My Stepbrother Is The Father Of My Baby (✔)

•21

Caring Two Cupcakes

Zalean

Inabala ko ang sarili ko sa paglilinis. Nakatulog kasi kanina si Ryko kakabasa ng comic books na binili ko para sa kanya. Tapos ko nang linisin ang mga kwarto sa itaas kaya naman dito na ako sa baba.

At ngayon napagpasyahan kong sa kusina muna maglinis at saka magluluto na rin ako para sa tanghalian namin.

Namalengke kasi si Yaya at ako ang naiwan dito mag isa. Ang ibang katulong kasi ay umuwi muna sa kani-kanilang probinsya.

Naghuhugas ako ng mga plato ng marinig ko na may nag door bell sa labas. Inihinto ko muna ang kasalukuyang ginagawa ko at nagpunta sa labas.

After opening the gate, a drunk Cavill welcomes me. Ngumiti siya sa akin. "Hi wif—." bigla na lang siyang natumba papunta sa akin. Mabuti na lang at maagap ko siyang nasalo.

"Cavill—ugh! Ang bigat bigat mo!" pinasan ko ang kamay niya sa balikat ko. Ungol lang ang natanggap kong tugon sa kanya.

"Bakit ka ba naglalasing hindi mo naman pala kaya. And it's just 12 noon ano pumasok sa isip mo!" bulyaw ko sa kanya. He's weight is not a joke.

Pinasok ko na siya sa loob. At inihiga ko muna siya sa sofa. Agad naman akong nakahinga ng maluwag.

"Cavill, ano bang problema mo?" who's person who is in right mind would get drunk in the middle of the day?

"You. You are my problem, Zalean, you always keep running every second in my mind. You are driving me crazy." napabuka ang bibig ko sa sinabi niya. Hindi ako makapaniwala na sinabi niya iyon sa akin habang nakapikit ang dalawang mata niya.

"You're insane, Cavill." na sabi ko na lang sa kanya. How dare he says sweet words while drunk?

After a few minutes napagpasyahan ko na lang na ihatid na siya patungo sa kwarto niya.

Hindi ko alam kung paano ko siyang nadala dito sa kwarto niya but i know my body will get sore after this.

I was about to go out when he suddenly grab my wrist. Which made me turn to him.

Mapupungay na mata ang sumalubong sa akin. And there again he's beautiful eyes that seems to have a message every time he look at me.

"I miss you. I really miss you." agad akong tumayo sa pagkakaupo ko. Hindi ko alam ang mararamdaman ko sa mga sinasabi ni Cavill ngayon.

What if he is not talking about me?
Maybe he thinks of another girl.

Pero sabi nga nila hindi ba drunk people tend to tell truths.

Ewan ko, hindi ko na alam ang mararamdaman ko. "Cavill, mag bihis ka na lang at matulog ka na." hindi ko na narinig ang niya dahil bigla na lang siyang nanginig at may namumuong pawis sa noo nito.

"What happened to you?" natatarantang bumalik ako sa aking pagkakaupo at hinawakan ang kanyang noo.

"Shit. Your burning." agad akong bumaba at nagpunta sa kusina para kumuha ng pamunas at maligamgam na tubig. Agad na bumalik ako sa itaas at hininaan ang aircondition.

Itinabi ko muna ang maliit na planggana na may lamang maligamgam na tubig at nag punta sa harapan ni Cavill.

"Ang bigat bigat mo. Paano kita bibihisan?" ninginig lang siya at nataranta naman ako kaya naman ay kumuha na ako ng damit niya sa cabinet.

"Okay, wala naman itong malisya talaga kasi may sakit ka naman." sabi ko bago inihawi ang kumot. Naka suot pang opisina lang siya kaya naman madali lang tanggalin iyon.

Nagsimula ako sa itaas na butones hanggang sa may bandang dibdib niya. Napalunok naman ako sa laway ko.

"Walang malisya talaga ito." ang ganda pa rin ng dibdib niya.

Okay Zal, focus.

Hanggang sa natanggal na ang lahay ng buton sa polo nito. Expose na expose naman sa mga mata ko ang 6 pack abs niya.

Temptation is real!

Bakit ba tila napaka perpekto nang katawan nang lalaking ito? Malakas naman kumain.

