Saktong kakalabas lang rin ni Ryko sa kwarto niya. Nakasuot ito ng blue t-shirt na kagaya ng sa akin, maong na pantalon at white na sneakers.

Parang teenager na tignan tuloy sa ayos niya ngayon. Naramdaman ko sa likod ko si Cavill, napatingin ako sa kanya at balik ulit kay Ryko. Goals talaga ang mag amang ito, e. Parehas ring gwapo.

Umalis na kami at pumunta na sa school.

Pagdating namin sa harap ng skwelahan ay inayos ko muna ang damit ko at hinawakan ang kamay ni Ryko. Cavill was beside him looking si great. Nilibot ko ang paningin ko sa paligid. Ang dami ng tao. May mga nakikita pa akong nagbubulungan habng nakatingin sa akin. Obviously talking about me. Chismosa.

I just ignored them and walk our way patungo sa table na naka assign sa amin. Pagkaupo ako ay agad ma napakunot ang noo ko sa narinig sa kabilang table. Mabubulungan pero rinig na rinig ko naman.

'Yan ba ang asawa niya? Hindi naman masyadong kagandahan.'

'Oo nga eh pero bakit ngayon lang siya nagpakita?'

'Sigurado ay mangsisipsip lang yan o kaya naman pera lang ang habol sa asawa, almost years niyang iniwan ang anak niya tapos bigla na lang babalik. Napaka irresponsible.'

Rinig na rinig ko ang mga pinagsasabi nila. Loud and clear. And it hurts because some of what they are saying is true. That was so irresponsible of me. Yumuko na lang ako. I couldn't confornt them even if i really wanted too.

Nakita ko ang pagtayo ni Cavill sa upuan niya at ang palapit niya sa deriksyon ko. He sat beside me and put his arm above the chair. Para tuloy siyang nakaakbay sa amin.

He leaned towards me until his lips are just inches away from my ears. Then he whispered in my ear. "Don't mind them. They didn't know your story." i just gave him a small smile.

I look around to see the colorful ballons that place everywhere. I cheered up myself. Bawal ang ibang iniisip ngayon dapat ay magpakasaya ako dahil araw to ng anak ko, araw namin to.

After officially opening the family day.
Nagsimula na kaagad ang laro. Lahat ay ready-ng ready na makisali sa mga mga laro.

Kanina buong family ang kasali. At ngayon ay father and child, basketball kasi ang laro ngayon. I stared at Ryko, napakasaya niya ngayon tignan. Maybe because ngayon na lang rin siya naka experience ng buo ang pamilya for the past years.

Pinagmasdan ko lang sila maglaro, they are sniling and laughing. Ang sarap nilang panoorin. Natapos na ang laro at sila ang nanalo sa game dahil sila ang may pinakamaraming na shoot na bola. Lumapit sila sa akin na pareho silang pawis na pawis. I immediately get the towel on my bag at sinalubong sila ng punas sa mukha.

Ryko giggled when i put powder in his back and spread it through his neck. Then si Cavill naman ang nilagyan ko ng baby powder sa likod they laugh at each other. I just smiled at them. Mga amoy baby na silang dalawa. Then i put a towel in their backs para hindi matuyuan ng pawis.

I tap thier backs. "Tapos na." sabi ko sa kanila. Then i handed them a water to keep them hydrated. Nakakapagod din ang ginawa nila. After that ay nag tanghalian na kami.

Nagligpit na kami ng mga gamit dahil tapos na rin ang program. I feel so drained. Lutang ang utak ko dahil sa pagod at hindi ko na pinapansin ang nilalakaran ko. Hindi ko napansin na may balat pala ng saging at natapakan ko kaya yun at dulas ako.

Nasa gitna pa naman ako at marami pa rin ang mga tao. I was ready to fall into the ground pero nasalo pala ako ni Cavill. He tightly hold my waist para hindi ako mahulog sa lupa. He was staring at me intently. Mga ilang segundo kaming naka tingin sa isa't isa without realizing it.

Doon lang kami natauhan ng tinawag kami ni Ryko. "Mom and Dad."  pagkatayo naming dalawa agad akong natauhan ng makita ang paligid. Ang dami palang nakatingin sa aming dalawa and to think na nasa gitna pa kami. Napapalibutan kasi ng tents ang school grounds at nasa gitna kaming dalawa, nakakahiya talaga.

Agad na inayos ko ang damit ko at nagsimula nang maglakad. Kahit na nahihiya ako ay hindi ko na lang pinansin iyon.

After a tiring day. Umuwi na kami. Nag drive si Cavill papuntang bahay. Si Ryko naman dahil sa kakulitan kanina ay nakatulog na agad sa sasakyan.

Ako naman ay parang na ubos ang energy ko. Naalala ko pa iyong nangyari kanina sa gitna nga school grounds. Nakakahiya naman.

Mabuti lang at hindi na rin namin napag usapan ang nangyari. I just did my usual thing at night and then go to sleep.

Note ni Prinsesa:

Hi maharlika babies! How's your day? I hope you like this chapter. Vote and comment below, babies. Love ya all. Always remember that ;>

For those who wanted a dedication please follow me and message or comment below ;>

Edited and revised ☑

My Stepbrother Is The Father Of My Baby (✔) Where stories live. Discover now