Van Niets Naar Iets? Ft Little Mix

Hoofdstuk 47

Perrie

'Ik ga je zo erg missen.' huilde Jill, toen ze Ellie omhelsde. 'Ik jou ook.' snikte Ellie. 'Beloof me om te bellen als je thuis bent en we gaan skypen. Ik kom sowieso over een paar weken naar Nederland.'

Vandaag was de dag dat Ellie naar Nederland vloog met haar moeder. Perrie en Jill waren met Ellie mee gereden naar het vliegveld om haar uit te zwaaien. 'Ellie, schiet nou op! Het vliegtuig vertrekt zo!' zei Ellie's moeder ongeduldig. 'Laat die kinderen toch even afscheid nemen, ze zijn onafscheidelijk en nu moet Ellie ineens naar een ander land verhuizen. Je snapt toch wel dat dat zwaar voor ze is?' zei Perrie, geïrriteerd door haar gezeur.

Ellie's moeder zuchtte en wendde zich tot Ellie. 'Kom nu of we missen het vliegtuig. Ze trok Ellie mee naar de douanepoortjes. Ellie draaide zich nog snel om en riep: 'Over 3 uur ben ik thuis, dan skypen we meteen!' En met dat liepen ze door de poortjes, totdat Jill en Perrie ze niet meer konden zien.

Jill barstte in huilen uit. Perrie liep snel naar Jill toe, omhelsde haar en aaide over haar hoofd. 'Ze was mijn enige echte vriendin.' snikte Jill. 'Ja, ik weet het. Maar geen zorgen. Het komt goed. Ellie mag altijd bij ons komen en ik denk echt niet dat Ellie's moeder nee gaat zeggen, als jij vraagt of je daar mag komen.'

Op dat moment hoorden ze een paar meiden gillen. 'Kijk! Dat zijn Perrie en Jill Edwards!' Perrie zuchtte en zei: 'Kom Jill, we moeten weggaan.' Perrie pakte Jills hand en samen renden ze naar buiten.

'Oh shit, we moeten een taxi bellen. We zijn net meegereden met Ellie.' Perrie vloekte binnensmonds, omdat ze zo stom was geweest om niet eerder een taxi te bellen. Ook de fans hadden hen gevonden en kwamen weer. 'We gaan naar dat winkelcentrum!'

Ze renden door de hele winkels. 'Kijk! Pashokjes!' riep Jill. Ze gingen snel in 1 en deden het gordijn ervoor dicht. Ze barstten in lachen uit. Perrie was blij dat Jill weer lachte. 'Ik ga Jesy bellen.' zei ze.

Jesy: Pez, wat is er?

Perrie: Je moet me ophalen van het vliegveld. Jill en ik zitten vast in een kleedhokje in een winkelcentrum tegenover het vliegveld.

Jesy: *Lacht* Wat hebben jullie nou weer gedaan?

Perrie wilde het net gaan uitleggen, toen ze weer gegil hoorden. 'Volgens mij zitten ze in de paskamers!' Jesy lachte weer.

Jesy: Fans dus?

Perrie: *fluisterend* Jep.

Jesy: Oké, ik stuur een smsje als ik er ben.

Jill stootte Perrie aan. 'Ik ga wel naar de zonnebrillen en hoeden. Dan betaal ik ze en loop ik hier weer naar toe. Misschien herkennen ze me niet zo snel.'

Perrie dacht na: 'Oké, maar doe wel voorzichtig hè?' Jill lachte: 'Hopelijk kijken ze net de verkeerde kant op.' Ze keek voorzichtig door een gleufje. 'Ze staan hier nog wel, maar dan aan de andere kant. Ik ga nu.' Succes!' fluisterde Perrie en Jill liep er uit.

Jill

Volgens mij hebben ze me niet door, dacht ze. Ze pakte snel 2 zonnebrillen en 2 hoeden. Snel keek ze om zich heen. Geen geen fans te bekennen, alleen een paar bejaarde mensen en ouders met peuters.

Ze liep snel naar de kassa. Jill legde de spullen op de toonbank. 'Goedendag, is dit alles?' vroeg de caissière. 'Ja.' zei Jill. De caissière scande alles en kwam uit op een bedrag. '29,99, alstublieft.' Jill gaf het geld en ze keek weer om zich heen.

De fans waren uit de paskamers gekomen en keken haar recht aan. 'Dat is Jill!' De caissière keek haar verbaasd aan. Jill haalde haar schouders op. Ze pakte snel de spullen van de toonbank. 'Sorry!' Ze rende snel uit de winkel. De fans kwamen natuurlijk achter haar aan.