Tesadüf Serisi 1: TESADÜFI SEYLER

36. Bölüm: Sanirim Buna Daha Sonra Pisman Olabilirim.

    "Kadehler bos kalmamali." basimi kaldirdigimda elinde sampanya sisesiyle Bartu'nun karsimda durdugunu gördüm.

    Ona gülümsedim ve kadehimi uzattim. Kadehimi ickiyle doldururken "Tesekkür ederim." dedim. "Hem bunun icin hem de az önce yaptigin sey icin." dedim ve Bartu'nun gözlerinin icine bakarken sampanya dolu kadehi dudaklarima götürdüm.

    Bartu, karsimdaki bos koltuga otururken "Müsade var mi?" diye sordu.

    "Tabii ki." dedim ona gülümseyerek.

    "Birinin arayi bulmasi gerekirdi. Biri kuzenim, digeri en sevdigim arkadaslarimdan biri. Her ne kadar cekismelerini izlemek keyifli olsa da, ciddi ciddi gerilen ortamlar bana göre degil." dedi.

    "Taraf tutmaman ve arayi bulman hosuma gitti."

    "Buna sevindim." dedi can alici bir gülümsemeyle.

    Ne kadar da yakisikli ve cekici! Ama o Beren'in arkadasi ve benim canimi yine Beren'in baska bir arkadasi yakmisti. O yüzden sakin simdi gönlünü Bartu'ya kaptirayim deme, Maya Önal. Sakin!

    "Maya!"

    "Hihhh? Efendim?" Bartu'nun sesiyle kendime geldim.

    "Nerelere daldin öyle?" diye sordu.

    "Ahh, sey... Yanima gerekli olan herseyimi aldim mi diye düsünüyordum."

    "Sohbetim o kadar sikici ha?"

    "Hayir, tabiiki de degil. Kusura bakma lütfen, seninle alakasi olan bisey degil. Uykusuz olunca hep dalgin olurum." dedim. Ne güzel de yalanlari arka arkaya siraliyordum öyle. Haneme bes yildiz kaydettim. Bravo bana.

    "Kötü bir geceydi senin icin." dedi.

    Gözünden de hic bisey kacmiyordu. "Sanirim, öyleydi." Sacimdan bir tutam alip oynamaya basladim.

    Bakislarimi tekrar Bartu'ya cevirdigimde ciddiyetle yüzümü inceliyordu. Acaba yüzümde bir kusur mu vardi. Yoksa sivilcem mi cikmisti. Ahh lanet olsun. Neden böyle inceliyordu, beni.

    "Ne kadar güzel bir cildin var. Makyajsizken bu kadar canli ve güzel bi yüz ilk defa görüyorum." dedi.

    Ne? Ne? Ne? Yanlis duymadim, degil mi? Bir anda öksürmeye basladim. Tükürügüm bogazima takilmisti. Evet ben yutkunurken bile sakarlik yapan bir insandim. Bir gün kendi tükürümde bogulursam hic sasirmazdim.

    Bartu ayaga kalkti ve hizlica yanima gelip üzerime egildi.

    "Maya! Maya, iyi misin? Basini yukari kaldir ve derin derin nefes almaya calis." dedi.

    Öksürmekten basim bir ileri bir geri gidiyordu.

    "Maya, canim ne oldu sana böyle. Maya sakin olmaya calis canim, yavasca nefes almaya calis." dedi Arya elimden tutarak.

    Bartu eliyle basimi yukari kaldirdi. Ben tavana bakarken gözlerimden yaslar gelmeye basladi.

    "Arya, hic iyi görünmüyor. Biseyler yapmamiz lazim. Baksana Maya nefes alamiyor." Beren'in sesi kulagima geldi.

    "Bence herkes geri cekilsin, yoksa kiz nefes alamayacak." dedi, Bartu sertce.

    Bartu'nun basimi yukarida tutmasi ise yariyordu, azicik da olsa nefes almaya baslamistim. Sayamadigim saniyeler boyunca cigerlerime oksijen gitmemisti ve simdi icime dolan oksijen yüzünden cigerlerim yaniyordu. Bir kac kez derin derin nefes aldim ve öksürügüm yavas yavas kesildi.