Van Niets Naar Iets? Ft Little Mix

Hoofdstuk 25

Zayn

Zayn is net bij Harry langs geweest. Die woont een paar huizen verder dan hem, dus ging hij lopend. Hij staat bijna voor zijn huis. Hij moet alleen de bocht nog om. Ineens voelde hij een klap. Jill was tegen hem opgelopen. En nu lag ze op de grond. Zayn wilde haar bijna vragen waarom ze hier was. Maar Jill zei meteen: 'Sorry meneer. Ik wordt achtervolgd door 2 vrouwen. De blonde zegt dat ze mijn moeder is. Ik ben bang voor ze. Kunt u me helpen?' Zayn dacht even na: Is ze haar geheugen vergeten of zo? Perrie kennende heeft ze haar meteen al verteld niet met mij om te gaan. Zayn zag Jill smekend kijken. 'Natuurlijk wil ik je wel helpen. Kom maar mee naar mijn huis.' Hij trok haar mee en zei: 'Hallo Jill, Ik ben Zayn.'

Jill

'Hoe weet u mijn naam?' vroeg Jill geschrokken. Zayn liep naar de deur en deed het op slot. 'Omdat ik jouw vader ben.' Jill deinsde achteruit. 'Dat kan niet! En Perrie dan. Is dat mijn moeder?' Nee, ze heeft jou van mij afgepakt. Je ziet er vies uit, wil je anders even douchen?' Jill knikte en Zayn nam haar mee naar de douche. 'Hier kun je douchen. Ik heb verder geen meisjeskleren in huis, maar je mag wel een shirt van mij lenen. Dat kun je dat gebruiken als klein jurkje. Hij liep weg en kwam terug met een lang shirt. 'Hier. Nu kun je gaan douchen.' Hij liep weg en Jill stapte in de douche. Tijdens de douche had ze allemaal vragen in haar hoofd: Hoezo heeft Perrie tegen mij gelogen? En ik lijk helemaal niet op Zayn. Hoe kan ik dan zijn dochter zijn? Ze zette de douche uit en kleedde zich aan. Ze stapte uit de badkamer en liep naar beneden. Zayn zat met zijn mobiel. 'Uhm. Ik ben klaar. Bedankt dat ik hier mocht douchen.' Niks te danken. Wil je ook wat eten?' Jill knikte en Zayn liep naar de keuken. 'Ik heb nog wat macaroni. Vindt je dat goed?' Jill riep: 'Ja, lekker!' Ze ging zitten en even later kwam Zayn met macaroni. 'Hier eet dit maar. Je ziet eruit of dat je het wel kan gebruiken.' Jill keek hem dankbaar aan en begon te eten. 'Maar moet ik nu pap zeggen of gewoon Zayn?' Ze zag Zayn nadenken. Vervolgens zei hij: 'Je mag mij wel pap noemen.' Jill knikte weer en ging door met eten. Zayn liep weer naar de woonkamer toe. Een paar minuten later had ze het eten op en riep: 'Pap, ik heb het eten op.' Hij liep de keuken weer in en zei: 'Oké, dan ruim ik het wel op. Ik laat je daarna wel je kamer zien.' Hij deed het bord in de afwasmachine en samen liepen ze naar boven. Het huis was best groot en de gang was erg groot. Ze liepen tot het einde van de gang en daar was de logeerkamer. 'Het is niet echt een leuke kamer, maar je kan er in slapen.' Jill liep naar binnen. 'Ik vind het wel goed hoor.' Ze liep door, maar zag een balk niet. Ze liep er tegen aan. Ze voelde de klap op haar hoofd. Ze viel naar achteren en viel flauw voor een paar seconden. 'Jill, gaat het?' vroeg Zayn bezorgd. Jill wreef over haar hoofd en ze herinnerde alles weer van wat er was gebeurd met Annabel en Sophie. Ook herinnerd ze Zayn en Perrie weer. 'Zayn! Wat doe ik hier?!' Zayn keek verbaasd maar daarna boos. 'Je bent mijn dochter.' Nee, helemaal niet! Ik herinner mij weer alles. Perrie is mijn moeder en jij hebt haar al vaak proberen te ontvoeren. Ik moet terug naar Perrie toe.' Jill stond op maar werd tegengehouden door Zayn. 'Jij blijft hier!' schreeuwde hij. 'Perrie is doodongerust. Ik ben weggelopen van huis, dan mag ik toch wel weg?!' schreeuwde Jill boos. Zayn duwde haar op het bed. Hij liep boos weg en deed de deur op slot. 'Niet weer.' zuchtte Jill. Ze bleef op het bed zitten. De deur ging weer open. Zayn kwam binnen met zijn mobiel en maakte een foto. Jill stond op en probeerde de deur uit te rennen. Het lukte niet, want Zayn hield haar weer tegen. 'Waarom maak je een foto van mij?' vroeg Jill boos. 'Gaat je niks aan.' zei hij en hij liep weer weg. De deur ging weer op slot. Ze liet zich zuchtend op het bed vallen.

