From Bestfriend To Girlfriend?

Chapter 20

Nathan's pov

Nandito ako ngayon sa isang ospital nasa may emergency room ako ngayon dahil may mga galos ako mula sa aksidente na nangyari  nabangga kasi yung sinasakyan kong bus sa isa pang bus pero buti nalang at kahit papano ay di ako gaanong napuruhan kaya gasgas lang ang nakuha ko pero nawalan ako ng malay kanina at pag gising ko ay hinanap ko agad ang cp ko para itext si momy pero ang sabi sakin nung nurse ay naitxt n daw nya ang nangyari sakin kay momy at papunta na daw sya dito

Naisip ko naman bigla ang tunay na dahilan kung bakit ako pumunta dito kaya tinawagan ko si momy para sabihin sana kay momy na wag nang ipaalam ang nangyari kay clarence pero naitawag na daw nya kanila clarence ang nangyari at papunta na daw sila dito

Ang totoo hanggang ngayon aynag iisip pa rin ako kung paano ko haharapin si clarence matapos ang mga nagawa ko sa kanya yung mga pananakit na nagawa ko sa kanya at yung paghihirap nya ng dahil sakin

Bumalik lang ako sa ulirat ko nung bigla nalang may yumakap sakin na parang pamilyar na tao

At nung tingnan ko sya ay si clarence pala ang nakayakap sakin at halatang umiiyak

"clarence sorry kung nasaktan kita at sorry dahil alam kong dahil sakin ayy nahirapan ka ng sobra"

"ok lang yun nathan pinapatawad na kita at isa pa kasalanan ko rin naman yun eh at dahil sa mga nangyari ay na realize ko na ang dapat kong gawin kaya kuntento na ko kahit na hanggang best---"

Hindi ko na pinatapos ang sinasabi nya at bigla ko syang hinalikan

"n-nathan b-bakit---"

"im sorry clarence kung naging mahina ako at nagpadaig ako sa takot ko pero ngayon gusto ko na magpakatotoo sa sarili ko at sa nararamdaman ko dahil mula nung nawala ka sakin ay narealize ko ang pagkakamali ko at yun ay ang pagiging di totoo sa sarili ko"

"a-ano bang s-sinasabi mo n-nathan di ko maintindihan eh"sabi nya sakin habang umiiyak sya

"clarence i-i love you"

Pagkasabi ko nun ay niyakap ko sya ng mahigpit at laking tuwa ko naman na niyakap nya rin ako at bumulong sya sakin at sinabi nyang "i-i love you too"

At dahil sa narinig ko ay parang pakiramdam ko ay gusto nang tumalon ng puso ko sa sobrang saya at nagulat nalang kami at napatingin sa may labas ng kurtina ng kwarto sa e.r sila momy at parents ni clarence dahil bigla nalang silang pumalakpak

Kaya ang una kong ginawa ay lumapit sa mga magulang ni clarence

"ahm tito tita alam ko pong siguro aygalit kayo sakin dahil sa nagawa ko kay clarence kaya gusto ko pong humingi sa inyo ng tawad at humingi na rin ng second chance para sa pag titiwala nyo sakin gusto ko pong humingi ngpermiso sa inyo kung ok lang po sa inyo na ligawan ko si clarence? Pero kung ayaw nyo po ay maiintindihan ko naman po"

Nakita ko ang reaksyon nila sa sinabi ko at para silang gulat na gulat kaya lalo akong kinabahan pero agad namang nawala yun nung hinawakan ni clarence ang kamay ko

"oo inaamin ko na nagalit ako sa ginawa mo sa anak namin pero ang importante ay nakikita ko na mukhang disidido ka at nakikita ko sa mga mata mo na seryoso ka at walang halong panloloko ang mga sinabi mo pero hindi ko hawak ang desisyon sa bagay na yan dahil nakay clarence pa rin ang desisyon sa bagay na yan pero umasa ka na susuportahan namin ang magiging desisyon nyong dalawa"sabi ng papa ni clarence na sinang ayunan naman ng mama nya

"ibig sabihin ikaw na ang tatanungin ko clarence i know na nasaktan kita and i cant promise  na di kita masasaktan pero i will try my best para di ka masaktan and i promise na gagawin ko ang makakaya ko para mapasaya ka at maiparamdam ko sayo ang pagmamahal na matagal ko nang dapat na pinaramdam sayo"

Nakita kong napaiyak nanaman si clarence pero itinuloy ko nalang ang sasabihin ko at habang nagsasalita ako ay pinupunasan ko yung mga tumutulong luha nya sa pisngi nya

"clarence will you be my girlfriend slash bestfriend slash classmate slash kababata slash teammate at kung ano pa man na pwedeng itawag dun"

Habang hinihintay ko ang sagot nya ay pinipigilan kong tumulo yung luha ko dahil natatakot ako na baka i reject nya ko tulad nung ginawa kong pag reject sa kanya noon