.........................................................
ทิมมี่มองดูรถสีดำที่จอดเงียบอยู่ในเงามืดก่อนถอนใจเบาๆอีริคอยู่ใกล้เขาจริงๆทั้งๆที่ที่นี่ห่างจากบ้านเขามากแต่หมอนี่ก็เลือกจะมาหาเขาแทนการกลับบ้านพักผ่อนทำให้อดรู้สึกอุ่นวาบในใจไม่ได้
"เชิญครับ...คุณทิมมี่...."เดวิสเปิดประตูรถพร้อมโค้งให้ทิมมี่ราวเป็นเจ้านายตัวเอง
"ขอบคุณ...."ทิมมี่เอ่ยตอบเบาๆเมื่อก้มตัวมุดเข้าไปในรถส่วนเดวิสถอยห่างออกไปเงียบๆอย่างรู้หน้าที่
"คิดถึงนายมากเลย...รู้ไหม...."เสียงทุ้มเบามาพร้อมอ้อมกอดที่รัดแน่นตั้งแต่เขาก้าวไม่พ้นประตูรถด้วยซ้ำ
"อะไรจะขนาดนั้น...มากไปหรือเปล่านายเพิ่งมาส่งฉันเมื่อเช้าเองนะ....ยังไม่ทันจะข้ามวันเลย...."ทิมมี่แย้ง สูดกลิ่นหอมอ่อนๆที่คุ้นเคยจากคนที่กำลังกอดเขาเข้าปอดลึกๆ...กลิ่นหอมของอีริคทำให้เขาสบายใจ
"ไม่มากสักหน่อย....ฉันคิดถึงนายทุกนาทีเลยรู้ไหม อยากอยู่ด้วยกันไม่อยากให้นายอยู่ที่นี่เลย...."
"แต่ที่นี่บ้านฉันนะ....นายนั่นแหละป่านนี้แล้วทำไมไม่กลับบ้านพักผ่อน...เราคุยกันทางโทรศัพท์ก็ได้...."ทิมมี่แย้งเบาๆคล้ายอ่อนใจ
"คุยโทรศัพท์???...แค่คุยโทรศัพท์จะพอที่ไหนล่ะ...ได้ยินแค่เสียงเห็นแค่ภาพจูบนายไม่ได้สักหน่อย...."คำตอบของคนเอาแต่ใจจบลงพร้อมริมฝีปากสีเข้มที่แนบลงมาบนริมฝีปากนุ่ม ทิมมี่ระบายลมหายใจช้าๆหลับตายกแขนเรียวโอบบ่ากว้างจูบตอบกลับไปอย่างเต็มใจ ทำให้อีกฝ่ายครางเบาๆในลำคออย่างพอใจ
"อีริค...."ทิมมี่ครางเรียกคนตรงหน้าออกมาเบาๆเมื่อรับรู้ถึงมืออุ่นร้อนที่ล้วงลึกเข้าไปกอบกำความเป็นชายของเขาไว้ มืออีกข้างรั้งเขาขึ้นมาบนตักกว้างขณะริมฝีปากสีเข้มยังคงงับเม้มดูดดึงริมฝีปากล่างเขาเบาๆ
ไม่มีเสียงขานตอบกลับมามีเพียงมือและริมฝีปากที่ทำงานไปพร้อมๆกันกางเกงผ้าตัวหลวมที่ใช้ใส่นอนถูกดึงออกไปก่อนคนตัวใหญ่กว่าจะยกเอวเขาลอยขึ้นก่อนวางลงบนตักใหม่อีกครั้ง
"อะ...อ่าาา..."ทิมมี่ครางออกมาเมื่อรับรู้ถึงแท่งร้อนที่แทรกเข้ามาในร่างกายเขามือเรียวไฝ่คว้าผวากอดลำคอหนาไว้แน่นเมื่ออีกฝ่ายเริ่มขยับจังหวะรักเบาๆ
เสียงครางหนักๆสลับกับเสียงหายใจถี่ทิมมี่เงยหน้าหลับตารับรู้ได้ถึงความเสียวซ่านถึงขีดสุด ร่างเล็กกว่าเหยียดเกร็งขณะคนโตกว่าขยับแรงถี่เร็วก่อนจะกอดกันแน่นรับรู้ถึงความสุขร่วมกัน...
"ทิมมี่..."อีริคกอดร่างเล็กกว่าแน่นฝังจมูกกับซอกคอชื้นเหงื่อบอกตัวเองไม่ได้ว่าทำไมเขาจึงหลงใหลหมอนี่นัก.......
Ep.14
Start from the beginning