Perrie

Jade zei: 'Perrie, ik werd net gebeld door mijn moeder. Ze moet naar het ziekenhuis en wil mij mee hebben. Kan ik je alleen laten?' Perrie keek Jade met waterige ogen aan. 'Ja, ga maar. Ik red het wel.' Weet je het zeker? Geen rare dingen doen. Ik wil Jesy ook wel bellen?' Nee, hoeft niet. Als ik hulp nodig heb, bel ik ze zelf wel.' Jade keek haar nog even aan. 'Mag ik jouw auto lenen? Ik heb nu geen auto.' Ja natuurlijk! Ga nu maar. Je moeder heeft je nu harder nodig.' zei Perrie snel. Jade liep weg. Ze keek op twitter om te kijken of Jill ergens was gespot. Maar nee, niemand had haar gezien. Ineens kreeg ze een bericht van Zayn.

Zayn: Ik moet je wat vertellen.

Perrie: Ga weg Zayn. Ik heb nu wel andere dingen aan mijn hoofd, dan met jou praten.

Zayn: Je wilt dit vast wel weten. Het gaat over Jill.

Perrie: Wat?! Wat is er met Jill? Is ze gewond?

Zayn: Nee, ze is hier gewoon in mijn huis.

Perrie: Ik geloof je niet.

Het duurde even voordat er weer antwoord kwam.

Zayn: Hier is het bewijs *Foto*

Perrie: Zeg maar tegen haar dat ze terug moet komen.

Zayn: Nee...

Perrie: Waarom niet?!

Zayn: Als je haar terug wilt, moet je nu naar mijn huis toe gaan.

Perrie: Denk je nou echt dat ik terug naar jou ga? Na alles wat er is gebeurd?

Zayn: Zelf weten, maar dan zie je Jill nooit meer terug.

Perrie: Ik haat jou, weet je dat?

Zayn: Over een kwartier dan maar?

Perrie: Alleen voor Jill. En onthoud dit: Ik vergeef het je nooit als er iets met Jill is gebeurd.

Ze gooide haar mobiel boos weg op de bank en pakte haar jas. Omdat Jade haar auto had meegenomen, moest ze wel lopen. Voor Zayns huis struikelde ze over een loszittende tegel. Ze viel op de grond. Ineens stond Zayn grijnzend voor haar. 'Ik weet dat ik aantrekkelijk ben, maar je hoeft niet voor me te vallen, hoor.' Als blikken konden doden, was Zayn nu dood geweest. Perrie liep het huis in en vroeg geïrriteerd: 'Waar is Jill? Dan kunnen we meteen weg.' Niet zo snel, je bent hier nu nog maar net. Maar goed, volg mij.' Zayn en Perrie liepen samen naar de gang. Het verbaasde haar dat de gang zo lang was. 'Hier is het.' zei Zayn terwijl hij naar de laatste kamer wees. Hij deed de deur open. Jill zat er huilend op het bed. 'Jill!' riep Perrie blij. 'Perrie!' riep Jill. Perrie rende de kamer in en gaf haar een knuffel. Ineens viel de deur dicht.