From Bestfriend To Girlfriend?

Chapter 13

Nathan's pov

Pagdating namin ni clarence sa bahay nila ay hiniram ko ang cp ni clarence

"clarence may pang tawag ba tong phone mo?"

"meron yan bakit sinong tatawagan mo?"sagot nya sakin

"si francine" yun lang ang sinabi ko sa kanya tsaka ko tinwagan si francine

Dalawang ring palang ay sumagor na sya

"francine si nathan to"

(oh bakit ka napatawag at number pa talaga ni clarence ang gamit mo ha gabing gabi na magkasama pa rin kayo?)

"dito kasi ako sa bahay nila matutulog eh sasamahan ko sya dito habang wala pa yung parents nya"

(ano kayong dalawa lang ang nandyan)

"Oo eh nga pala napatawag lang ako sayo para sabihin sayo na di ko hawakang cp ko dahil kinuha ni momy sakin"

(ha ganun ba sige see you tomorrow nalang)

"sige bye"

At inend ko na ang tawag pero napangiti ako nung maalala ko yung nangyari sa mall kanina

Flashback

"tapos kana ba mamili francine?"

"oo ikaw ba tapos kana"sabi nya sakin

"tara kain tayo treat ko tapos ihahatid na kita sa inyo"

"ok"sagot nya sakin

At habang kumakain kami ay nagkalakas na ko ng loob dahil naisip ko na its now or never

"ahm francine may boyfriend kana ba?"

"ha wala bakit?"sagot nya sakin

"ahm francine pwede ba kitang ligawan? Matagal na kasi akong may gusto sayo eh matagal ko nang gustong manligaw sayo kaso nahihiya lang ako"

"oo naman ok lang pero i cant promise na sasagutin kita ha"sagot mya sakin kaya napangiti naman ako sa sinabi nya

End of flashback

Bumalik lang ako sa ulirat ko nung bigla akong pitikin sa noo ni clarence

"hoooy bakit ang laki ng ngiti mo dyan kanina pa kita kinakausap pero parang wala kang naririnig"sabi nya sakin

"guess what clarence"

"ano nakapagtapat kana kay francine noh" sagot nya sakin

"oo nililigawan ko na sya"

Clarence's pov

Pagkarinig ko nung sinabi nya ay bigla akong nakaramdam ng lungkot at nagpaalam na ko kay nathan na matutulog na ko pero ang totoo ay babagsak na kasi yung luha ko kaya umalis na ko doon

Habang umiiyak ako ay biglang may kumatok sa pinto kaya pinunasan ko agad ang luha ko tsaka tumayo pero bago ko buksan ang pinto

"sino yan?"

"si nathan to clarence"sabi nya

"bakit may kailangan kaba?"

"sigurado kaba na kaya mong matulog mag isa dyan?" pag aalala nyang tanong sakin kaya kahit papano ay nabawasan yung lungkot na nararamdaman ko

"oo kaya ko na ang sarili ko sige na matulog kana dyan"

"ok"yun nalang yung narinig kong sagot nya sakin

Kaya nahiga na ko at di ko namalayang nakatulog na pala ko

Nagising ako sa alarm ko at pagbaba ko ay walang tao kaya kinatok ko yung kwarto ni nathan

Nakailang katok na ko ay wala pa ring sumasagot kaya binuksan ko na ang pinta at nakita kong tulog pa rin sya kaya nilapitan ko sya para gisingin

Pero nung nahawakan ko sya ay mainit sya may lagnat na pala sya kaya kumuha agad ako ng gamot at tubig

Ginising ko sya para painumin sya ng gamot

"oh eto uminom ka ng gamot dahil nilalagnat ka"

"pasensya na sa abala ha clarence"sambit nya sakin

"ano kaba ako nga dapat magsabi nyan eh ang laki ko nang abala sayo tapos dahil sakin na grounded kapa"

"ano kaba ok lang yun tama naman si momy eh kaya wag mo na isipin yun"sabi nya sakin

Kaya di na kami pumasok dahil inaalagaan ko sya dahil may sakit sya