Van Niets Naar Iets? Ft Little Mix

Hoofdstuk 50

Woohoo hoofdstuk 50! Ik had nooit verwacht dat ik zo ver zou komen! Dank jullie wel voor de stemmen en de reads! Dit is het laatste hoofdstuk van 2016. 😃 Gelukkig nieuwjaar!

Jill

Perrie reed weg. 'Er is zoveel dat ik je moet vertellen, Jill. Echt, je moet mee naar binnen gaan zodat ik je mijn kamer kan laten zien."

Jill pakte haar koffers en ze liepen samen naar binnen. Ellie's moeder kwam ook aan gelopen. 'Hoi Jill, leuk dat je er bent. Ik heb je matras al op Ellie's kamer gelegd." Jill bedankte Ellie's moeder en samen liepen ze naar boven. 'Wow!' zei Jill, toen ze Ellie's kamer binnen liepen. 'Het is hier nog veel mooier dan dat ik via Skype altijd zie." 

De kamer had blauwe muren en de vloer was grijs. Het bed stond tegen de muur in het hoekje bij het raam. Het dekbed en de kussens waren ook blauw. Naast het bed stond een wit nachtkastje en daarnaast stond een witte bureau met een houten stoel. Tegenover het bed stond een witte klerenkast. Ze overal aan de muur posters hangen van bekende mensen. Een paar die Jill niet kende met rare namen. 

Dat zijn vast bekende Nederlanders. Dacht ze. Ook hingen er posters van Little Mix. 

'Is dat niet raar om Perrie boven je bed te hebben?' grinnikte Jill. 'Nee hoor, elke keer als ik naar die foto kijk, denk ik weer aan de leuke tijd in Engeland. En kijk, hier hang jij.' Ellie weer naar een fotolijst naast haar bed. 

(Daarmee bedoel ik die fotolijst tussen de twee ramen, met die vijf mannenhoofden. Bedenk even dat daar foto's hangen met Jill en Ellie.)

Jill had het nog helemaal niet gezien. Ze bekeek de foto's goed. De allereerste was een foto waar Ellie met haar ouders stond bij een waterval. 'Dat was 3 jaar geleden in Frankrijk.' zei Ellie, toen ze Jill er naar zag kijken. Op de tweede foto stonden Jill en Ellie met hun armen over elkaar, breed glimlachend. 'Oh, dat weet ik nog! Dat was toen we in dat pretpark waren.' riep Jill enthousiast. Ellie knikte. 

Daaronder hing een foto met Perrie, Jill en Ellie. 'Hey! Dat is bij Star Bucks.' riep Jill. 'Ja, toen had Jade die foto gemaakt. We waren toen eerst naar het zwembad geweest en daarna meteen naar Star Bucks.' Zei Ellie. 

Op de onderste foto's stonden katten. Op de ene foto zag Jill een lapjeskat. Op de andere foto stond een zwart-witte kat en een roodharige kat. 

'Die lapjeskat heette Tessa. Ze is net, voordat we naar Engeland gingen verhuizen, overleden. Die andere 2 katten heten Vinnie en Tijger. Ik mistte Tessa, dus we zijn meteen naar het asiel gegaan om een nieuwe kat uit te zoeken, toen we net weer naar Nederland verhuisden. Het was de bedoeling om maar 1 kat mee te nemen, maar toen konden we niet kiezen tussen Vinnie en Tijger. Dus toen hebben we ze beide meegenomen.' 

'Mag ik ze zien?' vroeg Jill nieuwsgierig. 'Natuurlijk! Al is Vinnie heel erg bang voor anderen. Tijger daar in tegen springt je meteen tegemoet. Die is echt heel nieuwsgierig.' Jill lachte. 

Ze liepen naar beneden. Er lag een briefje op de tafel. 

Hoi Ellie en Jill, 

Ik ben even naar tante Nina.

Waarschijnlijk blijf ik daar vannacht ook. 

Geld ligt op de tafel voor eten. 

Tot morgen!

Mama xx

Ellie zuchtte. 'Dit doet ze nou elk weekend. Ik ben altijd alleen thuis. Maar nu is het niet erg, want jij bent er nu bij en dan hebben we geen gezeur.' 

'Laten we naar de stad gaan. Winkelen of zo.' Stelde Jill voor. 'Goed idee.' Zei Ellie. 'Maar we moeten wel fietsen. Lopen is te ver.' Jill keek haar vragend aan. 'Ehm El. Ik kan helemaal niet fietsen...' Ellie lachte. 'Dan ga je toch achterop.' 

Ellie pakte haar sleutels van de keukentafel en ze liepen naar de garage. Ellie pakte haar fiets. 'Gewoon achterop springen en zorgen dat je er niet van af valt.' lachte ze. 'Ik doe mijn best.' lachte ook Jill. 

Ellie stapte op haar fiets en Jill sprong achterop. Het was ongeveer 3 kilometer fietsen naar Amsterdam en dan ook nog een stukje naar het centrum. 

Na een half uur waren ze er en Jill was er gelukkig niet afgevallen. Ellie zette haar fiets in de fietsenstalling en samen liepen ze naar de eerste de beste winkel. 

'Sukkel! Niemand mag jou.' hoorden ze iemand roepen. Jill en Ellie keken in de richting van het geluid. 'Wat schreeuwen ze?' vroeg Jill aan Ellie. Ellie vertaalde het. Ze keken weer naar de jongens.  Ze zagen een groepje jongens om één jongen staan. Opeens werd de jongen op de grond geduwd. Ellie en Jill renden er naar toe. 'Hey stop! Laat die jongen met rust.' riep Jill. Een jongen van het groepje kwam naar Jill toe gelopen. 'En waarom denk jij dat wij ons door jou laten wegjagen?' Jill ging dichter bij hem staan. 'Wat als jij daar had gelegen en iedereen stond om jou heen, beledigende opmerkingen te maken.'

De jongen lachte. 'Dat zou nooit gebeuren want ik ben de coolste van heel Amsterdam en dat snappen jullie stomme buitenlanders niet.' Jill lachte. 'Kijken of je hier dan tegen kan.' ze trapte de jongen in zijn ballen en hij viel neer op de grond. Ze keek het groepje aan en zei: 'Ga weg, of dit gebeurd ook met jullie.' De jongens kozen eieren voor hun geld en liepen weg. De andere jongen stond op en keek Jill vuil aan. Vervolgens liep hij ook weg. 

'Wow Jill, ik wist niet dat je zo erg was.' lachte Ellie. 'Ik zelf ook niet.' lachte ook Jill. Ze liepen naar de jongen die nog steeds op de grond lag. 'Wow, bedankt.' Zei de jongen. Jill keek Ellie vragend. 'Wat zei hij?' vroeg ze. 'Hij zei bedankt.' Jill stak haar hand uit om de jongen van de grond te helpen. 'Oh, je bent Engels.' zei hij in het Engels, zonder accent. 'Jep, ik ben Jill en dit is Ellie. En jij?' 

De jongen pakte haar hand en stond met haar hulp op. 'Ik ben Thomas.' Hij had bruin krullend haar en blauwe ogen. Hij was best lang. 'Echt bedankt voor het helpen. Die jongens doen dit dus elke dag.' Jill zei: 'Geen probleem. Wij waren net van plan om wat drinken te halen op een terrasje. Wil je mee?' Thomas glimlachte breed. 'Mag dat echt? Ik bedoel... niemand heeft me ooit gevraagd om met hun mee te gaan.' Jill schrok hiervan. 'Natuurlijk mag dat. En waarom zou niemand je mee willen hebben, je lijkt me aardig.' Thomas keek naar beneden. 'Elke keer als ik ook maar met iemand praatte, verpest Willem -Die jongen die je in zijn ballen trapte- het weer.' Ellie grinnikte: 'Dan heeft hij die trap dubbel en dwars verdient.' 

Ze liepen naar het eerste terras die ze zagen en gingen zitten.  Ze bestelden allemaal een cola en hadden het over van alles en nog wat. Al snel was het een uur later. 'Oh shit. Ik heb beloofd aan mijn vader dat ik om 5 uur thuis zou zijn. Het is nu al 6 uur.' Zei Thomas verschrikt. 'Geen zorgen, hij vindt het vast niet erg.' zei Ellie geruststellend. Thomas schudde zijn hoofd. 'Dan ken je hem nog niet.' Hij legde geld op de tafel en liep weg. 'Wacht Thomas! Geef anders je nummer. Dan houden we contact!' riep Jill hem na. Thomas liep snel terug en zei zijn nummer. Jill zette hem in haar mobiel. Meteen was Thomas weg. 'Vreemd...' zei Ellie verbaast.

'Laten wij  maar eens wat eten halen.' stelde Jill voor. 'Ik heb honger. Elie vond het een goed idee. 'Snackbar dan maar?' stelde Jill voor, nadat ze na een halfuur nog niet hadden gekozen wat voor eten ze zouden halen.' Ellie knikte en zei enthousiast. 'Maar dan moet je een frikandel eten!' Jill keek haar verbaasd aan. 'Een frikandel... wat is dat?' Ellie trok haar mee. 'Dat proef je vanzelf wel.' Ellie bestelde alles wat ze wilden hebben, inclusief de frikandel.' 

'Hier, proef maar.' zei ze, toen ze weer bij haar thuis waren gekomen. Jill proefde het. 'Wow, dit is eigenlijk best wel lekker.' Ellie lachte. 'Ik zei het toch.' 

Nadat ze hadden gegeten, gingen ze nog even tv kijken. Het was 11 uur en ze liepen naar boven. 'Lekker slapen Jill.' zei Ellie, toen ze het nachtlampje uit deed. 'Jij ook.' zei Jill en ze sloot haar ogen. 

Zoals ik in het begin van het hoofdstuk al had gezegd, wens ik jullie een gelukkig nieuwjaar. Volgend jaar blijf ik gewoon nog doorschrijven, dus wees niet bang ;P. Lekker veel oliebollen eten en tot zaterdag!

xx Iris