Het Echte Verhaal Van Peter Pan

18|Endgame: The Jolly Roger

Kelsea Ballerini - peter pan
____________________

*Tinkerbell en Snubbie

Tinkerbell en snubbie renden naar de grot waar het feeën stof uit het steen werd gehakt door honderden gevangen feeën. Daar aangekomen zagen ze hoe ze allemaal uitgeput en hongerig het stof uit het steen probeerden te pulken. De grot zag er vanbinnen nog véél groter uit dan vanuit de buitenkant. Boven hun hoofd hing een soort wachttoren waar verloren jongens de wacht hielden.

Snubbie keek naar beneden en zag verdiepingen vol met feeën. Hij keek onzeker om naar Tinkerbell. "Hoe halen we ál die feeën hieruit? En ze zijn ook nog eens in een trans!", Fluisterde hij en tink keek zenuwachtig rond. Hier hadden ze niet echt aan gedacht... wacht eens! "Peter pan's magie werkt toch uit?". Snubbie knikte. "Ja inderdaad. Maar waarom werken zij dan nog door?".

Tink keek om zich heen en zocht voor een verklaring. Plots hoorden ze een oorverdovend hard gelach uit de diepte van de grot komen en ze drukten zich meteen tegen de grond aan. "Wie was dat?!". Fluister-schreeuwde Tinkerbell en keek paniekerig naar snubbie. Hij haalde zijn schouders op en zette zijn vinger op zijn lip als teken om stil te blijven.

Opeens hoorden ze een hard geklink, alsof er iets omhoog werd getrokken. Snubbie keek omhoog en zag enorme tandwielen rond draaien. Hij keek naar beneden en uit de diepte kwam een man tevoorschijn, omhoog getrokken in een soort open houten lift.

De man had een zwarte piraten hoed op met een zwarte veer eraan vast. Hij had een lange zwarte mantel om zijn witte blouse, met een bruine knie broek daaronder aan en knie hoge laarzen. Zijn baard die tot aan zijn navel kwam was zwart en gevlochten. Aan zijn linker en rechter kant stonden twee sterke mannen die allebei een witte blouse droegen en ook knie hoge broek en laarzen droegen.

Snubbie keek vragend om naar Tinkerbel, waarbij de ogen bijna uit haar oogkassen rolden. Haar handen trilden en ze zag er opeens heel gespannen uit. Snubbie kroop tegen haar aan. "Zo te zien weet jij wel wie dat is?", vroeg snubbie en keek haar nieuwsgierig aan. Ze knikte.

"Dat is de meest gevreesde, gemeenste en gevaarlijkste piraat die ooit heeft bestaan. Hij heeft meer mensen gedood dan dat hij brood eet en hij houdt er van om zijn vijanden te martelen en verhongeren voordat hij ze een lange, pijnlijke dood bezorgd".

Ze pauzeerde even en keek toe hoe de legendarische piraat een zweep tevoorschijn haalde. Ze zuchtte diep en hoorde hoe erg haar stem trilde van de moordlustige man. "We hebben hier te maken met blackbeard ben ik bang".

Ze keek om naar snubbie en hij zag hoe plots al haar hoop voor overleven in een klap uit haar was gezogen. Hij keek weer terug naar de man die van de lift was afgestapt en nu op de grond langs de rijen vol feeën langs liep.

Alle feeën bogen voor hem als hij langs liep en ze zagen er heel, heel bang uit voor hem. Maar één iemand boog niet. Één jongen was te hoopvol en te trots om voor een gespuis als blackbeard te gaan buigen. De piraat keek de brunet langdurig aan en haalde uiteindelijk iets uit zijn zak.

Het was een sleutelbosje met wel honderden sleutels eraan vast! Maar op de een of andere manier, wist de man de goeie sleutel er meteen uit te plukken. Hij seinde naar zijn handlangers en de twee piraten trokken aan een ijzere ketting die vast zat aan een nog langere en veel zwaardere ketting, waar nog meer feeën aan vast zaten.

Blackbeard boog naar het slot toe en maakte het slot van de of dappere of gewoon dombezig zijnde fee open. De rood harige van de twee handlangers hield de ketting dat aan de fee zat vast en de blond harige duwde de grote ketting terug op zijn plaats.

Ze volgden blackbeard naar de lift en gingen weer terug naar beneden, met de nu bang uitziende fee, de diepte in. De rest van de feeën gingen haastig verder.