Ήσουν το μεγαλύτερο μου λάθος

*49*

"If you could read my mind you'd be in tears."

x x x x x x x x

"Έλα ρε Ανθή, σε παρακαλώ πολύ πάμε" άρχισε να λέει η Μάρτζι δίπλα μου και ο πονοκέφαλος χειροτέρευε.

Πω ρε φίλε, δεν καταλαβαίνει αυτή η κοπέλα.

"Μάρτζι, δεν πρόκειται να έρθω μαζί με εσένα και τον Αλέξη στο εξοχικό σου" απάντησα για εκατοστή φορά σήμερα και σταύρωσε τα χέρια της σαν μικρό παιδάκι.

"Είσαι κακιά" είπε και μούτρωσε.

Ένα μικρό γελάκι ξέφυγε από τα χείλι μου και τότε είδα τον Ηλία να περπατάει προς το μέρος μας.

"Πες μου ότι θα έρθεις μαζί μας σε παρακαλώ" αναφώνησε απελπισμένος μόλις έφτασε στο παγκάκι μας και κοίταξα δολοφονικά τη Μάρτζι.

"Εσύ του είπες να μου αλλάξει γνώμη. Έτσι δεν είναι παλιό σαρανταποδαρούσα;" συμπέρανα ειρωνικά και την κοίταξα εξονυχιστικά.

"Και στο πα ρε μαλακισμένο πιο ήρεμα. Αμέσως εσύ να ρωτήσεις αν θα έρθει. Πόσο ηλίθιος θεέ μου" είπε και ύψωσε το κεφάλι της στον ουρανό.

Αυτοί οι δύο μου φτιάχνουν πάντα το κέφι.

"Έλα ρε Ανθή σε παρακαλώ" παρακάλεσε ξανά ο Ηλίας αλλά κούνησα αρνητικά το κεφάλι μου.

"Ηλία εσύ θα είσαι με τους φίλους σου και η Μάρτζι με τον Άλεξ. Δεν έχω καμία όρεξη να γίνω φανάρι" απάντησα ειλικρινά και του φίλησα το μάγουλο.

"Πάμε τώρα σπίτι γιατί δεν το βλέπω να έρχεται νωρίς ο Άλεξ" είπα και τον έσπρωξα προς την αντίθετη κατεύθυνση ώστε να φύγουμε.

"Μα περίμενε σε παρακαλώ. Θα έρθει σε κάνα τέταρτο. Τι θα κάνω εγώ τόση ώρα μόνη μου;" έκανε μια γλυκιά φατσούλα και άφησα μια βαθιά ανάσα.

"Καλά" απάντησα ηττημένη και τράβηξα ξανά τον Ηλία από τον ώμο.

"Για πες, πως γράψατε εσείς οι δύο;" ρώτησε με ενδιαφέρον και κοίταξα την Μάρτζι με λυπημένο ύφος.

"Χάλια. Αποκλείεται να με αφήσουν να πάω το τριήμερο με τον Άλεξ" απάντησε απογοητευμένα και ο μικρός χασκογέλασε με την αντίδραση της.

Σε αυτό το διαγώνισμα όντως δεν μπόρεσα να την βοηθήσω.

Οι καθηγητές την είχαν πάρει πρέφα ότι αντιγράφει από μένα και με έβαλαν στο τελευταίο θρανίο και εκείνη στο πρώτο.

"Ας διάβαζες Μάρτζι. Δεν θα είναι πάντα η Ανθή να σε βοηθάει" είπε με ειλικρίνεια και τον κοίταξε με ένα δολοφονικό βλέμμα. Μόνο που δεν τον σκότωσε.