20 leerlingen in één klas (Netties2017)

24

Daniëls p.o.v.

De volgende ochtend word ik wakker met Simon in mijn armen. Blijkbaar heb ik hem in mijn slaap vastgepakt. Simon heeft zichzelf ook stevig aan me vastgeklampt. Ik wrijf in mijn ogen en kijk richting de deur om te zien wie het licht heeft aangedaan.
'Wakker worden, slaapkoppen,' zegt Sven met een grijnsje en verdwijnt dan uit de deuropening. Ik leg mijn hoofd weer neer en kijk naar Simon. Zijn ogen gaan net open. Slaperig kijkt hij naar me op. Hij maakt zijn armen van me los en bloost.
'Sorry,' zegt hij.

Ik kruip overeind en glimlach naar hem.
'Goedemorgen,' zeg ik.
'Goedemorgen,' klinkt Simons ochtendstem. Ik grijns er een keertje om en gooi dan mijn benen over de rand van mijn bed. Ik wrijf nog een keer door mijn ogen en sta dan op. Ik loop naar de badkamer en gooi wat koud water in mijn gezicht om wakker te worden. In de spiegel kijk ik mezelf aan. Mijn ogen staan nog een beetje slaperig. Ik ga snel naar de wc en loop dan mijn slaapkamer weer in. Simon heeft zich al aangekleed en is bezig met het aantrekken van zijn schoenen. Lopend trek ik een shirt over mijn hoofd en plof neer op het bed.

'Lekker geslapen?' Vraag ik aan Simon terwijl ik mijn sokken aantrek.
'Ja hoor,' zegt hij. Ik knik en trek dan mijn spijkerbroek aan. Daarna spring ik in mijn schoenen en ga met Simon naar beneden. Mam staat in de keuken al koffie te zetten en brood voor zichzelf te smeren. Ze kijkt naar ons om. Slaperig gaap ik en haal een keer mijn hand door mijn haar.
'Goedemorgen, heren,' zegt ze met een glimlach. Schaapachtig glimlach ik terug.
'Hallo,' klinkt mijn stem hees.
'Goedemorgen,' zegt Simon en blijft in de deuropening staan. Ik ga bij het fornuis staan en leun er voorzichtig tegenaan. Mam kijkt naar ons om.
'Lekker geslapen, Siem?' Vraagt ze en kijk Simon scheef aan.
'Ja hoor,' zegt hij. Ze glimlacht en knikt naar hem. Voorzichtig kijk ik richting Simon, die nu naar de neus van zijn schoen kijkt.
'Dan is het goed,' zegt ze.

Ik kijk weer naar mam. Ze snijdt twee boterhammen door het midden en kijkt dan om naar mij. 'Jij ook?' Vraagt ze.
'Uh, ja hoor,' stamel ik. Ze glimlacht. Ik bijt zacht op mijn lip. Dan kijkt mam van mij naar Simon en weer terug. Klein grijnst ze voordat ze weer bezig gaat met haar brood.
'Smeren jullie zelf brood?' Zegt ze terwijl ze haar brood in een zakje doet. 'Ik moet namelijk over twee minuten weg.'
'Ja, is goed,' zeg ik. Mam doet het zakje brood in haar tas en loopt dan weg van het aanrecht. Ze loopt richting mij en geeft een kus op mijn wang.
'Tot straks, schat,' zegt ze en loopt de keuken uit. Ze woelt nog een keer door Simons haar heen voordat ze echt weg gaat. 'Veel plezier, jongens,' zegt ze.
'Dag,' zegt Simon. De voordeur slaat dicht. Ik kijk via het keukenraam toe hoe mam weggaat met haar auto. Dan kijk ik naar Simon. Hij kijkt net van het raam naar mij. Ik glimlach naar hem en duw mezelf van het fornuis af.

'Wat wil je op je brood?' Vraag ik hem terwijl ik naar het aanrecht loop.
'Ik help wel gewoon mee,' zegt hij. We beginnen ons brood voor de lunch te smeren.
'Als jij nu even wat ontbijtkoek snijdt en wat extra brood smeert, dan bak ik ei,' zeg ik. Simon kijkt me met zijn bruine ogen aan en knikt dan instemmend. Ik leg mijn bestek neer en ga naar het fornuis. Op een laag vuur zet ik de pan neer en doe er wat boter in. Dan kluts ik vier eieren en wat melk door elkaar en gooi het in de pan. Langzaam roer ik er doorheen met een spatel. Scrambled eggs it is. Het ei begint kleine, vaste stukjes te vormen.

'Het is nu net alsof we een echt koppeltje zijn: samen in één bed slapen en samen ontbijt klaarmaken,' zegt Simon en lacht een keertje zacht. Ik bijt zachtjes op mijn lip. Even zeg ik niets.
'Ja,' zeg ik dan maar met een klein lachje erachteraan. De deur naar de woonkamer wordt geopend, waardoor ik achterom kijk terwijl ik blijf roeren in de pan. Sven scharrelt de keuken in.
'Wat ben je laat beneden?' Vraag ik terwijl ik weer kijk naar de pan waar ik in bezig ben.
'Ja, ik kan mijn geschiedenisboeken nergens vinden,' zegt hij. Ik lach.
'Die liggen hier nog op tafel, kneus,' zeg ik lachend. Simon gniffelt ook een keer.
'Oh,' mompelt Sven dom en pakt de boeken van de eettafel op. Hij steekt ze in zijn rugzak en komt dan weer de keuken in. Hij leunt tegen het aanrecht aan tussen mij en Simon in. 'Lekker geslapen?' Vraagt hij. Ik kijk fronsend naar hem om en kijk dan weer naar het ei in de pan.