22. Bölüm

7.6K 241 14
                                    

Aradan cok zaman geçmişti ben son ayıma girmiştim. Emir ve zerda nisanlanmisti en garibide bu gece düğünleri vardi. Zerdanin bu konaga 2. Gelin olarak gelecegini ogrendigim gunden beri doktor kontrollerimede gitmemiştim. Kendime dikkat ediyordum o kadar. Sadece bir kac kez arayip ne zaman dogum olacagini sordum o kadar. Doğumda belli degildi zaten.. Zerda arada sırada kiz kardesleri ve annesiyle ceyizleri getiriyordu birde hani yeni gelin yatak odasi kuruluyor ya! Onlar icin geliyordu.. Sanki o degilde ben 2. Gelinmisim gibi davraniyordu hele emire nisanli olmasina ragmen sirnasmalarina bitiyorum zaten.. Ama emir ona hic yüz vermiyordu. Hatta bir kere gecenin 12 sinde aradi emiri biz uyuyorduk. Emir kalkti ve telefonu bagirarak acti. Ona azarladi sövdü ve kapatti.. Ama arlanır mı? Tabikide Hayır. Her seferinde beni sinir etti. Herneyse tabir i caizse karnım burnumdaydi ayakta kalma sebebimde bebegimdi. Kizimdi.. O olmasa ben coktan gitmistim buralardan arkama bakmadan.. Ama o vardı iste bebeğim vardi ona kiyamazdim onu babasiz birakipta bi konaktan cekip gidemezdim.. Yapamazdım.

*********

Aksam olmustu ben odamdaydim asagida ise davullu zurnali zerda hanimin dugunu yapılıyordu. Ben ise bu odada 4 duvar arasinda elim karnımda kızımdan güç alarak dayanmaya çalışıyordum. Geçenlerde kızıma isim bile bulmuştum. Küçükken bir bezbebegim vardi benim ismini 'Bade' koymuştum hep söylerdim kendime bende büyüyünce kızımın adını bade koyacağım diye.. Emirde sevmisti bu ismi annemin ismini bile koyalım demedi zaten desede koymazdım nihal hanimin son yaptıkları bana çok koydu çünkü. Bu her kadının kaldıracağı kolay bir mesele degildi çünkü.. Ayağa kalktım ve pencerenin önüne gectim perdeyi aralayip asagida kocama yapilan dugune bakıyordum. Ama sanki kalbimde taş vardı nefes alamıyordum.. Icim aciyordu ve bu aciyi gözlerimden akan yaşlarda destekliyordu. Daha fazla bakamayacaktim elimin tersiyle gozumden akan yaşları sildim ama her seferinde yenileri akıyordu gözümden akan yaşlar hıçkırıklara dönüştü ve haykırarak ağlamak geldi daha sonra ama bu ağıt hicbirseyi degistiremeyecekti o yüzden kendimi ve bebegimi daha fazla yıpratmamaya karar vererek yatağa gecmede karar kıldım.. Çünkü nikah memuru gelmisti masaya gecmis sualler soruluyordu bu anları izleyemezdim.. Yatağa dogru yürürken kasıklarıma saplanan acıyla olduğum yerde kaldım ve agzimdan küçük bir inilti çıktı bu esnada da nikah memuru soruyordu

"Zerda hanım siz Emir beyi kocalığa kabul ediyor musunuz?"

Ve bir sancı daha artik cigliklarim artmıştı

"Eveettt!"

Ben acıyla cığlık atarken odanın kapısı açıldı gelen evin hizmetlisiydi

"Ne oldu size hanımım.. Eyvah suyunuz gelmiş bebek geliyorr!"

"Aaahhh dayanamıyorum ambulans bişey çağırın bebegimi kaybedemem!!"

Ve nikah memuru sorar

"Emir bey siz Zerda hanımı karılığa kabul ediyor musunuz?"

"Aaahhhh!!! Allahım nolur bebeğe birşey olmasın"

"Bekleyin beni burda hanımım hemen geliyorum.. Derin derin nefes alın siz"

YAZARIN AĞZINDAN

Evin hizmetlisi haber vermek için telaşla aşağı iner ve nikah memuru sorusunu tekrarlar tam o sırada kadın devree girer ve

'Ağam yetişin hanımım doğuruyor! Bebek geliyor!' der

Emir yerinden fırlar ve odaya çıkar nihal hanım ve halil bey de telaş yapar. Bu durum Zerdanin hoşuna gitmez ve Doğurmak icin bu zamanı mı bekledin be kadın! Diye söylenir

EDA'DAN DEVAM

"Eda iyimisin eda hemen gidiyoruz birtanem sanada kizimizada bisey olmasina izin vermiycem"

"Aaahhh emirr nolur bebegime bisey olmasın ben yasayamam! Aaahhhh"

Emir beni kucagina aldi ve hemen arabaya gittik.. Beni arka koltuga uzattı ve kendisi direksiyona gecti

"Aaahhhhh emirrr nolur hızlı sür.!"

"Yetiştiricem seni eda merak etme sanada bebegimede hicbirsey olmayacak"

Sonunda hastaneye gelmistik hemen sedyr getirdiler ve beni ameliyathaneye aldılar. Doktorların çok kan kaybetmis bu ameliyat sonrasında sorun yasatabilir demesinide duyuyordum ama umrumda degildi bebegim sağlıkla doğsun onu birkez öpeyim ben baska birsey istemiyorum..

"Aaahhhhhh doktor Beyy dayanamıyorum!!!"

"Derin derin nefes alın eda hanım ve ıkının"

EMIRDEN DEVAM

"Niye çıkmadılar lan daha bunlar biseymi oldu yoksa!"

"Sakin ol abi yengemede yegenimede hicbirsey olmuycak"

Onlara birsey olursa ben yaşayamazdım.. Katlanamazdım bu hayata benim mutlulugum onlardı yapamazdım onlarsız. Daha fazla duramayip ameliyat kapısına yumruk attım. Çok sinirliydim ama sinirimin sebebi korkuydu Karımı ve Kızımı kaybetme korkusuydu"

EDADAN DEVAM

Sancım birden kesilmişti. Peki neden bebeğin dogmasindan mi yoksa kaybettigimden mi

"Nasıl olur Allah'ım inanmıyorum"

Soğuk soğuk terliyordum ve icim cekiliyordu sanki bütün kuvvetim tukenmisti nefesim daralıyordu Gözümden bir damla yaş akarken ağzımdan cıkan tek cümle

"Bebeğime birşey mi oldu"
Cümlesiydi.
Ve onlardan duyduğum tek kelime ise
"Bebek Erkek!"
Oldu..

"Doktor bey, doktor bey! Anneyi kaybediyoruz!!"
Diye haykırdı hemşire..

Ben geldimm.. Yeni bölüm nasıldı bakalım??? Ya aslinda yorum yapsanız cok iyi olur çünkü hikaye ile ilgili düşüncelerinizi çok merak ediyorum😀😀 IYI OKUMALAR SIZLERI SEVIYORUMMM


TÖRE SONUCU EVLİLİKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin