ejderha günceleri

Bölüm 5

Üykül kamp yerine gelip Ritka'yı baygın ve yaralı iki vahşi hayvanı ölü olarak görünce gerçekten çok şaşırmıştı. Her ne kadar seviyelerini ölü oldukları zaman göremiyor olsa da Ritka'nın handikaplarını düşününce bunun takdire şayan olduğunu düşündü. Ama çok daha ilginç bir durum vardı: yapmış olduğu koruma büyüsü bozulmuştu. Üykül ilk defa korku hissediyordu: kendisinden güçlü olmayan hiç kimse veya hiçbir şey büyülerini bozamazdı...

Etrafına hızlıca ikinci bir büyü yaptı ve merakla büyüsünü bozan şeyi görmeyi umdu, bu sırada da Ritka'nın yarasıyla ilgilenmeye başladı. Her nasıl olduysa bu ısırıktan kurtulmayı başarmıştı bunu Ritka'ya sormayı aklına yazdı. Yüzüğünden hızlıca ilaçları ve merhemleri çıkartarak Ritka'ya uygulamaya başladı. Bu sırada ne olup bittiğini öğrenmek için Ritka'nın beynini okumaya başladı. Ritka yine derinlere dalmış ve meditasyon halindeydi, bu sefer Üykül'ün gelip gelmeyeceğinden endişe duymuyordu. Meditasyonu yapmaktaki tek amacı kurt formuna girerek vücudundaki hasarları onarmaktı. Bunun ilk kez yapacağı için meditasyon yapmayı uygun görmüştü. Ritka bu düşünceye hak vermişti.

"sevgili günlük,

Bugün yine talihsiz serüvenler dizisi yaşadık. Girdiğimiz ormandaki durgunluk canımı sıktığı için kamp yapmaya karar verdik ve ben etrafı keşfederken Ritka'nın etrafına bir koruma büyüsü yaparak onu bıraktım.

Önce arinn karıncaları ile bir mücadelem oldu, bizim arinn askerlerine neden bu ismi verdiklerini simdi daha iyi anlıyorum, boyu bir parmak boğumunu geçmeyecek karıncalar bir bütün olup tek bilek olarak nasıl savaşacaklarını çok iyi biliyorlar. Bir ara karşıma bir kule yaptılar ve yüksekliği nerden bakarsam iki buçuk metre idi taban kısmında genişliği nerdeyse beş metre kadardı. Neden böyle yaptıklarını düşünürken bu hacimdeki belki de milyarlarca karınca tek bir vücut gibi kendilerini benim üstüme bıraktıklarında ne yaptıklarını anladım. Bir tanesi güçsüz olsa bile milyarlarcası Ritka'yı öldürebilecek bir güçle üstüme 'düştü'. Bu tek parça hareket işe yaramayınca vücudumda dişleyecek yer bulmak adına hepsi zayıf bir nokta aradı. İşin ilginç tarafı –ki buna hiçbir kitapta rastlamadım- bu hayvanların enerji kalkanlarını 'yiyor' olmaları. Bunu fark etmemiş olsaydım şu anda ben de ölü olabilirdim. Büyü kalkanı yaparak kurtulduğumu itiraf ediyorum. Bölgelerinden çıkana kadar peşimi bırakmadılar. Bu zamana kadar çok güçlü hayvanlarla mücadele edip kendimi güçlü sanmışım: çok küçük hayvanlar bir bütün olunca beni yenebilirler...

Sonrasında bir orman perisi beni büyülemeye çalıştı, ah şu küçük ucubeler: belirli bir varlık formları olsaydı kesinlikle öldürmeyi düşünürdüm bunları. İşleri güçleri eğlence, orada burada mal mal dolaşmak, ya da bana böyle geliyor bilmiyorum. Öldüremediğim için baya bir uğraştım tabi bunlarla, gücümü göstermekten korktuğum kimse olmadığı için zalimce güc uyguladım üstlerine ama bunlar da zora geldiklerinde bir bütün olarak saldırabildikleri için çok uzatmadan kaçtım. Dönüş yolunda onlarla karşılaşmam daha ilginç oldu zira beni misafir olarak ağırlamak istediler: sivri kulaklı, uyuz kanatlı sahtekâr mahluklar kusura bakmayın size güvenmiyorum.

Yabani arazinin sonuna kadar nerdeyse durmadan gittim: bir sıkıntı göremedim ama ormandaki sessizliğin sebebini sanırım anladım: burası mumakillerin doğal yaşama alanı ve mumamikiller avcı hayvanları hiç sevmezler, avcılar başka taraflara kaçmışlar. Ve mumakiller onlardan birisini öldürdüğüm için bana da kızmış olabilirler, aç kalamazdım ne de olsa. Bir mumakil sanırım bize Eredin'e gidene kadar yetecektir. Ormanda onların da perilerin de bulundukları yerleri haritama işaretledim, ilerde lazım olabilirler...

Ben yeni şeyler keşfederken Ritka bir gölge panteri ve bir de gök gri kurtla çarp-"

Üykül yazmaya devam edememişti çünkü Ritka bir kurt olarak yine üstündeki elbiseleri parçalama gayretine girmişti, Üykül de onu keyifle izlemeye başlamıştı. Bu salak çocuk bir çarpışma anında da bu şekilde bir şeyle uğraşmaya başlarsa kesin ölürdü ama hala kurt formuna girmeden önce üstündekileri çıkarmayı akıl edemiyordu. Üykül yerinden kalkıp hayvanın karnını sıkan kemeri çözdü ve kurt ilk önce pantolondan sonra da üzerindeki gömlek ve pelerinden kurtulmuştu. Gözlerini Üykül'e dikip yüzüğü kokladığında Üykül Ritka'nın aç olabileceğini hatırladı. Ne hikmetse kurt formunda Ritka insan formundakinden çok daha fazla yemek yiyordu. Önceki kamp yerinden kalan yarım keçiyi hayvanın önüne attı. Hayvan burnunda bir nefes verip önündeki eti yemeye başladı.