Chapter 13: Her Shadow

133 3 4
                                    

Ashton POV

Papalapit ng papalapit ang araw ng aking pag alis. Masakit mang isipin na talagang pinanindigan ni Alex ang hindi pag sama sa akin pabalik. Ang sabi nya susulitin nya raw ang natitirang mga linggo bago sya babalik ng America. Nakakatawa. Ni hindi nga namin pinag usapan kung paano kami pag balik namin don. Sa loob ng apat na araw mula ng umuwi kami galing Batangas ay hindi na kami nag uusap at nag kikita.

Ayoko naman syang tawagan dahil the last time I talk to her she hung up on me. Sa sobrang inis ko naman pinatay ko ang cellphone ko.

"Kuya ilang buwan from now kasal ko na, babalik ka ba sa araw ng kasal ko?"

"Precious mag sabi ka nga, buntis ka ba?"

"Kuya naman eh! Siempre hindi. Ewan ko ba dyan kay Macoy at atat na atat na mag pakasal na kami."

"I'll see to it na andito ako sa araw ng kasal mo Trish, pero sa ngayon huwag mo muna akong kausapin at busy pa ako sa pag hahanap ng matitirahan ko sa Connecticut." Nasa library ako ngayon at nag ba browse ng mga website ng mga real estate para sa lilipatan ko. Sa makalawa na kasi ang alis ko at hanggang ngayon ay wala pa rin akong malilipatan.

"Sige kuya aalis na ako at may lakad pa kami ni Macoy." Pag kaalis naman ng kapatid ko ay kaagad naman akong bumalik sa pag hahanap ng malilipatan ko ng may kumatok nanaman. This time it was my father.

"Anak may bisita ka." Sabi sa akin papa.

"Bisita? Sino po pa." Bago pa man ako makatayo, nakita ko na syang kasunod ng papa. She smiled and she was radiant it almost knocked me out. Four days of not seeing her and I forgot how to breathe.

"Hey panda." She was smiling so gorgeously. Time stop. Suddenly everything was different. Like I was somewhere else, even the colors of the room seems to be so light and it was all because of her. What the fuck?! It's so gay.

"I'll leave you two alone, Alex." Then when my father step outside she immediately run to me almost knocking me off my chair before she gave me a hug and snuggle to my chest.

"I'm sorry Ash. I'm so sorry." Ang higpit nang mga yakap nya. We stayed like that for so long that I don't know how much time it took for me to lift her face and look at her. 

"Hey princess." And before I can stop myself I kiss her already which she in return kiss me back.

"I miss you but let me breath first." She said smiling. "I came here to say goodbye and to give you this." It was a small box wrapped in a metallic blue paper with a red ribbon. I tried to shake it but I couldn't hear anything. I was light and my first thought was a sign pen.

"A gift? For me?"

"For panda? Of course not! That's for my husband, Dr. Santino Ashton Tuazon Pfizer. That's a very lengthy name you have dear husband."

"Wow! Thank you Sandy. Can I open it?"

"Of course it's yours." She said giggling habang naka upo sa kandungan ko.

Nang mabukasan ko na ang kanyang regalo at nakita ang laman nito hindi ko alam ang sasabihin ko. Hope started to roused inside my heart pero hindi ko alam kung dapat ko ba syang paniniwalaan.

Ashton, The Invisible Husband ✔️Where stories live. Discover now