From Bestfriend To Girlfriend?

Chapter 22

Nathan's pov

Parang tumigil yung mundo ko nung marinig ko yung sinabi ni clarence

-flashback-

"oo nathan i am you're girlfriend starting now i'm yours and i hope that you are mine too"

"oo naman clarence i'm very yours i love you clarence my everything"

"i love you too nathan mr.mambobola" pagkasabi nya nito syempre medyo nakaramdam ako ng tampo tapos nagtawanan pa silang lahat

"uuy joke lang yun nathan my everything pinapatawa lang naman kita eh" at dahil sa sinabi nyang yan edi natawa nalang din ako sa naging reaksyon ko kanina

Nang biglang may pumasok na babae na mukhang doctor tapos bigla kong naalala na nasa hospital pala kami ngayon kaya bigla naman akong nahiya dahil sa mga ginawa ko at biglang bumulong sakin si clarence "uy bakit pulang pula ka nahihiya ka sa mga ginawa mo noh" sabay napa smirk sya

"ha of course not di ko kinakahiya ang mga nangyari in fact GUSTO KONG MALAMAN NG LAHAT NG NANDITO NA AFTER MANY YEARS AY GIRLFRIEND NA KITA CLARENCE AND I LOVE YOU MY GIRLFRIEND AND BESTFRIEND FOR LIFE"(A N. yung naka capital letters po ibig sabihin nun ay nilakasan nya yung boses nya)

Nakita ko namang namula yung mukha ni clarence kaya binulungan ko rin sya "oh ano ako ba yung nahihiya o ikaw"

Bigla naman syang sumigaw din "hindi noh in fact gusto kong malaman ng lahat ng nandito na akin kana at wala na makaka agaw pa sayo my bestfriend slash boyfriend for life i love you too"

Nabasag naman yung ka sweetan namin nung biglang sumingit si momy "hoy mga bata mamaya na nga yang ka sweetan nyo naaabala si dra. hahaha"

"ahm sino po dito yung magulang ni nathan (nagtaas naman ng kamay si momy) ah mam pwede na pong umuwi si nathan pero dapat po ay linisin nyo yung mga sugat nya at least once a day"pagkasabi nya nun ay tumungo nalang kaming lahat at pagtalikod nya ay nagsalita ulit si dra. "oh and by the way nathan congrats sa inyo ng girlfriend mo pero sana wag kayong masyadong pda baka lamunin ng langgam tong hospital sa inyo eh"sabay lumabas na sya

Paglabas nya ay bigla nalang kami nagtawanan sa mga sinabi ni dra.

Hanggang sa napagdesisyonan namin na pumunta na sa bahay nila clarence sa kabilang bayan

-end of flashback-

Kulang nalang magtatalon ako sa sayang nararamdaman ko pero syempre di ko ginawa yun nakakahiya kaya haha

Di ko nalang namalayan na nakarating na pala kami sa bahay nila dahil sa pagtitig ko sa mukha ni clarence habang natutulog sya na nakasandal sakin at yakap yakap ko sya

Paghinto nung sinasakyan namin binuhat ko sya pababa dahil ayokong istorbohin yung tulog nya pero saktong pagbaba ko ay nagising si clarence dahil tumili si momy at tita sabay sabi ni momy "so ano bumiyahe lang tayo kinasal na agad kayo at buhat buhat mo na ang bride mo"na sinang ayunan naman ng mama ni clarence sabay sabi ng "best wishes" at dahil dun ay bumaba si clarence mula sa pagkakabuhat ko sa kanya at pulang pula yung mukha nya na lalo namang nagpaganda sa kanya sa mga paningin ko

"oh pano ba yan may blessings na tayo ng magulang natin so tara na sa simbahan at papakasalan na kita"pang aasar ko pa sa kanya kaya lalong namula ang mukha nya kaya bigla syang tumakbo at hinabol ko naman sya hanggang sa makarating kami sa farm nila at nung huminto sya sa pagtakbo at nahabol ko sya ay niyakap ko naman sya habang nakatalikod sakin