Van Niets Naar Iets? Ft Little Mix

Hoofdstuk 58

Jill

'Kom op Jill. Vertel het nou. Je weet toch dat je me kan vertrouwen?' zei Jade. 'Dat weet ik, maar... van hem mag ik het er niet over hebben.' Jade keek haar vragend aan. 'Wie is hem?' 

Jill schrok. 'Zei ik hem? Oh ik bedoelde... mij.' Jade zuchtte. 'Jill, dat lijkt er niet eens op. Vertel het gewoon. 'Wat mag je niet zeggen en van wie niet?' Jill twijfelde. Zou ze het Jade moeten vertellen? Maar als ze dat zou doen en Zayn kwam erachter, dan doet hij Perrie misschien wel wat aan. 'Ik kan het echt niet vertellen. Er kunnen mensen gewond door raken.' 

Jill zag dat Jade schrok. 'Dan moet je het juist vertellen! Dan kunnen we diegene misschien stoppen.' Jill zuchtte. 'Oké goed dan. Die dag dat ik een auto ongeluk kreeg, was ik bij Zayn langs gegaan. Ik weten of hij iets achterhield. Ik kwam op zijn kamer en die bleek helemaal vol te hangen met posters en foto's van Perrie.' 

'Wacht wat?! Die vieze stalker!' riep Jade boos uit. 'Maar net toen ik een foto wilde maken, kwam Zayn binnen. Ik rende naar buiten en keek niet goed uit, daardoor heb ik het ongeluk gekregen.' 

'Dus het is eigenlijk Zayns schuld dat je hier ligt?' Jill schudde haar hoofd. 'Nee, ik had zelf ook beter moeten uitkijken. Maar ja. Gisteren, toen jullie koffie gingen halen, bleef Zayn in mijn kamer. Ik zei dat ik alles aan Perrie ging vertellen, want ik had blijkbaar wel een foto gemaakt.' 

Jill pakte haar mobiel en liet de foto aan Jade zien. 'Nu heeft hij me dus bedreigd dat hij Perrie weer gaat ontvoeren naar het buitenland of zelfs mij vermoorden. Wat moet ik doen, Jade.' snikte Jill. Jade gaf haar een knuffel. 'Ik ga wel met Perrie praten. Ze begrijpt het vast wel. Zayn gaat haar of jou echt niks aan doen. Daar zorg ik wel voor.' 

'Bedankt Jade, als ik jou niet had.' glimlachte Jill. 'Nou, dan ga ik. Want ik denk dat je straks je eten en medicijnen krijgt.' zei Jade. Ze had gelijk, want dezelfde dokter kwam binnen. 'Bent u er nog steeds? Jill moet echt haar eten en medicijnen krijgen.' zei de dokter lichtelijk geïrriteerd. 'Ja ja, ik ga al. Ik moest alleen mijn jas even pakken.' zei jade en ze hield haar jas een beetje omhoog. 'Doei Jill, tot morgen. Ik beloof dat ik met haar ga praten.' 

'Dankjewel Jade, tot morgen.' Jade liep weg. 'Ik hoop dat je van groentesoep houdt, want dat heb ik nu bij me.' Jill knikte. 'Ja hoor, dat lust ik wel.' Ze kreeg haar eten en medicijnen. Na een paar minuten viel ze in slaap. 

Perrie

'Kun je echt niet bij me blijven? Ik heb behoefte aan gezelschap.' zei Perrie tegen Zayn. 'Sorry Pez, maar mijn manager is weer eens aan het zeuren. Hij zegt dat het een noodgeval is. Waarschijnlijk is het weer niks.' 

'Dan zie ik je morgen wel weer. Heb jij trouwens Jade gezien. Ze zei dat ze alleen nog even terug ging om haar jas te pakken, maar ze is al een kwartier weg.' Zayn haalde zijn schouders op. 'Geen idee. Misschien is ze verdwaald of zo.' 

Ze wachtten nog 5 minuten. 'Oh kijk! Daar is ze al.' Zayn wees naar de ingang van het ziekenhuis. 'Jade, waarom was je zo lang weg?' vroeg Perrie aan haar, toen ze bij de auto was gekomen. 'Ik kon mijn jas niet vinden. Bleek het dat de dokters het in de garderobe hadden gehangen.' Perrie zag dat Jade Zayn een boze blik gaf. 'Laten we maar gaan.' 

'Hij gaat toch niet mee, hè?' zei Jade boos. 'Waarom zo boos?' grijnsde Zayn. 'Laat maar.' zei Jade. 'Ik ga maar eens naar mijn manager. Doei Pez en Jade.' Hij gaf Perrie nog een kus op haar wang en stapte in zijn auto. Toen hij weg was, zei Jade: 'Ik moet zo met je praten. Het gaat over Jill.' Perrie keek haar raar aan. 'Wat is er dan?' 

'Ik vertel het je straks wel. Laten we naar je huis gaan.' Ze stapten de auto in.  Ze kwamen thuis en Perrie deed de deur van slot. 'Wil je zo koffie?' Jade knikte.  Perrie liep naar de keuken en Jade ging in de woonkamer zitten. Een paar minuten kwam Perrie terug.