Hoofdstuk 26

230 9 0
                                    

Perrie

'Ik zei toch, ooit zal je hier bij mij zijn. Nou nu is het moment, Perrie.' riep Zayn door de kamer heen. 'shit, ik had deze kamer in moeten gaan.' vloekte Perrie. Jill zei zacht: 'Het spijt me. Voor alles. Maar ik weet het allemaal weer wat er is gebeurd.' Perrie ging naast Jill zitten. 'Het maakt niet uit, jij was op je hoofd gevallen, waardoor je niks meer wist.' Jill keek Perrie aan: 'Als Annabel en Sophie er niet waren geweest, dan waren we nu gewoon nog op tour. Zij hebben mij een rare pil gegeven waardoor ik niks meer wist. Ik wilde vluchtten en toen ben ik dus gevallen.' Perrie keek haar verbaasd aan. 'Dus het was geen ongeluk?' Jill schudde haar hoofd. Het was weer stil. 'Hoe ben je eigenlijk bij Zayn gekomen?' Ik liep dus weg van huis. Ik zag jullie toen en ik dacht dat jullie me hadden ontvoerd. Ik rende zo snel mogelijk weg, alleen ik botste tegen Zayn op. Omdat ik niet wist wie hij was, heeft hij er gebruik van gemaakt. Hij zei zelfs dat hij mijn vader was en dat jij mij had meegenomen naar zijn huis. Ik geloofde het ook nog alleen toen kwam mijn hoofd tegen deze balk.' Dat zei Jill terwijl ze naar de balk wees. 'Toen kreeg ik mijn geheugen terug en wilde ik terug naar jou, maar dat mocht niet.' Wat een verhaal.' zuchtte Perrie. 'Maar we moeten uitzoeken hoe we hier uitkomen.'

Jade

Jade reed weer terug van het ziekenhuis naar Perrie. Het was al donker buiten. Ook in Perrie's huis was het donker. 'Vreemd.' mompelde Jade, toen ze voor de deur stond. Ze had de sleutel van het huis. Ze stapte binnen. Ze deed de lichten aan en liep naar boven om te zien als Perrie al sliep. Maar nee, daar was Perrie ook al niet. Jade pakte haar mobiel en belde Perrie. Ze hoorde een mobiel beneden afgaan. 'Huh, als Perrie weggaat heeft ze altijd haar mobiel mee.' Ze rende naar beneden en pakte de mobiel. Perrie had geen code, dus het was makkelijk om op haar mobiel te kijken. Het gesprek van Perrie en Zayn stond nog open. Jade schrok. 'Ze is dus alleen naar Zayn gegaan. Ze had ons mee moeten vragen. Dat was veel veiliger.' Jade belde meteen Jesy op.

Jesy: Hallo?

Jade: Het is Jade, is Leigh-Anne bij jou?

Jesy: Ja, hoezo?

Jade: Jullie moeten nu naar Perrie's huis komen. Het is een noodgeval!

Jesy: Wat is er dan?

Jade: Ik leg het allemaal uit, maar nu moeten jullie komen!

Jesy: Oké oké. Leigh en ik komen er aan.

