Hoofdstuk 29

205 8 1
                                    

Jill

'Jill, snel. Ik heb je koffers al ingepakt. Jij moet nu naar de bus gaan.' Jill deed haar ogen open en zag een gestreste Perrie. 'Wat? Nu in mijn pyjama?' Ja, die kun je tijdens het rijden wel verwisselen. Je moet nu echt gaan, de buschauffeur wordt afgeleid door Jade, Jesy en Leigh-Anne.' Jill sprong uit haar bed en rende naar beneden. Perrie liep achter haar aan. De buschauffeur stond met zijn rug naar Jill toe. Perrie stak haar duim naar Jade op. 'Verstop je zo meteen ergens.' fluisterde ze, 'Ga nu!' Jill rende zo hard als het kon naar de bus. Ze ging in een kast zitten. Meteen daarna hoorde ze stemmen. Een paar minuten later deed Perrie de kast open. Ze wilde haar kleren er in doen. 'Boe!' riep Jill. Perrie schrok en viel in Jade's armen. 'Ik wist dat je verstopt zou zitten, maar niet in de kast.' zei ze verbaasd. Jill liep uit de kast. Perrie lag nog steeds in Jade's armen. Leigh-Anne was bezig om een foto te maken. 'Die gaat op twitter en instagram!' zei ze vrolijk. Jesy trok Perrie omhoog en ze ging weer bezig met de kleren op te hangen. Jade zei: 'Zelfde kamer indeling dan maar?' Iedereen was het er mee eens. Jill plofte op de bank. Ze hoorde een deur open gaan. 'Hoi meiden, ik zie dat jullie er allemaal zijn.' Jesy keek geschrokken naar Jill. Het was de manager! Ze rende naar Jill toe en gooide er een deken overheen. Jill voelde dat er allemaal dingen op haar werden gezet. 'Zo, wat een puinhoop op die bank.' Jesy lachte. 'Ja sorry, we zijn nog bezig alles in te richten.' En Perrie, waar is Jill nu?' Even was het stil. 'Ehm, die is naar mijn moeder toe. Daar kon ze wel blijven.' Nou,' zei de manager blij, 'dan is dat ook weer opgelost. Ik ga maar weer eens. Ik zie jullie vanavond bij de repetities wel weer. Doei!' De deur werd dichtgeslagen en Jill werd weer bevrijd onder de deken. 'Gelukkig, hij had niks door.' zei Perrie, 'Maar ik ga mijn moeder even bellen om alles uit te leggen. Als hij dan toch belt, kan zij het bevestigen dat Jill daar is.' Ze liep weg. Jesy en Leigh-Anne liepen naar hun kamer. Jade ging alvast naar haar eigen kamer. 'En toen was ik alleen.' zuchtte Jill. Ze besloot naar Jesy en Leigh-Anne te gaan. Die waren druk bezig met alles in te richten. Jill sprong op hun bed. 'Lekker groot.' zei ze. 'Ja, het is voor 2 mensen bedoeld.' zei Jesy. Jill bleef liggen. 'Nou zeg, lekker lui zijn terwijl wij werken? Je mag ons wel helpen.' zei Leigh-Anne lachend. Jill zette haar puppy ogen op. 'Maar ik ben 12, dus als ik ga werken is dat kinderarbeid.' Vooruit dan maar.' zei Jesy grinnikend. Jill stond op en liep naar Jade en Perrie's kamer. Perrie was ondertussen ook Jade aan het helpen. Jill deed het zelfde als bij Jesy en Leigh-Anne. Ze plofte op het bed. 'Ook welkom.' grinnikte Jade. 'Hoe laat is het?' vroeg Jill. 'Nu 9 uur.' Wat? Hoe lang zijn we nu wel niet in de bus?' vroeg Jill verbaasd. 'Al een uur, hoezo?' Vandaar dat ik zo moe ben.' Je mag wel slapen.' zei Perrie. 'Wij zijn toch nog wel een tijdje bezig.' Jill trok de dekens over haar heen. 'Ik lig toch nog in mijn pyjama.' Ineens begon Perrie een liedje te zingen. Jade deed mee. Jill probeerde te luisteren, maar ze was zo moe dat ze in slaap viel.

