My Stepbrother Is The Father Of My Baby (✔)

•45

Late

Cavill

The long wait is over. The day has come that our vows to each other will be legally sealed.

Kinakabahan ako, baka pag doon na sa pagsasabi ng vows wala ng lumabas sa bibig ko. Bahala na, sana lang ay maging naayos ang sasabihin ko.

Kasalukuyan akong nag susuot ng tuxedo, then the door opened, pumasok si Tito Arnold, ang kapatid ni Mama.

"Ready ka?" tanong niya sa akin, nagaalangan naman akong tumango. 

I am not that close to Tito Arnold, minsan lang kami magkausap at magkita.

"It's okay, it is normal to be nervous during your wedding day." he chuckled.

"Kinakabahan po talaga ako eh." he tapped my shoulder twice.

"You know, okay lang ang kabahan. I remember  in my wedding day, I memorized my vow ng pulit-ulit. But still it is no use. Pag nasa harap na kayo ng altar, it will just come out natural." i exhaled to get rid of my nervousness but it is useless, kinakabahan pa rin ako.

Zalean

Nagsusuot na ako ng wedding gown ko. Jade and Krys help me to put it on. It's really beautiful. 

"Ayy, ang ganda mo ngayon Zal." sabi ni Jade sa akin.

"Ngayon lang?" i said pouting.

"Ehh mas maganda ka ngayon." natawa na lang kami.

Kanina pa ako kinakabahan pero hindi ko lang pinapahalata. Paano na lang kapag matapilok pala ako sa gitna ng aisle, nakakahiya iyon, for sure. Sana naman hindi.

May kumatok sa pinto namin. Jade opened it pero nagtaka ako ng naiinis na siya.

"No! Bawal, bawal nga ang kulit eh. Mamaya na magkikita din naman kayo wag kang OA!" sabi ni Jade sa may pinto.

"Sino ba yan at ganyan ka makipag usap?" I shouted, so Jade can hear.

"Yung asawa mo gustong pumasok." 

"Papasukin mo na lang, baka importante."

"Bawal yun! Ano ka ba! Hindi pwede magkita ang groom and bride pag wala pa ang kasal."

I shook my head when i heared it. Cavill is shouting outside pero matigas talaga si Jade at ayaw paawat. Jade and her principles.

Natapos na kami sa pagaayos at hindi talaga nakapasok si Cavill kahit nagpupumilit na. Hindi rin umubra ang pagka cold niya kay Jade.

Kawawa naman. Pero magkikita naman kami mamaya. At sa harap na ng altar.

Cavill

I was pissed a little when i didn't get the chance to see Zalean. Her friend Jade said it is malas. Gusto ko lang naman makita si Zalean. And i don't believe such sayings, wala ng nakakapigil sa amin na magpakasal.

We are already at the church, tapos na akong maglakad sa altaer. I waited at the end of the aisle. My heart keeps on thumping so fast. Halos marinig ko na ang pagkabog nito.

"Relax lang bro, hindi ka naman tatakbohan ni Zal e." i glared at what he said. He just make a peace sign to me. He is my best man right now.

"Gago!" 

"Nasa simbahan tayo bro, bawal ang magmura." bulong pa niya sa akin, tinignan ko na lang siya ng masama, tsk. loko talaga.

I patiently wait for Zalean to appear at the other end of the aisle but takes too long. 10 minutes na kaming naghihintay. 

"Ah sir wait na lang po tayo ng konti wala pa po kasi ang bride." sabi noong organizer.

Lumapit sa amin si Krystal. Holding her phone.

"Bakit wala pa?" kinakabahang tanong ko.

"Baka naman tinakbohan ka na niya nagbago an siguro ang isip hahaha-" binatukan naman agad ni Krystal si Chase, buti nga.

Nagantay pa kami ng ilan pang minuto. Pero takte naman oh!

30 minutes na kaming naghihintay dito. Sana hindi niya naisipang magback out sa mismong wedding namin.

Zalean

Nandito na kami sa EDSA at napaka traffic po. Almost 1 hour na kaming na stuck dito. Late na ako sa kasal ko! Bumper to bumper pa naman ang traffic.

"Manong late na tayo sa kasal." sabi ko sa kanya. Pinagpapawisan na nga ako dito.

"Pasensya na Maam hindi na po kasi tayo makaka u-turn." sabi ni manong na napakamot sa ulo niya. Paano na yan late na talaga kami.

Wala pa naman akong kasama dito dahil pinauna ko na sila Krystal at Jade kanina.

Wala akong choice ngayon. I removed my heels and was about to open the car's door.

"Maam ano pong gagawin niyo?" tanong ni Manong.

"Manong wala na pong oras, tatakbo na lang po ako tutal malapit-lapit na lang din naman ang simbahan." sabi ko at binuksan na ang kotse.

Tatakbo akong naka wedding dress. GREAT.

I never imagine my wedding to be like this. Pati sa kasal ba naman ay late ako. I started running.

Nakakahiya itong ginagawa ko ngayon. Narinig ko pa ang mga nasa sasakyan na sumisigaw ng:

"Mabuhay ang bagong kasal!"

"GO! Kaya mo yan miss!"

"In the name of love!"

"Wooo!! May FOREVER na talaga!"

Hindi pa po ako kasal, papunta pa lang po. Nagpatuloy lang ako sa takbo bitbit ko pa ang sapatos ko.

Note ni Prinsesa:

Hi maharlika babies! Just here to remind you that we are all beautiful and unique! Have a happy day. Love ya all. Always remember that ;>

Status Update: I wanted to drink milk teaaaa. Can someone gave me one? Huhu

Edited and revised ☑️