Van Niets Naar Iets? Ft Little Mix

Hoofdstuk 16

Jill

Jill was op haar kamer. Ze was Little Mix aan het luisteren. Perrie kwam binnen, maar dat had Jill niet door. Ineens begon Perrie mee te zingen. Jill schrok zich dood en keek achterom. Ze zag hoe Perrie aan het lachen was. Jill zei: 'Ik schrok me dood!' Perrie zei: 'Eigenlijk kwam ik binnen om iets te vragen.' Jill vroeg verbaasd: 'Wat dan?' Perrie zei: 'Over een paar weken moeten wij op tour. Dan reizen we door het hele land. Wil jij dan mee? Want anders zit je helemaal alleen thuis.' Jill zei: 'Mag dat echt?' Perrie knikte. 'Oké! Dan ga ik mee!' riep Jill blij. Jill zag hoe Perrie wegliep. Jill deed een vreugdedansje. Ze dacht: Maar goed dat niemand dit heeft gezien. Ze liep naar beneden. 'Perrie, ik ga even naar de stad.' Perrie zei: 'Is goed. Doe wel voorzichtig.' Jill liep naar buiten. De stad was maar 1 kilometer lopen. Ze liep en na 10 minuten kwam ze in de stad. Er kwamen allemaal meisjes naar haar toe gerend. 'Omg! Jill, mag ik een foto nemen?' riepen ze. 'Jill, kun je een handtekening aan Perrie vragen?' Jill ging met de meesten op de foto. Ze zei: 'Sorry, maar ik kan geen handtekeningen geven. Perrie is hier niet.' Ze liep verder, maar iedereen volgde haar. 'Jill, kun je ons niet naar haar toe brengen?' vroeg een meisje. 'Nee, dan weten jullie waar we wonen.' Jill liep een winkel in en stond bij de spijkerbroeken te kijken. Ze paste een broek en gelijk kwamen alle meisjes met de zelfde broek uit het pashokje. Jill zuchtte. Ze betaalde de broek en liep weg. Ze ging bij een snackbar naar binnen en vroeg: 'Kunnen jullie alsjeblieft die meisjes buiten houden? Ze volgen mij overal.' De man achter de toonbank vroeg: 'Ben jij niet dat meisje die Perrie Edwards heeft geadopteerd?' Jill zuchtte en zei: 'Ja, daarom willen al die meisjes ook foto's en handtekeningen.' De man liep naar de meisjes toe en zei: 'Willen jullie weggaan? Onze klanten willen rust.' De meisjes liepen weg. 'Bedankt,' zie Jill, 'Mag ik een softijsje?' 'De man knikte en zei: 'Dat is dan €1,50.-.' Jill gaf hem het geld en hij gaf het ijsje. Ze ging zitten. Perrie belde:

Jill: Hoi Perrie

Perrie: Jill, waar ben je? Ik zie allemaal foto's van fans met jou op internet.

Jill: Ik ben bij de snackbar. Ik had gevraagd of de man achter de toonbank hun wilden wegsturen.

Perrie: Zal ik je anders komen ophalen? Ik verveel me.

Jill: Is goed. Kijk wel uit voor die fans. Ik werd er net ook al duizelig van.

Perrie: Haha, ik ben het allang gewend. Tot straks.

Jill: Zal ik anders 2 patat bestellen?

Perrie: Ja, doe ook maar een kaassoufflé.

Jill: Oké, tot straks.

Perrie: Doeiiiiii

Jill glimlachte. Perrie doet ook altijd zo gek, dacht ze, ik ben blij dat ik bij haar woon. Jill stond op en liep weer naar de man. 'Mag ik 2 patat en 2 kaassouflees?' De man keek haar verbaasd aan. 'Het is niet voor mij alleen, hoor. Er komt straks nog iemand.' De man schreef het op een briefje en zei: 'Oké, het is ongeveer klaar over een kwartier.' Jill betaalde en liep weer terug naar de tafel. Ze speelde wat spelletjes op haar mobiel, toen ze: 'Hoi Jill' hoorde. Jill keek op en Perrie zat tegenover haar. 'Hoe heb je dat zo stil gedaan?' Perrie lachte en zei: 'Ik was helemaal niet stil, je bent gewoon veel te verslaafd aan je mobiel.' Jill legde haar mobiel op de tafel en de bestelling kwam. '2 patat en 2 kaassouflees.' Perrie keek op en de man herkende haar. 'Bent u niet Perrie Edwards? Mijn dochter is heel erg fan van Little Mix.' Perrie knikte en zei: 'Is uw dochter hier?' De man zei: 'Ja, mag ik haar roepen?' Perrie zei: 'Natuurlijk! Voor mijn fans heb ik altijd tijd.' De man riep: 'Roos! Kijk eens wie hier zit?' Het meisje kwam de keuken uit en haar mond viel open. 'Omg, Perrie!' riep ze. 'Hallo Roos.' zei Perrie. Roos pakte haar mobiel en ze maakten een selfie. 'Dit gaan mijn vriendinnen nooit geloven!' riep ze blij. 'Roos, laat deze mevrouw even rustig eten.' Ze knikte en liep weer naar de keuken. Jill zei: 'Is dat op het laatst niet irritant? Al die fans.' Perrie knikte en zei: 'Ja, maar je moet het nooit laten merken.' Ze aten hun eten op. 'Het was lekker!' riep Perrie naar de man achter de toonbank. 'En doe de groeten aan Roos!' riep Jill er achter aan. De man zei: 'Bedankt, en tot ziens!' Perrie en Jill liepen naar buiten. Meteen stonden er weer fans. 'Omg, Perrie. Mag ik een handtekening?' Perrie zei: 'Meiden, ik heb nu niet erg veel tijd. Jill en ik moeten gaan.' Jill zag Perrie verder lopen, maar zelf kwam ze er niet langs. 'Mag ik er langs?' vroeg Jill geïrriteerd. Ze werd weggetrokken door een fan. 'Please Jill, maak een foto met mij!' Jill zuchtte en deed haar best om te lachen. Daarna keek ze of ze Perrie zag. 'Nergens te zien.' mompelde Jill. Ze werd duizelig. De fans negeerden het en bleven foto's maken en om handtekeningen vragen. Ze werd bijna in elkaar gedrukt en kreeg geen adem. Het werd zwart voor Jill haar ogen en ze viel om...

'Jill! Jill!' Ze deed haar ogen open en zag dat Perrie bij haar gehurkt zat. Om haar heen stonden tientallen fans. 'Gaat het?' vroeg Perrie bezorgd. 'Ja, ik werd alleen duizelig van al die fans.' Perrie vroeg: 'Kun je staan?' Jill probeerde het en het lukte. 'Mensen, laat Jill er even langs. Ze is net flauwgevallen en heeft rust nodig!' riep Perrie. De fans begrepen het en maakten een soort gang. Perrie zei: 'Oké, kom maar Jill.' Jill liep, maar viel bijna om. Perrie ving haar op en bleef Jill vasthouden. Ze liepen samen langs de fans naar de auto. Toen ze in de auto waren, zuchtte Jill. 'Ik snap nog steeds niet hoe jij dat volhoudt. Ik val meteen flauw.' Perrie glimlachte en zei: 'Voortaan gaan wel wel helemaal onherkenbaar. Dan lopen we minder kans op, dat we dit weer krijgen.' Ze reden naar huis en daar stonden Jade, Jesy en Leigh-Anne ook. Zodra ze uitstapten, vroeg Jade bezorgd: 'Jill, wat is er gebeurd? Waarom lag je bewusteloos op de grond?' Perrie zei: 'Jade, rustig. Ze is nog een beetje duizelig. We waren in een snackbar. Nadat we hadden gegeten, liepen Jill en ik naar buiten. Er stonden tientallen fans en ik raakte Jill kwijt. Ik zag allemaal fans bij een muur staan en toen ik eraan kwam, lag Jill daar.' Jill knikte en zei: 'Ik werd zowat in elkaar gedrukt. Ik kreeg geen adem meer en toen ben ik flauwgevallen.' Jesy legde troostend een arm om haar schouders.'Dan brengen we je nu naar binnen en dan ga je maar even op de bank liggen. Ik zorg er wel voor dat je niet gestoord wordt.' Perrie deed de deur open en Jesy en Perrie ondersteunden Jill naar de bank. Jill ging liggen en Leigh-Anne vroeg: 'Ik haal wel even een deken en een kussen voor je.' Ze liep naar boven en Jill zei: 'Dit hoeft toch niet? Ik ben niet doodziek, of zo.' Perrie zei: 'Nee, maar je bent nog steeds duizelig en je kunt bijna niet lopen zonder om te vallen. Daarom moet je blijven liggen.' Leigh-Anne kwam beneden met de deken en het kussen. Jade pakte het kussen en zei: 'Jill, doe je hoofd eens omhoog.' Jill deed het en meteen schoof Jade het kussen er onder. Haar voeten werden omhooggetild door Jesy en de deken werd er onder gelegd. Perrie stopte Jill in en ze gingen zitten op de andere bank. Jill zei: 'Het is lief dat jullie al die moeite voor me doen, maar nu moet ik naar de wc.' Ze schoof de deken van zich af. Ze stond op en liep richting de deur. Meteen werd zakten haar benen door en viel ze weer. Perrie snelde naar haar toe. 'Jill, ik loop wel even met je mee.' Ze kwamen aan bij de wc en Jill ging naar binnen. 'Jill,' hoorde ze Perrie zeggen, 'Doe de deur maar niet op slot, voor het geval je weer omvalt.' Jill deed de deur dicht, maar niet op slot. 2 minuten later was ze klaar en stapte uit de wc. Perrie ondersteunde haar weer naar de bank. 'Ik snap het niet,' zei Jill, 'waarom zak ik de hele tijd door mijn benen? Het is al bijna weer een halfuur geleden dat ik flauwgevallen ben.' Jade zei: 'Oh, dat is heel normaal hoor. Sommige mensen hebben dat. Ik heb het een keer gelezen in een biologie boek.' Jade hielp Perrie weer met Jill. Ze werd weer ingestopt. Na een halfuur zei Jesy: 'Zullen we weer gaan? Jake vroeg of ik weer naar huis kwam.' Jill grijnsde en zei: 'Dan weet ik al wat jullie straks gaan doen.' Jill zag hoe raar iedereen naar haar keek. 'Ik zeg wel niks meer.' Jade en Leigh-Anne zeiden: 'Oké, dan gaan wij naar huis. Beterschap Jill!' Ze liepen weg. Perrie zei: 'Wil je ook wat drinken?' Jill knikte en zei: 'Doe maar cola.' Perrie liep weg en Jill sloeg de deken van haar af. Ze ging rechtop zitten. Ze werd weer duizelig, maar even later trok het weer weg. Perrie kwam binnen met 2 glazen cola. 'Jill? Lukt zitten wel?' vroeg ze bezorgd. 'Ja,' zei Jill sarcastisch, 'Ik zit nu toch?' Perrie zette de glazen op de tafel. Ze kwam naast Jill zitten. 'Dan claim ik de deken!' riep Perrie. Jill zette een pruillip op. 'Maar ik heb het zo koud.' Perrie lachte en sloeg de deken om haar heen. Jill ging overdreven als een standbeeld zitten. Ze zei: 'Nu ben ik bevroren.' Perrie lachte en begon Jill te kietelen. Jill hield het niet vol en kronkelde als een slang. 'Ik heb je laten smelten.' zei Perrie grinnikend. Jill pakte de deken en rolde zich er helemaal in. Perrie pakte de deken met Jill erin en deed die op haar schoot. 'Nu hebben we allebei de deken.' Na een uur viel Jill in slaap.

Perrie

Perrie keek naar Jill. Ze zag dat ze sliep. Perrie legde haar op de andere bank met het kussen en pakte haar laptop. Ze keek op Twitter. Ze zag allemaal foto's met Jill die bewusteloos was. Er stonden allemaal vragen bij. Perrie zette op twitter: Het gaat nu goed met Jill. Ze is inderdaad flauwgevallen, maar het is niet iets ernstig. Meteen kwamen er reacties: Oh,gelukkig. Maar er kwamen ook andere reacties: Jammer, ik wilde dat ze dood ging. Ze verdient het niet om bij Perrie te wonen. Perrie zuchtte. Altijd zijn er wel weer haters, dacht ze. Ze keek nog even rond op twitter en facebook. Toen ze klaar was, besloot ze maar op bed te gaan. Ze pakte Jill voorzichtig op, zodat ze niet wakker werd en droeg Jill naar haar kamer. Ze legde Jill onder de dekens en liep stil weg. Ze kwam in haar eigen kamer en bleef nog even tv kijken. Na een halfuur kleedde ze zich om en ging liggen. Ze viel meteen in slaap.