"Bakit dito mo ako dinala?" tanong ko ulit.

"I don't know." then he headed towards the bathroom. Ang ayos ng sagot ah! May pa 'i don't know' pa siya.

Then i decided to get out of his room and enter to my room. After seeing my old bed ay agad akong pabalibag na nahiga sa kama.

Na miss ko ito! Then i hugged mu pillows and smell my blanket. Amoy bagong laba. Then when i am done reuniting with my old things in my room i decided to take a shower.

Binuksan ko ang cabinet ko and only to find out na ang sexy pala ng mga damit ko.

"Tsk. Ano ba itong mga damit ko." then i look on the other side of my cabinet kung saan doon ko inilagay ang mga damit ko na galing sa apartment.

Namili lang ako ng shirt and jeans then i blowered my hair. Then i go straight to Ryko's room.

Kakagising niya lang ata dahil pagpasok ko ay humihikab pa siya at nagkuskos ng mga mata. Nilapitan ko siya.

"Good morning, little one." tumingin siya sa akin.

"I'm hungry." i chuckled on what he says. Well i am hungry too.

"Okay, let's make some breakfast for you." magulo pa ang buhok niya kaya naman ay sinuklay ko ito gamit ang kamay ko, napangiti ako ng hindi siya umangal sa akin.

Pinaupo ko siya sa mesa sa kusina and i grab some eggs and bacon in the fridge.

Habang nagluluto ako ay panay ang tingin ko kay Ryko na mataman ding nakatingin sa ginagawa ko.

"Ryko, what's your favorite food?" i asked while whisking the eggs.

"Beefsteak. Can you made me one?" napatingin ako sa kanya and there is sparkle in his eyes. Same allergy with peanuts and same favorite food. Hindi talaga maikakaila na anak kita.

"I will cook beefsteak at dinner." sa mga nakalipas na taon, i tried really hard to make my favorite food. May mga times kasi na gustong-gusto kong kumain ng beefsteak. Hindi naman pwede ipaluto ko kay Aling Meding yun, kaya naman sinubukan ko talaga until i get my mommy's taste of beefsteak. It also gives me time to perfect it. Nakailang alat at tabang ako bago ko naperpekto iyon and success naman.

You know at the brighter side of daddy's lost and running away to my old life is just i learned to do the things i don't wanted to do before. Natutunan ko rin maging independent, magtrabaho na tinatrato ka bilang isang emplayado talaga. I never get a special treatment to my works before kaya naman ay mas naiintindihan ko kung gaano kahirap na may boss na super demanding.

Halos lahat nang kalse nang amo ay napagdaanan ko na yata. Strict, perfectionist, cool, cold-hearted and the worst is a pervert and a sex maniac. Buti na lang wala namang grabeng nangyari sa akin.

Except that pervert boss noong nasa coffee shop ako nagtrabaho. Hinipuan niya ako and in exchange of that i puched him straight to his nose and i quitted the job.

Hindi ko namalayan na nakapasok na rin pala si Cavill sa kusina. Wearing his executive suit. And patapos na rin ako sa ginagawa kong breakfast.

Habang hinahainan ko sila ay nakaupo sila ng magkatabi sa harap ko. They really look a like. Parang mini version lang ni Cavill ang nasa harap ko. But the attitude? Totally mine.

"Sumabay ka na sa amin kumain. At magbihis ka na rin Arkile is going to school." naupo naman ako sa harap nila.

"Diba apat na taong gulang pa lang siya?" naglagay ako ng pagkain sa plato ni Ryko and to Cavill also.

Then he weirdly looke at me tapos ay bumalik ulit sa pagiging walang emosyon.

"He wanted to go to school this early at sinubukan namin na i-enroll na siya for kindergarten and he passed the test. Marunong na siyang mag basa at magsulat. Mas matalino pa nga siya sa mga bata doon. The treacher said that his intellectual quotient is like a grader now. Pero due to his age ay hindi pa pwede." napanganga ako sa sinabi niya. Napatingin ako sa anak ko na sumusubo ng pagkain niya.

Okay, sa parteng iyon ay hindi sa akin nagmana. When i was a kindergarten nga eh ayaw ko pang pumasok sa paaralan. When i go to elementary ay hindi naman masyadong kataasan ang mga grades ko. He probably get that high IQ on Cavill. Nalula naman ako sa talino ng anak ko.

Then after breakfast ay pinaluguan ko na si Ryko at binihisan ng kanyang cute na uniform. Nasa private school pala ito nag aaral based on his uniform. While i was combing his hair bigla na lang siyang nagsalita na ikinagulat ko.

"Can i call you Mama?" natigil ako sa pagsusuklay sa buhok niya.

"T-Tatawagin mo akong 'mama'?" hindi makapaniwalang sabi ko.

"Because you are like a mother. You make breakfast for me and Papa, takes care of me, send me to school. That's what mothers do right?" kahit na gulat pa rin ako sinabi niya ay ngumiti ako sa kanya ng napakatamis.

"Yes, this is what mothers do taking care of their children. You can call me 'Mama'." nangilid naman ang luha ko. Hindi ko napigilan ang sarili ko ay niyakap ko siya. I suppressed myself from crying so hard. Napakasaya ng araw na ito.

My son finally called me 'Mama'. Kahit na hindi niya alam na ako talaga ang totoo niyang mama ay okay lang basta tatawagin niya ana akong mama.





Note ni Prinsesa:

Hi maharlika babies! I hope you all are having a great time! At sana magustuhan niyo itong chapter na ito and if you do please vote and comment. Love ya all. Always remember that ;>

And for those who wanted a dedication just follow me and comment or message me ;>

Edited and revised ☑

My Stepbrother Is The Father Of My Baby (✔) Where stories live. Discover now