Twisted Paths (SMBB)

Chapter 23 - Make a move

Pero hindi ko maiwasang magtititili sa kilig! Damn it. Ang sarap ng mga yakap! Namiss ko sya ng sobra sobra! Lahat masarap sa kanya e! Torso, Ang mga balikat na malapad sa sobrang matcho. Sando lang yummy padin. Omygosh! Kahalayan alert!

Madali kaming nakarating sa bahay dahil kay shile, ang babaing yun talaga! Tinapakan ba naman ang gas, ayon! Sobrang bilis namin. Jusko! Aatakihin ako ng wala sa oras! Jusko talaga! Jusko!

Mahirap namang awayin sya dahil baka mabunggo kami. Bumaba ako ng hindi sya pinapansin, panay pa ang tawag nito saakin pero hindi ako lumilingon. Damn it. I was so scared.

Kinuha ko ang pinamili sa likod ng kotse at dare-daretsong naglakad papunta sa loob ng bahay.

“Sige! Kapag di ka tumingin sakin iiyak ako!” May bahid ng lungkot ang boses nito.

Hindi pinakinggan ang sinabi nya at dare-daretsong pumunta sa kusina. Nakita ko itong nakalumbaba sa lamesita habang nakatingin sakin.

Hingal na hingal pumasok ang dalawang lalaki habang dala- dala ang aming pinamili. Binigay ni caleb ang aking binili kay rover at tumungo na ito sa makulit nyang asawa na halatang makakarinig nanaman nang malikitanyang salita. Kulit kasi!

Habang si rover ay papalapit saakin, bigla tuloy bumilis ang pintig nitong puso ko. Iba talaga kapag sya! Tsk!

Sinuot ko ang apron at iniwasan ito, Nakakainis ang pabebe ko! Jusmiyo day! Nekekeenes leng telege!

Magluluto nako ng hapunan dahil pagabi narin naman, syempre di mawawala ang adobo sa hapunan!

Nahimik kung hinuhugasan ang manok nang magsalita sya.

“Kamusta ka?”

Ayos lang! Andito kana e

“Perfectly Fine”

Nakita kong sinusundan ako ng tingin nito. Pero ang mga mata ko ay na nanatiling nasa pagluluto.

Nakumuha ako ng garlic at onion para hiwain, pero inagaw hya iyon sakin.

“Let me do this for you, Baka masugatan ka.”

“Magatal nakong sugatan”

Nadagdagan pa nga e.

Mabilis nya akong tinignan at ang mga mata namin ay nagtagpo pero ako na ang unang umiwas. Nagpatuloy sya sa kanyang ginagawa. Isinalang ko sa stove ang kawali na may mantika na, Ito yata ang una kong natutunan sa pagluluto. Madali lang naman kasi itong tandaan.

I clear my throat sa palagay ko kasi ay may nakabara doon.

“What do you want for dinner?” I ask him.

“You” husky pa ang boses nito.

I chew my tongue and bite it. Ginawa ko iyon para hindi nya makita ang mga ngiti ko! Kinikilig ako! Enebe nemen yen! Inirapan ko pa ito at nagsimula ng tapusin ang adobong manok.

Naghiwa ako ng gulay na pang chopsuy. My favorite dish! Naramdaman kong may yumakap sa likod ko at ang muka jito ay nasa balikat ko. This is so nice!

Can someone picture us like this? I want to keep it and treasure it forever.

“I’m sorry nung wala ako sa tabi mo nung gumising ka”