Van Niets Naar Iets? Ft Little Mix

Hoofdstuk 23

Jade

De show was afgelopen en ze liepen backstage. Perrie zag Jill met verband om bewusteloos liggen. Annabel en Sophie zaten er om heen. Ze waren Jill aan het verzorgen. 'Wat is hier aan de hand?' vroeg Perrie geschrokken, terwijl ze naar Jill toe rende. 'Jill struikelde en is toen met haar hoofd op de tafel beland. We hebben haar meteen op de bank gelegd en verband om gedaan.' zei Annabel. 'Ik weet niet hoe veel ik jullie hier voor kan bedanken. Maar eerst moet Jill naar het ziekenhuis. Jesy, bel jij ze?' Jesy knikte en pakte haar mobiel. Ondertussen vroeg Jade argwanend: 'Zijn jullie niet die meisjes van het weeshuis?' 'Ja, we boden ons excuus aan, maar toen werd Jill boos. Ze wilde ons wegduwen, maar toen struikelde ze.' Oh.' zei Jade, maar ze vertrouwde het niet. 'De ambulance komt zo.' riep Jesy. Perrie pakte Jill haar hand vast. 'Leigh en Jess. Ik moet wat vragen. Komen jullie even mee naar de gang?' vroeg Jade. Ze knikten en liepen mee. 'Ik vertrouw die meisjes niet. Jarenlang pestten ze Jill en nu zijn ze ineens bezorgd. Ook weet ik zeker dat Jill niet boos is geworden. Ze is altijd al zo verlegen.' Jade, niet zo wantrouwend. Misschien zijn ze wel veranderd. Eerst moet Jill naar het ziekenhuis. Als zij er niet waren geweest, dan weet ik niet wat er dan was gebeurd. Laten we het eerst nog eventjes aanzien, voordat we conclusies trekken.' zei Leigh-Anne. 'Dan geloven jullie me maar niet. Maar ik hou ze in de gaten.' Ze zuchtten en liepen weer terug. Jade liep er achteraan. Ze hoorden een sirene aankomen en een paar minuten later, kwamen er ambulancebroeders aan. Ze legden Jill in het draagbare bed. En ze zeiden: er mogen zo 2 mensen mee in de ambulance. Wie van jullie gaan mee? 'Ik stel voor Perrie, omdat zij Jills moeder is.' Zei Jade. 'Wil jij dan ook mee, Jade?' vroeg Perrie smekend. 'Tuurlijk!' Ze namen afscheid en Perrie zei: 'Jullie mogen zo ook komen. Alle vier. Dan zie ik jullie daar.' Ze liepen mee. In de ambulance werd er van alles bij Jill gedaan. 'Wordt ze nog wel wakker?' vroeg Perrie bezorgd. 'Ja, het is niet he erg. Ze heeft niet een hele diepe wond. Ik denk dat ze verkeerd op de tafel terecht is gekomen.' Zie je nou wel Pezz, alles komt goed.' zei Jade opgelucht. Toen ze aankwamen in het ziekenhuis, werd Jill in een bed gelegd en er kwam een dokter binnen. 'Zodra ze wakker wordt, moet u op dat rode knopje drukken. Dan komen wij zo snel mogelijk.' Ze knikten en de dokter liep weer weg. Een half uur later kwamen Jesy, Leigh-Anne, Annabel en Sophie binnen. Jade liep naar ze toe. 'En, hoe gaat het nu?' vroeg Jesy. Jade zei: 'Het is gelukkig niet ernstig. De wond is niet zo diep.' Gelukkig.' zuchtte Leigh-Anne opgelucht. 'En hoe gaat het met Pezz?' Ze keken alle vijf naar Perrie. Ze zat naast Jill te huilen. 'Arme Perrie. Dit is zo zwaar voor haar. Ik ben blij dat jullie er gelukkig bij waren.' zei Jesy meelevend. Annabel en Sophie keken elkaar grijnzend aan en Jade zag het. Ze liep naar Perrie toe. 'Hallo Perrie, gaat het nog een beetje?' Perrie draaide zich om en Jade zag dat ze betraande ogen had. Ze ging naast Perrie zitten en legde troostend haar arm om Perrie heen. 'Ze wordt wel wakker, Perrie. Geen zorgen.' Ze gaf haar een knuffel en op dat moment werd Jill langzaam wakker.

Jill

Ze deed haar ogen open en zag 2 vrouwen bij haar zitten. Daarachter stonden nog 2 vrouwen en 2 kinderen. 'Wie zijn jullie?' vroeg Jill verbaasd. 'Herken je ons dan niet?' Zei de vrouw met het blonde haar. 'Uhm nee.' De vrouw keek de andere vrouw aan met het bruine haar. 'Ik ben Perrie, ik ben je adoptie moeder. Dit is Jade. Dat zijn Jesy, Leigh-Anne, Annabel en Sophie. Weet je wel wie jij bent?' vroeg Perrie. ' Nee, dat weet ik ook niet.' Jij bent Jill. Je bent 12 jaar oud.' Jill keek om zich heen en zei angstig: 'Dit klopt niet. Ik ken jullie niet. Ik moet hier weg.' Ze probeerde op te staan. Perrie zei snel: 'Nee Jill, blijf hier!' Ze drukte op de rode knop. Er kwam een dokter aan en Jesy legte het uit. Hij knikte en liep weg. Intussen zag Jill dat Perrie keek naar de anderen en ze stond snel op. Meteen was Jade er, die drukte haar weer op bed. 'Je hebt geheugenverlies opgelopen. Je moet hier blijven Jill!' Ga weg. Ik ken jullie niet. Laat me gewoon gaan. De dokter kwam binnen en liep naar haar toe. Hij fluisterde iets tegen Perrie en ze pakte Jills arm vast. Ze zag dat het een injectiespuit was. 'Wat is dat? Wat gaan jullie er mee doen?' vroeg ze angstig. De dokter zei: 'Dit is alleen maar voor je eigen bestwil. Het moet. Sorry.' Perrie duwde Jill tegen het bed aan en pakte haar arm. Jill stribbelde tegen en Jade pakte haar ook vast. Ze zag en voelde hoe de dokter de injectiespuit in haar huid prikte. Toen dat was gebeurd lieten ze allemaal los en Jill ging rechtop zitten. De dokter zei gedag en liep weg. Ze vroeg bang: 'Wat was dat. Wat gaat er nu met me gebeuren?' Perrie aaide over Jills hoofd en zei geruststellend: 'Ga maar lekker slapen. Het komt allemaal goed. Jill voelde hoe ze slapper werd. Ze viel naar achteren. Perrie ving haar op en legde haar voorzichtig neer. Jill viel toen in slaap.

Perrie

Jill sliep. Perrie zuchtte en vroeg: 'Wat was dat nou weer? Hoezo kent ze ons niet meer?' De dokter antwoordde: 'Waarschijnlijk heeft ze geheugenverlies geleden toen ze haar hoofd stootte. Als het goed is, mag ze na dat ze wakker is, weer naar huis. Haar geheugen komt waarschijnlijk snel terug.' Iedereen zuchtte van opluchting, behalve Annabel en Sophie. Perrie zag Jade hun de hele tijd boos aankijken. 'Jade, wat is er nou?' fluisterde Perrie. 'Ik vertrouw die 2 niet. Ze grijnzen de hele tijd en ze vinden het volgens mij niet erg.' Jade, het is toch goed? Jill mag straks weer naar huis en dan heb je nooit meer last van hen.' Jade stond op en zei: 'Ik ga even iets te drinken halen, wil jij ook iets Pezza?' Perrie zei: 'Doe maar wat water.' Wij gaan ook mee.' riep Jesy, terwijl ze naar Leigh-Anne, Annabel en Sophie keek. Ze liepen weg. Perrie keek naar Jill. Ze pakte haar mobiel en speelde er wat spelletjes op. 'Hier is je water!' gilde Jade. 'Thanks Jade.' zei Perrie en ze pakte haar drinken. De dokter kwam weer binnen en zei: 'We hebben hier nog een bed. Ik neem aan dat u vannacht wel bij Jill wilt blijven?' Perrie knikte. 'Dan gaan wij weg.' zei Leigh-Anne terwijl ze opstond. Jesy, Annabel en Sophie liepen ook weg. 'Jade, wil jij blijven?' Ze knikte en zei: 'Ik slaap wel bij jou in het bed.' Perrie gaapte en liep naar het bed. 'Ik ga alvast slapen. Misschien is Jill dan wel wakker, als ik wakker wordt.' Ik ga kom zo ook' Perrie liep nog even naar Jill en gaf haar een kus. Ze ging in haar bed liggen en trok de dekens over haar heen. Ze viel meteen in slaap.