Jade hing weer op en wachtte tot ze kwamen. een kwartier later waren ze er en Leigh-Anne vroeg: 'Wat is er aan de hand?' Jade liet haar Perrie's gesprek zien met Zayn. 'Dus waarschijnlijk is ze nu bij Zayn?' vroeg Jesy verbaasd. 'Ja en jullie weten hoe hij is. We moeten haar helpen! Straks doet hij Perrie en Jill nog wat aan!' Jesy zei: 'Perrie had ons moeten bellen. Dan kon Zayn niks. Ik ben echt bang dat hij hen iets aan heeft gedaan. Waarom doet Perrie eerst altijd dingen voor dat ze eens nadenkt!' Leigh-Anne riep: 'Ik weet nog wel waar hij woont. Laten we gaan.' Ze renden de auto in en reden naar Zayns huis. Jade liep gehurkt naar het raam toe. Ze zag alleen Zayn. Hij was bezig met eten maken. Jesy en Leigh-Anne kwamen er ook bij. 'Zie, hij maakt eten voor meerdere personen. Of hij krijgt gasten, of Perrie en Jill zitten hier. Ik denk het laatste.' fluisterde Jade. 'Blijven jullie hier? Dan bel ik aan en ren ik zijn huis in. Waarschijnlijk rent hij achter me aan en dan kunnen jullie naar binnen gaan.' Ze knikten en Jade belde aan. Zayn deed open. Zo snel als ze kon rende ze naar binnen. Ze rende een lange gang in. Helemaal op het einde kon ze niet verder rennen. Zayn kwam dreigend op haar af. Achter hem renden Jesy en Leigh-Anne in een kamer. Hij had niks door. 'Wat denk je wel niet dat je hier doet?' Perrie en Jill redden natuurlijk!' Zayn pakte haar vast. 'Jij gaat helemaal niks doen. Perrie en Jill wonen hier nu. Jij moet gewoon uit andermans zaken blijven.' Jade probeerde haar los te rukken. 'Ik zweer het, als er iets is gebeurd met Perrie of Jill, dan sla ik je het ziekenhuis in.' Zayn grijnsde. 'Weet je wat? Je mag wel naar Perrie toe. Hij tilde haar stevig op en deed een deur van slot. 'Nou Perrie. Dit vervelende meisje wilde je redden. Maar het is mislukt.' Hij gooide Jade naar binnen en het deed pijn. De deur viel met een klap dicht en ging weer op slot. 'Jade!' riep Perrie. Jade stond op. Jill lag tegen Perrie te slapen. Jade stond op en liep naar Perrie toe. 'Jade, je had me niet hoeven redden. Nu zitten we alle drie vast en het schiet niks op.' Jade lachte: 'Wacht maar even, Jesy en Leigh-Anne zijn hier ook nog binnen. Ik ging expres naar binnen om Zayn af te leiden. Waarschijnlijk komen ze zo.' Gelukkig.' Jade keek naar Jill. 'Heeft ze haar geheugen al weer terug?' Ja, ze botste tegen die balk aan en toen herinnerde ze zich alles weer. Ze heeft ook verteld dat Annabel en Sophie haar een rare pil hebben gegeven. Daardoor zou ze alles vergeten. En dat is ook precies gebeurd.' De deur ging weer open en Zayn kwam binnen met een dienblad. Er lagen broodjes op en glazen water. Hij zei: 'Hier is jullie eten. Neem maar even afscheid, want ik neem Perrie zo mee. Jade keek naar Perrie. Ze schrok. Zayn liep lachend weg. 'Perrie, rustig. Jesy en Leigh-Anne kunnen hier elk moment zijn. Zayn kan niks. Eet nu maar iets.' Perrie knikte, maar ze begon onrustig te eten. Jade maakte Jill wakker. 'Jade? Wat doe jij hier?' Jade glimlachte en zei: 'Ik heb me in de val laten lokken, zodat Jesy en Leigh-Anne ons kunnen redden. Let maar op. Maar nu moeten we eerst eten.' Ze gingen ook eten. Net toen ze het op hadden, vloog de deur open. Perrie schrok. Jade ging beschermend voor haar staan. Maar dat hoefde niet. Jesy stond daar. 'Kom snel, Leigh-Anne is Zayn aan het afleiden.' Ze renden naar de deur en zagen Leigh-Anne en Zayn. Voordat Zayn doorhad wat er aan de hand was, rende Leigh-Anne al weg achter de anderen aan. Ze gingen in de auto en deed die op slot. Zayn kwam er boos aan gerend en probeerde de deur aan de kant van Perrie open te doen. Jade reed snel weg. 'Dank jullie wel. Ik had nooit alleen moeten gaan.' zei Perrie beschaamd. 'Maakt niet uit. Het is nu toch goed. We hebben jou en Jill terug.' zei Leigh-Anne medelevend. Jade merkte dat Jill de hele reis stil was. Toen ze bij Perrie's huis waren, pakte Jade Jill beet en trok haar naar een kamer. 'Jill, wat is er met je aan de hand? Je bent al de hele tijd zo stil.'

