, ne ilginc bir sehir Istanbul. Aksam karanliginda sadece isiklar güzüküyordu. Her yer isil isil, bana göz kirpiyordu sanki. Sonra gözüme Kiz Kulesi ilisti.

   "Bence orada bir zamanlar bir prenses yasiyormus." dedim kendi kendime. "Belki kizgin bir ejdarha tarafindan tutsak edilmisti. Sonra nihayet günün birinde prensi onu kurtarmak icin geldi."