Marvel Ahali

İç Savaş Sabahı | Mucize Ve Onun Fangirl Hayatı

Selamlar, selamlar, selamlar. Şimdi "Bu ne?" diyebilirsiniz. Aklıma bir fikir geldi, onu deneyeceğim, eğer güzel yapabilirsem, devam edeceğim.

Peki bu fikir ne mi? 

Marvellover olan bir kızın günlük yaşamı. Ağırlıklı komedi ve parodi olmasına çalışacağım bir kısa hikayeler olacak. Ciddi kurgulardan yazmaktan bunaldığım zaman, kafamı rahatlatmak için yazacağım tarzda bir şey. Bunu buraya yazıyorum çünkü denemek için. Eğer çok, çok tutarsa kendi kurgusu olur. 

Hadi bakalım nasıl olacak.

Klişe sahneler mevcut olabilir.

Oyuncular (Başka bölümler yazarsam, daha çok karakter ekleyebilirim

Zoe Sugg: Mucize Çizgi

--------

"Dııııt, dııııt, dıııt"

Mucize, bu sesi duyarak gözlerini açtı. Gözlerini aralayıp etrafına baktı. Kimse odasında değildi, hemen yorganı üstünden fırlattı ve yatakta doğruldu. "Aman Tanrım, Aman Tanrım, Aman Tanrım." Mucize, çok heyecanlıydı. Çünkü o gün, büyük gündü, 

Çünkü o gün,

Kaptan Amerika'nın üçüncü filminin çıktığı gündü.

Mucize, yatağın üstünde bağdaş kurmuş otururken, arkasına döndü ve İntikamcıların resminin olduğu yastığın yanındaki oyuncak ayıcığını aldı. "Starkçığım benim." Oyuncak ayısını iki eliyle önünde tuttu. Ardından ayıcığını sallamaya başladı. Melodi ile beraber söylemeye başladı "-bu gün iç savaşa gidiyorum, bu gün, iç savaşa gidiyorum, ye yo."

Mucize, adeta yerinde duramıyordu. Hemen yatağından fırladı. Üstünde, her yanında Marvel yazan pembe pijaması ile ayaklarını aşağı sarkıttı ve İron Man'li terliklerini giydi.

Ayağa kalktı, hemen balkona koştu. Balkon kapısını açtı ve dışarıya çıkıp derin bir nefes aldı. "Bu gün sonunda İç Savaş filmi çıktı! Hemen gitmem lazım."

Kollarını havaya kaldıran Mucize, sevinçten çıldırıyordu. Hemen yatağa koştu ve yatağının üstüne atladı. Bir yıldır beklediği film o gün vizyona çıkmıştı ve ne yaptığını bilmiyordu, sevinçten kendini kaybetmişti. 

Aniden bir erkek sesi duydu "Mucize, sanırım kendini kaybettin." Yatağa gömdüğü kafasını kaldırdı ve önüne baktı. 

Uzun boylu, gözlüklü bir erkek başında dikilmiş duruyordu. O, Mucizenin hayali arkadaşıydı. İsmi Pozan'dı. Ona Pozan demesinin belli bir sebebi yoktu ama.

"Ne oldu Pozan? Burada İç Savaş feels'ı geçiyorum görmüyor musun? Bir yıldır bu filmi bekliyordum ve şimdi. Aaaaa, hayal etmek bile çoook muhteeeşeemm. Acaba film ne kadar müko olacak." Pozan, kollarını birleştirmiş halde odanın içinde bir kaç adım attı "Evet, bir yıldır bekliyordun. Kocaman bir yıl. Umarım eğlenirsin."

Mucize, yatağında dört döndü "Amaaan Tanrıım." Sürekli filmin nasıl harika olacağını düşünmeden duramıyordu. Stark ismindeki ayıcığını alıp ona sımsıkı sarıldı. Ayıcığına sarılmış, yatakta dönüp dururken, annesi içeriye geldi. "Mucize, kızım, günlerdir başımın etini yiyordun bu gün için, ama daha yataktan kalkmamışsın bile. Bu gün için heyecanlı değil miydin sen?"

O sırada Pozan ortalıktan kaybolmuştu Mucize için, onu, sadece yalnız kaldığı zamanlar yanında hayal ediyordu.

Ayıcığına sımsıkı sarılmış halde iken annesine baktı "Tabi ki heyecanlıyım anne. Lütfen odamdan çıkar mısın? Hadi, hadi." Annesi, onun ısrarını görünce kapıyı tekrardan kapadı.