Jill

Jill keek naar beneden. 'Het is allemaal mijn schuld. Als ik niet was weggelopen, had Perrie niet weer naar Zayn gehoeven. Ik ben ook zo stom.' Ze moest huilen. 'Nee, Jill. Het is niet jouw schuld. Het is de schuld van die Annabel en Sophie.' Dus jij weet het ook?' Ja, Perrie heeft het me verteld toen jij lag te slapen.' Jade veegde Jill haar tranen af en ze gaf haar een knuffel. 'Niet huilen, Little Muffin.' Jill moest zacht lachen om die naam. 'Goedzo. Wil je alweer terug naar de anderen?' Jill knikte en ze liepen hand in hand terug. Ze waren nog geen twee seconden terug of Perrie vloog alweer om Jill haar nek. 'We dachten al: Waar zijn die twee heen?' Ze nam Jill mee naar de bank en ging zitten. Jill ging tegen Perrie aan liggen. Meteen kwam Jade aan gelopen. 'Perrie, waarom steel je mijn little muffin?' Perrie keek haar met een raar gezicht aan. Jill moest lachen. 'Die naam heeft ze voor mij bedacht, weet je nog?' Perrie facepalmde zichzelf en Jade trok Jill mee naar haar toe. Jill lag nu bij Jade. Perrie keek met een boos gezicht naar Jade. Ze trok weer aan Jill en Jade trok aan de andere kant. Het leek net of Jill uit elkaar werd getrokken en ze riep dat het moest stoppen. Perrie en Jade hadden het niet door. Jesy had het wel gehoord en riep keihard stop. Perrie en Jade schrokken. 'Ik heb een idee.' zei Jill, 'Ik ga wel bij jullie beide liggen.' Ze ging met haar hoofd op Perrie's schoot zitten en met haar voeten op Jade's benen. 'Maar nu heb ik de stinkvoeten!' jammerde Jade. Perrie lachte haar uit en Jill keek Jade boos aan. Leigh-Anne en Jesy kwamen ook zitten, maar dan op de andere bank. Ze gingen een film kijken. Halverwege kreeg Jill het koud. Ze ging anders zitten en kroop tegen Perrie aan. 'Heb je het koud?' fluisterde Perrie. 'Ja, eigenlijk wel.' Oké, wacht hier.' Perrie duwde Jill voorzichtig van haar af en ze liep naar de kast. Daar haalde ze een deken uit. Ze kwam er weer aan. De anderen zaten helemaal in de film, dus die hadden niks door. Perrie legde de deken om Jill heen en ze gingen weer zitten. De film was afgelopen en Jill keek naar Jade. Ze zat zittend te slapen. Maar plots viel Jade boven op Jills voeten. Jill kreeg de slappe lach. Perrie, Jesy en Leigh-Anne keken om. Ook zij kregen de slappe lach. Jill bewoog haar voeten. Dat had ze beter niet kunnen doen, want Jade viel daardoor van de bank. Meteen was ze wakker. Ze keek naar iedereen die de slappe lach hadden. Ze kreeg een rood hoofd en ging snel weer zitten. Het was inmiddels al half 12. 'Little muffin, ga je zo op bed?' vroeg Perrie. 'Noem jij me nu ook al zo?' vroeg Jill. Jesy en Leigh-Anne moesten lachen. 'Little muffin, hoe kom je erop?' Jade kwam onder haar kleed vandaan. 'Dat heb ik bedacht! Niemand mag het gebruiken. Alleen ik.' Ze zei het met een boos gezicht, maar iedereen zag dat ze haar moeite deed om haar lach in te houden. Jill stond zuchtend op en zei welterusten tegen iedereen. Meteen toen ze op bed lag, viel ze in slaap. 

Van Niets Naar Iets? Ft Little MixWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu