CHAPTER THIRTEEN (𝙸𝙸)

26.7K 1.2K 74
                                    

Does his face look like that because Ashton is mad at him?

That question wouldn't leave my mind even though we're already away from that place, as the President's sad face just kept on repeating in my mind.

Para itong sirang plaka na paulit-ulit sa aking isipan.

And I don't know why. . . I know that I shouldn't pity the President because, in my mind, he's evil for manipulating things. . . even at how he manipulated us, but I just. . .

I closed my eyes tightly.

Fuck. Parent's love is really making me weak. Kahit gaanong lamig ang aking ipakita. . . o subukang gawin, nalulusaw at nalulusaw ako kapag iyon na ang usapan. Kahit hindi ko sya kaano-ano ay nakakaramdam pa rin ako nito. Argh, annoying!

Nang huminto kami sa harap ng aming mga kasama ay hinarap ko si Ashton at pinitik ang noo. He was shocked at what I did as the first thing he did was to glare at me. But heck, hindi papatalo ang sobrang sama kong tingin sa kanya.

"What the hell have you done, Ashton?" I asked as I looked at him so sharply that if eyes could kill, he's already dying right now. I know that forehead is creasing- and if I would just become a human groot, then so be it! Nagcrossed arms ako sa kanyang harapan.

Nang hindi ito sumagot ay tinaasan ko ito ng kilay na siyang tinaasan rin ako ng kilay pabalik.

Aba! Attitude ka sis?

"He deserves it," Malamig nitong sabi at nag iwas ng tingin. Umirap ako sa kanya at pumaymewang sa kanyang harapan kahit hindi nya pinapansin

.

"He still your father, Ashton," Mahina kong sabi dahil iyon naman ang totoo. Kahit gaano pa nya pagbali-baliktarin ang mundo, siya pa rin ang ama nito.

At kailangan nilang mag usap.

For sure, the President will tell it to Ashton. . . all he needs to do is to ask him. After all, sila na lamang ang magkasama ngayon, diba? Kaya't sila na lamang ang magtutulungan.

"Tch," Tinalikuran ako nito. Wow! Choda! "He's not my father. . . I don't have a father," Malamig nitong sabi at alam kong narinig din iyon ng iba kaya't hindi na sila naghamak pang magtanong o kahit magsalita manlang.

I know we are wasting time but. . . I didn't let him go just to make the events like this!

This time, inirapan ko ito kahit hindi siya nakatingin. "Whatever," At humarap ako sa kasalungat na dereksyon sa kanya. I'm annoyed, I really do. Kung pwede lang na bangasan si Ashton at isuksok sa kukote nya ang mga naiisip ko ngayon. . . at ang aking nararamdaman, siguro'y ginawa ko na.

I don't know but looking from what I saw earlier, an idea that President Gaston may be kind.

It's contradicting my views of him, I know. I've seen him as a manipulated evil President that's why I'm not too fond of his guts. But then, after seeing how problematic he looks before what Ashton did to him. . . he seems clueless about what's happening. And those emotion and expression are what he's hiding beneath his wicked eyes to trick other people.

I mean. . . ugh how can I explain it? I mean. . . okay, fine!

Para sa ikaliliwanag ng aking utak, makikipag usap ako rito. But still, hindi pa rin nagbabago ang tingin ko rito. I still hate him for manipulating us.

But what if he's the one being manipulated? That idea brought terror in my being as I couldn't help but to look around and. . . be paranoid again.

It's not impossible. It's actually what's happening. . . as my instinct is saying it.

Zombie Outbreak: The Apocalypse ✓Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon