"ทิมโทรหาผมก่อนเขาจะตาย...."อีริคบอกเล่าพี่ชายก่อนเงยหน้ามองอีกฝ่ายที่กำลังจับจ้องมองเขาด้วยสายตาประหลาดใจ
"ทำไม??....ทั้งๆที่นายน่าจะเป็นคนสุดท้ายที่ทิมโมธีจะคิดถึง...."
"ผมก็ไม่รู้....แต่ทิมโทรหาผมขอร้องให้ช่วยดูแลลูกชายเขาด้วยแล้วก็บอกว่าหลักฐานทุกอย่างอยู่ในเซฟในห้องนอนแล้วก็บอกรหัสเซฟให้ผม...แล้วในเซฟนั่นก็มีแค่เงินสดและเอกสารอีกสองสามแผ่นที่น่าจะเป็นหลักฐานได้ก็แค่สมุดเล่มนี้แต่ผมไม่แน่ใจนักว่ารายชื่อพวกนี้เป็นใครและมีความสำคัญแค่ไหน...."
"รายชื่อพวกนี้เป็นหุ้นส่วนของพ่อและเป็นความลับสุดยอด....คนพวกนี้มีหน้าที่การงานใหญ่โตมีหน้ามีตาในสังคมการที่เขามาร่วมลงทุนกับพ่อสิ่งที่จะต้องตอบแทนกลับไปคือส่วนแบ่งและที่สำคัญกว่าคือการรักษาความลับ เพราะถ้าเรื่องราวเล็ดลอดออกไปนั่นหมายถึงหายนะ...ทั้งเศรษฐกิจและความเชื่อมั่นอาจพังและจะส่งผลกระทบกับทุกฝ่ายเป็นวงกว้าง...."
"แล้วการที่ทิมโมธีมีรายชื่อของคนพวกนี้พี่คิดว่ามันหมายความว่าอย่างไงเหรอ....จอนนี่...."
"ทิมอาจได้มันมาจากใครสักคนที่หวังจะเอารายชื่อพวกนี้ไปทำอะไรสักอย่าง...และนี่คงเป็นเหตุให้เขาต้องตาย...."จอนนี่ตอบหลังจากนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง
"ถูกต้อง....พี่ทายได้แม่นยำมากจอนนี่...แล้วพี่พอจะเดาออกไหมว่าเป็นฝีมือใคร..."อีริคพยักหน้าพร้อมยืนยันคำตอบก่อนถามคำถามใหม่กลับไป
"ริคคาโดเหรอ???...ไม่สิ...ลีรอย....ไม่จริงน่ะ??...."จอนนี่ขมวดคิ้วค้านความคิดตัวเองออกมาเบาๆ
"แต่มันจริงนะจอนนี่....ลีรอยกับริคคาโดรวมหัวกันฆ่าทิม...."อีริคบอกออกมาพร้อมถอนใจ
"ต่อให้รู้อย่างนี้แล้วแต่....แค่สมุดรายชื่อคงไม่พอหรอกอีริค...ถ้าลีรอยไม่ยอมรับนายก็จะไปปรักปรำเขาด้วยหลักฐานแค่นี้ไม่ได้หรอกนะ...."จอนนี่บอกน้องชายแม้ใจหนึ่งจะไม่อยากเชื่อแต่ด้วยนิสัยและการกระทำหลายอย่างที่ผ่านมาของลีรอยเขาก็รับประกันไม่ได้ว่าลีรอยจะไม่คิดทำเรื่องแบบนี้....
