Another week passed. Nothing changes. Everything revolves the same. The day ends the same. Hindi na ata nabubuo ang araw ko nang hindi nabibigyan ng sulyap ang pinto ng kapit-unit ko.
It's been a month. Saksi ang pinto na ito sa pagiging suplado ng may-ari nito. Monthsary namin ng pinto actually. Mabuti pa nga ang pinto lagi kong nakakaharap!
I sighed.
I honestly want to be friends with Radicus. Pero mukhang tama si Prim. It is quite impossible. He is too aloof, quiete, snob, lahat na! Ewan ko nga lang kung bakit hindi man lang ako naturn-off. Those traits made him more attractive to me.
After my accidental confession to him at magmula nang maging magkaklase kami, iniwasan ko ng makasalubong ito. Even here in the building. It's either, I come home earlier o sadyang late lang talaga ito umuwi lately?
"Just few seconds. 10 seconds!" I convinced myself. Kauuwi ko lang galing school at ngayon nga'y nasa tapat ako ng pinto ni Radicus.
"10, 9, 8, 7, 6, 5,4--"
May narinig akong tumkhim pero hindi ko pinansin dahil baka dadaan lang so instead of stopping my countdown I managed to raise my hand as if asking to wait a bit.
"3, 2, 1.." I ended the countdown. I look like a fool. I know right! Damn this crush! I shouldn't feel this way especially towards a guy who seems too mysterious for my taste.
I sighed again. Humarap na ako sa pinto ko. As I punched my code bigla kong naalala na meron nga palang gustong dumaan kanina kaya napalingon ulit ako only for my jaw dropped.
Shit! Not again!
Likod lang naman ni Radicus ang kaharap ko ngayon na siyang nagpapunch ng code. Nakagray shirt ito at slim fit pants and a bonnet. May bitbit din itong backpack.
"Ka-kanina ka pa ba dyan?" Hindi ko na napigilang itanong.
Hindi ito nagsalita. Alam ko na ang susunod! He will close his door again.
Pero hindi iyon nangyari. Lalo pa atang nalaglag ang panga ko nang iangat nito ang kamay as if asking me to wait gaya lang naman ng ginawa ko kanina! Then he close his door.
Confirm! Siya nga iyong kanina. Ako na talaga ang obvious na admirer!
"Armaya! Birthday ko na sa Friday!" Prim said. Nandito kami sa student lounge at parehong nagkokopyahan ng homework.
"Tapos?" I asked.
"Punta ka ha! Night party! Sa bar. Aasahan kita at syempre iyong gift mo."
I rolled my eyes.
"Oo na. Sinu-sino ba pupunta?" I asked although I am planning to ditched. I don't like night life in bars. I just hate it. Hindi ako gaya ni Prim na lahat na ata ng bars ay napuntahan, from low class to high.
"Some of my cousins. Tapos ibang classmates natin."
"Okay." I answered.
Nang makarating kami sa room ay bumalik na naman iyong pakiramdam na para akong kinakabagan. Seriously?
Nakahinga ako ng maluwag nang makitang wala pang tao sa likuran ko. He might be absent? Late?
I shrugged my shoulders. Hindi pa ako halos nakakapagsettle sa upuan ko nang makita kong pumasok na sa pinto si Radicus. He's wearing another plain white shirt and a black bonnet. He looks...hot. Really hot.
Unconciously napapaypay ako sa sarili.
What's with men and a plain white shirt? Probably it gives emphasis on their biceps? I don't remember it signifying masculinity.
