Our new English teacher (Dutch)

"Iedereen, vanaf vandaag krijgen jullie een nieuwe docent Engels" onze mentor, meneer de vries, kondigde het nieuws aan toen hij de klas eindelijk stil kreeg. Zal ik mezelf anders eerst even voorstellen? Oké ik ben dus Daphne, maar ik word ook wel eens Dawn, Daph, of D genoemd. Ik ben 18 jaar oud en doe mijn laatste jaar havo. Iets over m'n uiterlijk, ik ben 1.65 m lang en ik praat niet graag over m'n gewicht, maar ik zeg her wel zo, ik ben niet de dunste, maar ik ben ook niet dik. Ik vind mezelf wel dik, al vinden andere mensen 67 kg normaal voor iemand van mijn verhou- en daar gaat m'n geheim over m'n gewicht. Nou ja ik heb dus donker bruin haar, het kan verschillen met slag of stijl, maar meestal heeft het een leuke slag. Donker bruine ogen, en een iets getinte huidskleur, maar dat krijg je dan ook wel als een van je ouders uit Italië komt. Hobby's? Wauw daar vraag je me wat. Uhmm ik hou van dansen, iets wat ik ook regelmatig doe, ik zing en acteer, wil dus ook naar de theater academie na m'n havo. Ik hou van reiz- "Daphne! Opletten!" Zijn luide stem bracht me terug. oh nog een hobby, ik hou van denken en dag dromen, bij de aantekeningen op mijn laatste rapport stond nog 'misschien moet je een af-kick kliniek vinden voor al dat dag dromen' ik keek even op naar de man die zich zelf, mijn mentor noemde. "Dus zoals ik al zei, mevrouw Smith gaat met pensioen, en haar vervanger zullen jullie vandaag ontmoeten tijdens..." Hij keek een op zijn iPad om ons rooster te checken. "Het 8e uur" zei hij vervolgens. "Psst" mijn aandacht ging meteen naar de blondine die naast mij zit. "Ik hoorde dat hij alleen maar Engels praat, maar met een heel raar accent" fluisterde Lola toen de vries de andere kant van het lokaal op liep. "Iedereen zegt dat hij op Niall lijkt" hoorde ik Rachel fluisteren. Oh ja, wij zijn soort van directioners, yup, soort van. Het begon dus zo:

Flashback

"You're insecure, don't know what for, you're turning heads when you walk trough the do-o-or-" Rachel liep het muziek lokaal ik met haar oordoppen in. "Hey iedereen!" Iedereen grinnikte toen ze ons schreeuwend begroette. "Oh My God, Daph luister!" Ze trok haar oortjes uit haar iPhone. De stemmen van een paar jongens vulde het lokaal.

"En?" Vroeg ze hoopvol toen het liedje eindigde. Ik haalde m'n schouders op terwijl ik weer verder ging met de kabels van de microfoons. "Gaat wel" zei ik eerlijk.

Toen ik geen antwoord van haar kreeg draaide ik me naar haar toe om een Rachel met wijd open ogen te zien. "Gaat wel?" Zei ze met haar wenkbrauwen opgehaald. Ik knikte, bang voor haar reactie. "Dat is fucking One Direction, de het van nu!" Dat kind moet leren om zachter te praten. "Gaat wel," zei ik met een klein glimlachje, alleen maar om haar te pesten.

Weken gingen voorbij, liedjes kwamen er bij en langzamer hand werd ik een directioner. Vooral na de liedjes die Ed voor hun heeft geschreven, dat sloeg de spijker op mijn kop. Samen met Rachel hebben we alle twitcams gevolgd, liedjes gezongen, Fan-fics gelezen, alles! Maar we waren niet zulke hectische fans die hun timeline vol spammen, naar een concert zijn geweest, onze kamers vol hebben hangen met hun posters en onze telefoons vol staan met foto's. Oké die laatste misschien wel, naar dat daarvoor niet. We hebben ook samen gehuild toen de band officieel een pauze aankondigde.

Flashback over

"Straks is het Niall, weet je nog wat ze zeiden toen ze hun pauz-" "Daphne, als ik jou nog één keer moet waarschuwen, dan ga je er uit!" Holy shit eh, je kon de aders in z'n nek zien toen hij dat naar me schreeuwde. "sorry" mompelde ik er snel achteraan, en zodra hij zich durfde om te draaien kwam mijn O zo beroemde oog rol. "ik wil dat jullie hem met respect behandelen!" Zei hij voor dat hij naar zijn bureau toe liep. "En dan nog het laatste voor vandaag, hierna mogen jullie weg, de muziek avond," kijk dat was nog eens interessant. Zoals ik al eerder zij, ik hou van muziek, zingen en acteren. Zelf speel ik piano en gitaar. Onze school was op zich heel erg leuk, ik zat in een klas waarbij ik de vakken kreeg die ik zelf heb gekozen. Muziek, Drama, Dansklas, LO, Engels, Nederlands, biologie, Natuurkunde, Economie en geschiedenis. Het fijne aan deze hele manier is dat ik rond 10 uur begin en meestal tussen 3 en 4 al klaar ben. Maar ik zat dus in een afdeling, 'creative vakken pakket' en voor de mensen die dat vakken pakket hebben gekozen organiseren ze muziek avond en een kunst tentoonstelling. "Ik hoop dat jullie allemaal weer mee doen, en Paul, ik kan niet wachten op je viool solo," ugh en welkom in mijn leven.

*8e uur*

"Denk je echt dat hij dan bij ons les zou gaan geven?" Rachel was momenteel aan het fan-girlen. En dat deed ze nooit! "Wie weet, hoe veel andere scholen die Engels geven staan er op deze aardbol?" Zei ik sarcastisch terwijl ik met m'n vinger tegen mijn wang tikte om een denk gezicht na te beelden.

We liepen het lokaal in en namen onze plekken die we van Smith hadden gekregen, en ik zat weer eens helemaal vooraan tegen het bureau aan.

"Hij is laat" zei Lola, Je kon horen dat ze geïrriteerd was. Rachel was nog steeds bezig met de puntjes van haar haren. Altijd als ze zenuwachtig is gaat ze met haar haren spelen. "Wie weet staat ie nog koffie te drinken in de leraren kam-" "sorry I'm late!" De deur vloog open. En daar stond ie dan, blond haar, blauwe ogen, boeken tussen zijn arm en borstkas aan gedrukt en een mok in zijn andere hand. Ik werd uit mijn gedachte getrokken toen ik een luide knal naast me hoorde.

-

Dit is een intro/voor proefje, weet niet of jullie het leuk zullen vinden, hoop van wel!

Ik had dit verhaal een tijdje in mijn lijst staan en ik ga er nu officieel mee beginnen. Dit is mijn eerste verhaal in het Nederlands, en ik weet niet of het een perfect verhaal wordt maar ik hoop dat ik het snel af krijg.

Ik ben ook bezig met een nieuwe kaft en hoop dat ik het zo snel mogelijk af krijg 😊

Comment, read, vote

En niet vergeten

I love you

SW