The next Direction (#Netties2017)

Hoofdstuk 5

De jury bestaat niet uit de leden van One Direction – iets waar Ginny ongetwijfeld enorm van baalt. Haar mening kan me op dit moment alleen vrij weinig schelen. De daadwerkelijke jury wordt gevormd door Mason Price, de zangcoach van One Direction en een of andere producer die vaak met ze schijnt te werken. Met z'n drieën kraken ze de eerste tien jongens genadeloos af. Er zijn er maar twee die door mogen naar de volgende ronde.

"Wij worden ook die twee," fluistert Tyrrell me bemoedigend toe als we het podium betreden voor onze eigen ronde.

De juryleden werpen mij en elkaar verbaasde blikken toe als ik mijn plek inneem. Het is Mason die zijn microfoon inschakelt om iets tegen me te zeggen. "Jij bent een meisje."

Ik rol met mijn ogen. "Briljante observatie, meneer. Ja, ik ben een meisje, en ik geloof dat uw naam onder mijn uitnodiging stond."

"Vooruit dan maar," zucht de man. Het valt me nu pas op hoe strak zijn pak zit. Ik mag hopen voor hem dat het stevig genaaid is, anders wordt dit pas echt leuke televisie.

"Ben je geboren als meisje?" wil de producer weten.

Tyrrell stoot me aan. "Misschien moet je even een eierstok laten zien als bewijs."

"Ja, ik ben geboren als meisje. Mijn moeder zit in de zaal, die kan het bevestigen." Moet ik me nou echt gaan verantwoorden omdat ik een meisje ben? Waar is de emancipatie gebleven? In deze studio worden zo honderd jaar aan vrouwenrechten van de tafel geveegd.

Mason werpt de producer een verwijtende blik toe en kijkt mij weer aan. "Het is goed. Beginnen jullie maar."

Door de hele toestand kost het me even om te herinneren welke zinnen ik ook al weer moet zingen en uit welke woorden die bestaan. Bijna mis ik mijn moment om te laten zien wat ik kan. Dankzij nog een por van Tyrrell weet ik net op tijd de juiste woorden over mijn lippen te krijgen. Volgens mij trilt mijn stem een beetje. Zou de jury het horen? Ik hoop het niet.

Nerveus wacht ik af tot ook de vijf kandidaten na mij hun deel van de tekst ten gehore hebben gebracht. Van sommigen hoor ik meteen dat ze heel goed kunnen zingen, van anderen vraag ik me af hoe ze het tot deze ronde hebben kunnen schoppen. Ik probeer mijn kansen maar niet in te schatten. Dat valt toch altijd tegen.

"Wij gaan even overleggen," bromt Mason als het hele nummer erop zit. Hij buigt zich zo ver zijn pak het toelaat naar de zangcoach toe, wat niet erg ver is. Ik zie zijn lippen bewegen als hij met de andere twee juryleden overlegt over wie er wel en niet mag blijven.

Er worden regelmatig fronsende blikken onze kant op geworpen. Sommige deelnemers vormen blijkbaar nogal een punt van discussie. Zou het om mij gaan? Voor mijn gevoel hebben ze het alleen maar over mij en niet over de negen anderen, ook al weet ik best dat dat onzin is.

Uiteindelijk knikt Mason tevreden en zet hij zijn microfoon weer aan. "Colin en James zijn door."

"Wat?" brengt Tyrrell geschokt uit. Eerst denk ik dat hij het een grote schande vindt dat zijn eigen naam niet is genoemd, maar dan zie ik dat hij naar mij kijkt. Nog steeds met stomheid geslagen verplaatst hij zijn blik naar de drie juryleden voor ons. "Is Luca niet door omdat jullie haar niet goed vonden of omdat ze een meisje is?"

Als Mason niet zo dik was geweest, zou hij nu misschien ongemakkelijk heen en weer schuiven in zijn stoel maar zijn overvloedige lichaamsgewicht houdt hem tegen. Hij kijkt eerst op zijn blaadje voordat hij Tyrrell recht aan durft te kijken. "We zijn niet op zoek naar een meisje."

"Ik protesteer!" klinkt het uit het publiek. Een gestalte met donker haar en een wit T-shirt met de Eiffeltoren erop staat op van de tribune. Juli. Met vuurspugende ogen houdt ze haar blik op de jury gepriemd. "Jullie kunnen haar niet afwijzen omdat ze een meisje is. Dat is discriminatie. En wedden dat jullie de jongen in de rolstoel niet hebben genomen omdat hij niet kan dansen?"

"Dat is niet eerlijk!" roept Tyrrell uit. "Ik kan toevallig keigoed dansen. Kijk maar." Meteen doet hij een paar van zijn rolstoelmoves op het podium.

Juli begint enthousiast in haar handen te klappen en spoort de rest van het publiek aan hetzelfde te doen. Velen vallen haar inderdaad bij, waardoor het een overweldigend applaus wordt.

"Dat is wat Engeland wil zien in een boyband: een écht jongen die ook nog eens kan dansen."

Schreeuwend stemmen de mensen op de tribune met mijn zus in. Sinds wanneer is zij zo'n vrijgevochten type? Ze is echt veranderd sinds ze studeert.

Mason Price slaakt een geïrriteerde zucht. "Goed dan, rolstoeljongen is ook door."

"Tyrrell is de naam," reageert mijn nieuwe vriend op twee wielen. "En ik ga alleen als Luca ook mee mag. Het is onzin om een meisje te weigeren. Harry heeft ook lang haar. Wordt hij geweigerd?"

Nu ben ik degene om hem te porren. Het maakt vast geen goede indruk om dit te zeggen over je mogelijk toekomstige collega. Straks wordt zijn ticket voor de volgende ronde alsnog ingetrokken.

De producer steekt zijn hand op en kijkt naar mij, alsof we in de klas zitten en ik de juf ben die hem toestemming moet geven om iets te zeggen. "Overweeg je een geslachtsveranderende operatie?"

"Nee," antwoord ik meteen. "Ik bedoel, niet dat daar iets mis mee is, maar-"

"Ik was vroeger ook een meisje." Een van de twee kandidaten die als eerste door waren uit onze groep stapt naar voren. Volgens mij is het James. "Eigenlijk ben ik nog niet helemaal klaar met de transformatie. Misschien dat ik met het oog op de wedstrijd beter mijn mond zou kunnen houden, maar ik wil niet dat mensen gediscrimineerd worden op grond van in welk lichaam ze zich het prettigst voelen."

Mason grist zijn microfoon vast alsof hij het ding wil wurgen. "Best, meisje is ook door en nu als de donder opzouten! Stelletje brutale kinderen. IK ben hier de baas, begrepen?"

Ik weet niet hoe snel ik van het podium af moet rennen. Volgens mij heb ik zojuist geen pluspunten gescoord, maar ik ben in ieder geval door.

**

Ik wilde eerder updaten maar ik probeerde een voorraadje aan te leggen. Helaas ga ik vandaag op vakantie en dan kan ik niet zo veel schrijven. Hopelijk meer updates na 10 augustus, want dan ben ik terug.