Perrie

Jill ging onder de dekens liggen. Perrie had een idee. Ze begon te zingen. Ze keek Jade aan en die deed ook mee. Perrie wist dat Jill daardoor makkelijker in slaap zou vallen. En ja hoor, een paar minuten later lag ze te slapen. Perrie liep naar Jesy en Leigh-Anne toe. 'Jullie moeten nu wat stiller zijn, Jill ligt te slapen.' Ze knikten en Perrie liep weer terug. Jade zat op het bed naast Jill. Ze was haar bezig met haar mobiel. 'Geheime aanbidder?' vroeg Perrie. Jade stopte haar mobiel meteen weg. Ze zei zenuwachtig: 'Nee, gewoon mijn moeder.' Perrie zag aan haar gezicht dat ze aan het liegen was. 'Ja ja, Jadie. Dat geloof ik ook echt.' Perrie lachte en ging weer verder met haar kleren. Na een kwartier was ze klaar. 'Laten we Jill hier liggen, of nemen we haar mee naar het woonkamer gedeelte?' Jade glimlachte en zei: 'Natuurlijk nemen we haar mee.' Perrie droeg haar. Eenmaal aangekomen zaten Jesy en Leigh-Anne er al. Ze waren aan het praten, maar werden stil toen ze Jill zagen. 'Serieus Pez? Kun je echt niet zonder haar?' Perrie schudde haar hoofd en legde Jill op de bank. Zelf ging ze er naast zitten en ze legde Jills hoofd op haar benen. Jade kwam met een deken. Ze deden de tv aan en het nieuws was er op. Het waren weer allemaal problemen en Leigh-Anne zapte door. Er was net een film op en die besloten ze maar te kijken.

Jill

De film was bijna afgelopen toen Jill wakker werd. Ze schrok omdat ze niet wist waar ze was, maar later ontspande ze zich weer. 'Hallo Jillie, lekker geslapen?' Jill knikte en stond op. 'Hoezo ben ik nu hier, terwijl ik net op onze kamer lag?' vroeg ze verbaasd. 'Pez en Jade konden niet zonder je.' zei Leigh-Anne lachend. Jill facepalmde zichzelf en keek uit het raam. Om haar heen waren alleen weilanden. 'Is het ver rijden?' Nah, ongeveer 3 uren. Volgens mij zijn we er al bijna.' Jill liep naar de koelkast. Ze pakte er wat drinken uit en ging vervolgens op Perrie's schoot zitten. Jill keek weer naar buiten en zag dit keer allemaal huizen. 'We zijn er bijna, meiden!' riep de buschauffeur via een speaker. 'Opeens stonden daar veel fans te gillen en schreeuwen. Ze keken allemaal richting Jill. Die werd bang. 'Oh nee, nu zien ze dat ik mee ben!' Perrie stelde haar gerust. 'Dit is van dat zwarte glas. Wij kunnen hen zien, maar zij ons niet. De bus stopte. 'Snel Jill, ga in die doos zitten. Die brengen ze zo meteen backstage. Ik help je er daarna wel uit' zei Perrie. Jill ging in de doos zitten. Ze hoorde de deur opengaan. Alle fans gilden. 'Little Mix!' Even later ging de deur weer dicht. Het was weer stil. Jill zat er zo'n kleine 10 minuten in. Ze wilde net anders gaan zitten, toen de deur weer open ging. 'Oké, deze doos moest ook mee, toch?' hoorde ze een lage mannenstem zegen. 'Ja, dat zei die blonde van Little Mix. Die ziet er echt goed uit.' zei een wat hogere mannenstem. 'Ja, maar ik vind die Jade wel leuk.' Jill moest in haar lip bijten om haar lach in te houden. Opeens werd ze opgetild. 'Zo, wat zit hier in? Het is nogal al zwaar.' Vast al haar make-up en kleren. Je weet hoe vrouwen zijn.' Dat is waar.' Ze hoorde de fans weer. Ze voelde dat ze werd neergezet. Even later ging de doos open. Ze keek omhoog en zag Perrie. Ze pakte Jills hand en trok haar er uit. 'Je raadt nooit wat 2 mannen tegen elkaar zeiden, toen ze mij weg brachten.' Perrie keek haar gek aan. 'Wat dan?' Jill zei lachend: 'Een man met en lage stem zei dat hij jou wel mooi vond. En die andere zei: Dat is waar, maar ik vind Jade toch mooier.' Perrie lag bijna op de grond van het lachen. 'Zag hij er goed uit?' Perrie... ik kon niks zien, ik zat in die doos.' Oh ja.' Jade kwam er aan. 'Jade, je raadt nooit wat Jill net heeft gehoord.' Perrie vertelde het verhaal. Jade moest ook lachen. 'Dames, jullie moeten zo oefenen. Binnen een kwartier in de zaal.' dat zei een man die binnen kwam. Jill schrok en sprong snel achter de doos. Gelukkig had de man niks door en ze stond weer op. 'Ik ga wel in de wc zitten met de deur op slot. Als er dan iemand komt, verstop ik me wel achter het douche gordijn.' Jill gaf snel iedereen nog een knuffel en pakte een deken, kussen en boek. Het was The Hungergames. 'Doei, succes met oefenen.' Ze liep naar de badkamer en deed het op slot. Ze begon te lezen uit het boek. 

Van Niets Naar Iets? Ft Little MixWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu