Ashton, The Invisible Husband ✔️

Chapter 24: Her Hearts Cries

Alexandra POV

It's been 5 days na hindi pumasok si Christian at ni ha ni ho wala man lang akong balita. I am both worried that the boy might be sick and that Ashton was having hard time taking care of him. Oh shut up Alex, that's only half of the truth dahil kung aaminin ko man sa aking sarili, mas nangingibabaw ang takot ko na wala na si Ashton. Na baka nag kakatotoo na ang mga panaginip ko. Na baka si Ashton naman ang nag pasyang umiwas at umalis.

Sana hindi, sana mali ako pero hanggat hindi ko nakikita si Christian, hanggat hindi ko alam kung nasaan sila, hindi ako magiging ok. Hindi ako matatahimik. Wala sa loob nang damahin ko ang singsing na nasa aking kwentas. It's becoming a habit already. Whenever I think of the past, whenever I feel sad and weary and whenever I think about him, I touch the ring. I touched it because it gives me strength to go on but above all, it gives me hope, because this ring symbolize his promise, faithfully forever yours. His mine, was mine and forever will be mine. That's what forever means. Mine until our last breathe.

"Friend ano ba yan?! Sandra alam mo bang buong linggo, as in, whole week kang naka busangot dyan. Tumaya ka ba ng lotto at ang mga numero mo ay nag karambola?" Sino pa nga ba? Si Melba nanaman.

"Hindi ko lang kasi maiwasang hindi mag aalala Melba. Isang buong linggong hindi pumasok si Christian."

"Sandra, teacher rin ako, at hindi sa kawalan ng paki alam ha?" Turo nya pa sa kanyang sarili. "Pero naman, kung mamoblema ka, para kang nalugi. Hindi mo na problema kung hindi man pumapasok ang student mo. Sya ang umabsent sya ang maghabol ng mga lessons." Totoo naman ang sinasabi nya, but will she understand my worries? My fear? "Sabihin mo nga sa akin ang totoo? Yong bata ba talaga ang inaalala mo o yong tatay?" Nag dududang tanong nya sa akin.

"Grabe ka naman friend. Siempre si Christian, anong paki alam ko don kay Ashton?" Baliwalang sagot ko sa kanya, trying to avoid her gaze and her question.

"Eh kung sabihin ko sayo na nasa hospital ngayon si Dr. Pfizer?"

"Ha? Paano mo nalaman?" Mabilis kong naitanong. Kaya ba hindi pumapasok si Christian ay dahil kay Ash? "Anong sakit ni Ashton? Saang hospital?"

"OA. OA na OA na Sandra. Ay nako nako nako friend, ngayon mo sabihing hindi ka affected." Pang aasar nya na talagang ikinaasar ko sa kanya. "Sandra naman question po yon at malamang hindi malayong mangyari yon dahil doctor ang asawa mo." Asawa ko. Matatawag ko pa nga bang asawa ko si Ashton? Bakit ngayon kay sarap pakinggan ang salitang asawa? Lalo pa at si Ashton ang nasabing asawa. Don't dwell on the past Alex, masasaktan ka lang. I sighed.

"Grabe ka! Mauna ka na ngang umuwi." Pag tataboy ko sa kanya.

"Actually kaya nga ako andito kasi hindi ako susundoin ni husband. Friend, paki hatid mo naman ako. Ililibre kita ng dinner."

"Hay nako, kaya naman pala."

"Hahaha, peace Sandra I love you friend." Hay, ano pa nga ba. Kaya hito kami ngayon at mag bobonding ng bongang bonga, total Friday naman.

Little did they know that 2 pairs of eyes are watching them, observing from not a distance.

"Saan mo gustong kumain?" I asked her, baka walang budget to, si miss kuripot pa naman to.

"Friend, buy na lang tayo ng groceries then ipagluluto kita?" Hay nako, sabi na nga ba!

"Ok pero sa bahay ko tayo, ayoko sa inyo Melba, ang ingay ng mga kapitbahay mo." Sabi ko sa kanya. Friday ngayon at maraming nag bi-bingo sa paligid nila.