Kanlı Zeytin

Kanlı Zeytin 8

Ahmet Bey evinin bahçesini düğün için hazırlamaya başladı. Havuzun etrafına masaları koydular. Masaların üzerine kandillerle ışıklandırma kararı verdiler. Havuzun içini o gece için ışıklandırdı, ağaçların üstü dahi ışıklandırıldı. Düğün gecesi konuklar birer birer Ahmet Bey'in evine gelmeye başladılar. 

Zeynep arabadan inince karşısında ışıl ışıl yanan bir ev bulunca daha da heyecanlandı. Evden süzen ışık süzmesi gökyüzüne kadar ulaşıyordu. Eve doğru attığı her adımda daha fazla şaşırma daha fazla mutlu olmaya daha fazla içi kıpırdamaya başladı. 

Bahçeye geldiğinde gördüklerine inanamadı. Her yer mavi, yeşil, kırmızı, sarı rengârenk ışıklarla süslenmiş. Masalardaki kandiller, havuzdan yayılan ışıklar, ağaçların arasından göz kırpışan ışıklar tarif edilemeyecek kadar güzellik katmıştı gecelerine. Gelin ve damadı bahçede görünce misafirler alkışlamaya başladılar. Onlarda tebessüm ederken birden dans müziği çalmaya başladı. Daha bir yere oturma birisine selam verme fırsatı bulmadan dans etmeye başladılar. İlk dansta kimse onların yanına kalkmaya cesaret edemediler. Ya da onları doya doya izlemek istediler. Çok güzel görünüyorlardı. Müzik durunca Zeynep ve Kemal bütün konukların masalarına giderek her biriyle tek tek tokalaştılar......

Ahmet Bey:

- Çocuklar ben size danışmadan buraya bir çadır hazırlattım. 

Kemal ve Zeynep çadırdan içeri girince gözlerine inanamadılar. Bunun rüya olmamasını dilediler. Gözlerini heyecan içinde kapatıp açtılar. Birbirlerine sımsıkı sarıldılar. İnsanın ne rüyalarında ne de hayallerinde aklına gelmezdi böyle bir güzellik. İçinde her şey vardı, macera, heyecan, gizem... 

Zeynep koşarak dışarı çıktı. Ahmet Bey'in boynuna sarıldı. Ağlamamak kendisini çok sıktı. Ama daha fazla tutmadı. Hem ağladı he teşekkür etti. 

Yataklarına yattıklarında Zeynep bütün yıldızların ne kadar yakın olduğunu fark etti. İçlerinden bir tanesi daha fazla parlıyordu. Kemal'e dönerek 'Bu bizim yıldızımız olsun' dedi. Kemal sadece gülümsedi. Gerçekten yıldızlar parlak olduğu kadar da yakın görünüyorlardı. Kemal elini uzattı. En parlak yıldız şimdi avuçlarının içindeydi. Tuttuğu bu yıldızı eşine uzattı. Geceleri yıldızlarla yıldızların altında başladı. Hayatlarının da yıldızlar kadar parlak olmasını dilediler...