Ilang lunok din at punas ng pawis ang inabot ko sa pagbibihis sa lalaking ito. Lalo na sa may bandang baba! Napaka lusog talaga! Yung ano—yung mga binti niya!

Matapos na bihisan at punasan siya ay magpapainom na sana ako ng gamot sa kanya pero baka wala pa itong kain.

Bumaba ako para magluto sana ng lugaw ng maisipan kong daanan si Ryko sa kwarto niya. Napasilip ako sa bukana ng pinto niya. Pero nataranta ako ng makitang manginginig din siya at paghawak ko sa kanyang noo ay umaapoy din siya!

"Ryko, baby. You are so very hot." hininaan ko ang aircondition ng kwarto niya at pinunasan at binihisan din siya kagaya ng ginawa ko kay Cavill.

Pagkatapos noon ay tinawagan ko si Yaya.

"Yaya? Nasaan ka na ngayon? Pauwi ka na ba?"

(Maam Zalean pasensya na po, tumawag po kasi ang  kapatid ko. Nasa ospital po daw yung anak ko sa probinsya kailangan ko pong pumunta doon.) can this situation be even better? Napabuntong hininga ako.

"Okay lang po Yaya. May pera ba kayo dyan para umuwi ng probinsya?"

(Meron naamn po maam, pasensya na po kayo. Nakapamili na naman po ako ng mga kailangan sa bahay. Papunta na po diyan si Nestor.)

"Okay lang sige ingat ka." then nag end na ang call.

Narinig ko ang anak ko na tumawag sa akin agad ko naman itong dinaluhan. Napaka tamlay niya at maputla.

Mag-ama nga talaga kayo anak. Sabay pa talaga kayo nilagnat.

"Papa, I want to go to Papa." binuhat ko siya papunta sa kwarto ni Cavill at inihiga sa tabi niya. Pinaunan naman ni Cavill si Ryko sa mga braso nito.

Bumaba na ako para magluto ng lugaw para sa kanilang dalawa ng mapainom ko na sila ng gamot. After a few minutes, umakyat uli ako na may dalang dalawang bowl ng lugaw na nasa isang tray.

Pagpasok ko ay natutulog silang dalawa. Hinaplos ko ang mukha ng mag-ama ko. Ang ganda nilang dalawa panoorin. Parang nasa tabi lang ni Cavill ang kanyang mini version. Sana lang ay makilala na ako ng anak ko bilang mommy niya at hindi na bilang babysitter.

Ginising ko silang dalawa para kumain. Agad naman bumangon si Cavill pero si Ryko hindi. At naiiyak na. Umupo ako sa pagitan nilang dalawa.

"Hey, cupcake. You need to eat this for you to drink a medicine. So that you can feel better." hindi na napigilan ni Ryko at umiyak na talaga ito.

"Shh...baby don't cry. Pagkumain ka na at gumaling i will buy you so many comic books." and by that unti-unti nang tumahan si Ryko. I guess i just said the magic word.

Sinubuan ko silang dalawa. Pero kahit na matamlay si Cavill ay napapansin kong panay ang pagtingin niya sa akin. Hindi ko naman pinansin pero kasi tumititig siya sa akin. I feel awkward by that.

After finishing their food ay pinainom ko na sila ng gamot nila. Then i tucked them to be again para makapagpahinga. Aalis na sana ako ng mahawakan ni Cavill ang laylayan ng damit ko. Lumingon ako sa kanya.

"Thank you." a very simple word yet it makes my heart beat twice at its normal beating.

"Welcome." i said and genuinely smiled at him and it makes him faintly smile too.

Inihatid ko ang pinagkainan nila sa kusina at hinugasan iyon. Pagbalik ko sa kwarto ni Cavill ay tulog na silang dalawa. Lumapit ako sa kanila at hinalikan ko ang noo nilang dalawa. Tumabi ako sa kanila at ilang minuto lang ay kinain na rin ako ng antok.

Note ni Prinsesa:

Hi maharlika babies! How's you been doing? Are you all alright? How your feelings? Comment down naman diyan. And i really hope you  would like this chapter. And if you do please vote and comment ;>

And for those who wanted a dedication please just follow me and message or comment down below ;>

Edited and revised ☑️