Perfectly Imperfect (The Perfect Girl Sequel)

Prologue

"KAZUMI!" I heard them shout as I fell on the floor and everything went black.

Or did I just imagined that?

I opened my eyes. Everything went silent for the moment. I saw Elle running while Ella was sitting on the floor, crying.

I looked at the girl, lying beside me. "No no no!" I shouted at agad nang lumapit sa kanya.

"Ate, ate no! Please!" Agad ko siyang kinamdong sa akin at sinampal ng dahan dahan ang kanyang mukha.

Naramdaman kong may humawak sa akin na agad ko rin namang tinabig. "Just leave us alone!" Sigaw ko kay Lucas. Oo, siya 'yong lumapit at humawak sa akin.

Tiningnan ko muli si ate at hinawakan ang kanyang kanang dibdib kung saan siya natamaan ng bala. Nabuhayan naman ako ng loob nang dumilat siya ngunit agad ding nanlumo noong umubo siya ng dugo.

"K-Kaz..." Nanghihina niyang sambit. Agad akong umiling, "No! Ate, stay put! Dadalhin ka pa namin sa ospital! Kumapit ka lang, ate!" I said as I held her hand tightly while the other still pressing her chest where there's blood coming out like a waterfall!

"Kazumi... makinig ka..." she tried to speak. I shook my head, trying to convince my self everything will be alright.

"Don't speak ate! We'll bring you to the hospital!" I said as my tears kept running down my cheeks.

"No! Makinig ka sa akin!" Why do I feel like she's going to say her farewell speech? Tinanggal ko 'yon sa aking isipan at nag isip ng positibong bagay. Magiging maayos si Ate! "Kahit na anong mangyari, wag kang magtatanim ng galit. If I'll die right now—"

"No! You're not going to die!" Agad ko siyang pinutulan ng sasabihin. Hindi siya mamamatay! Iniisip ko pa lang, nasasaktan na ako! Ano na lang kung maging totoo? Hindi hindi! Malakas si ate! Mabubuhay siya para sa akin!

Lumingon ako sa likod ko when I heard sirens! I saw Cleo crying, habang si Gia naman ay kita mong wala sa sarili habang kinakausap siya ni Kyle. Nakita ko naman si Lucas na nanonood lang sa amin! Bakit siya nakatunganga dyan?!

"CALL THE AMBULANCE! Fuck!" I hissed pero hindi pa nahahawakan ni Lucas ang phone ay ay agad ko namang nakita ang ambulansya sa likod niya.

Napalingon ako kay ate no'ng bumulong bulong siya.

"Ate?"

"Basta tatandaan mo, mahal na mahal ko kayo. Lalo na ikaw, Kazumi. Wag magiging sakit sa ulo, mahal na mahal kita!" She smiled sadly. Pumikit ako nang napakadiin. "I hope you'll be happy. I'll finally rest now." Umubo siya at no'ng dumilat ako, nakita kong papikit na siya.

"No ate!" Agad ko siyang niyakap. "Ate..." nanghina na ako. "I love you too, ate..."

Pinakawalan ko na siya no'ng nakita kong may stretcher na dala dala 'yong mga nurse.

Nang nasa stretcher na si ate, agad akong tumayo at tumingin sa mga nurse.

"The fuck?! Bakit ang tagal niyo?! Damn! Pag ang ate ko ay namatay, I'll make sure, kayo ang susunod!" Sigaw ko sa kanila kaya agad silang nagmadali and the next thing I knew, paalis na ang ambulansya, without me.

Luminga linga ako. Nasaan si Elle?!

Tumakbo ako sa kung saan ko siya nakitang tumakbo kanina! I need to face her! Because of her, my sister is dying. OUR sister is dying!

Narinig ko pa ang sigaw ng mga kaibigan ko sa likod pero 'di ko sila pinakinggan at nag patuloy sa pag takbo.

"Where the heck is she?!" Ngayon ko lang napagtanto, nasa isang gubat na ako, at dumidilim na ang paligid. Umupo ako sa isang puno kung saan 'yong pinakamalapit sa akin upang makapagpahinga.

I sighed. I need to go to the hospital. Pero bago pa ako makatayo, natumba ulit ako. And everything went black but before that, may nakita akong isang lalaking bumuhat sa akin, at tuluyan na akong nawalan ng malay.