B38

36.3K 1.3K 256
                                    

Radicus and I were both silent inside the car. I keep my head leaning on the car's window. Hanggang ngayon hindi maalis sa isip ko ang nangyari kanina. I can still remember how Mela saw me with Radicus earlier and she seems to not care at all or she was just pretending to be fine? I don't know..

"Maya..can you please not lean your head on the window?" Radicus said.

Bahagya pa akong nagulat nang magsalita siya. I slowly turned my head to glance at him pero nakasandal pa rin ang ulo ko sa bintana. He shook his head. The car stop on the red light. He reached my head to move it away from the window.

"If you're sleepy, either you lean on the car's chair or on my shoulder. Not on the window. It's...dangerous."

"Saan tayo pupunta?" I asked when I realized na hindi pamilyar ang dinaraanan namin.

"My house." He answered.

"Sa condo?" I asked. Radicus smirked.

"Baby, does it look like a house to you?"

I shrugged my shoulder.

"I lived in a condo for years. It has been my so-called house." I answered. My face crumpled. Damn red day! I stirred when I felt his hand above my hands on my lap.

"I know. I wish I could change that fact. But I think it's never too late to do that." He said. Napapikit ako. I miss him. No doubt I miss him so much. His voice. His touch. His presence.

Kunot ang noo ko nang ayain na ako nitong bumaba ng sasakyan. Infront of us is a really modern house. I am completely amazed by it. Hindi ko napansin kung nasaan lugar kami dahil hindi ko rin namalayang nakatulog ako sa byahe. I just feel so tired.

"Is this your house?" I asked looking so amazed. I can't even keep my eyes off it.

"It is our--"

"Seph? Aba'y iho totoo ngang nadalaw ka dire!" Isang matandang babae na nakasuot ng duster at apron ang lumapit sa amin. Agad nitong sinalubong ng yakap si Radicus at gayon din ito.

"Ay ikaw talaga Cora, hindi ba't natawag si Seph kanina para ibalita na uuwi siya dito dala ang kanyang asawa." Isang matandang lalaki naman ang lumapit sa amin na may dala pang sandok.

"Nanay, Tatay namiss ko rin po kayo." Radicus said shortly. The way he smiles at these people, ramdam kong mahalaga ang mga ito sa kanya. And he even called them nanay at tatay? Couldn't imagine him saying such traditional word knowing mas madalas ko itong marinig na mag-ingles.

"Naku ikaw na bata ka! Hindi ka man lang nagsabi na totoo pala iyon! Akala ko'y nagbibiro ka laang gaya noon. Kung alam ko lang sana e sana'y nakapaghanda pa ako ng marami!"

"Cora! Hindi pa ba pampiyesta iyong naihanda mo sa loob?"

"Tigilan mo nga ako Karding! Kulang iyon dahil bukod sa kaarawan nitong alaga ko e dala rin niya rito ang asawa niya." The old woman said as they all turned their faces to me.

What?

Napalingon ako sa likuran ko. Come to think of it. Kanina pa nila binabanggit na may kasamang asawa si Radicus. I wonder who she is--,What the? Ako lang naman ang kasama ni Radicus hindi ba?

Radicus seems to notice that I'm confuse so he approached me and wrapped his arm around my shoulder that reaches my neck. I feel warm.

"She's tired nay, kailangan na niyang magpahinga. Medyo malayo po kasi ang biyahe namin." Radicus said.

"Ay ganoon ba? Aba'y ke gandang bata. Kegaganda at kegagwapo siguro ng mga magiging anak ninyo ano? Nako e sana ay buhay pa ako niyon." Sabi ng matandang babae and I felt so touched with her words and at the same time confuse. I don't even know what to say.

Radicus Alcantara (Published under PSICOM)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon