Don't Play With Fire (Published under Pop Fiction)

Chapter 45

Chapter 45

Mabini at maingat ang kanyang halik. Sa bawat paggalaw ng kanyang labi ay mas lalo lang akong nanghina.

I forced myself not to be affected but I failed.

Umangat ang aking mga kamay sa kanyang batok patungo sa buhok. I awtomatically massaged his hair as I began moving my lips with the rhythm.

Shit, Tami!

I felt his smile. Ang paghalik ko pabalik ay tila nagsilbing cue niya para sa mas mainit at mapang-angking halik.

"You missed my lips too..." Aniya nang halos maubusan na ako ng hininga. Umangat ang mga labi niya sa aking ilong patungo sa aking noo. "We can continue later."

Naramdaman ko ang ngisi niya sa aking noo. Humiwalay siya at tinitigan ang aking mukha.

Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman. Tumikhim ako at iniwas ang tingin. Sobrang init ng aking mukha dahil na rin sa hindi niya maialis na titig sa akin.

Muli ko siyang binalingan. Kinagat niya ang ibabang labi at tumingala. Hinaplos niya ang kanyang buhok at matamis na ngumiti.

Iginala ko ang tingin at nakita si Hera na kasama na si Zeus. Nakatingin sila sa aming direksyon.

There's that irritating smirk on his lips again. Iniwas niya ang tingin sa akin kasabay nang paghawak ni Altamirano sa aking kamay.

Itinayo niya ako, wala na akong nagawa. Ayokong mag-eskandalo pagkatapos ng nangyari lalo na't marami ang nanunuod sa amin! Shit, ngayon ko lang iyon napansin!

"Tita..." Tawag sa akin ni Serenity nang makarating kami sa tapat nila.

Pilit kong iniiwas ang tingin kay Zeus.

"We're gonna get icecream." Sabi ni Zeus. "Sasama kayo? Pampalamig. Alam niyo na, masyadong mainit ang panahon at mukhang pati kayo ay nag-iinit na rin-"

"Zeus!" Hinampas ni Hera ang balikat niya.

Mahina siyang tumawa at hinigit ang baywang ng pinsan ko. "Just kidding. Let's go, baby."

Bago tumalikod ay tinapunan niya ang kapatid ng tingin at kumindat. Mariin akong napapikit nang marinig ang tawa ni Altamirano.

Nagsimula na akong humakbang nang hawakan niya ang aking braso.

"Where are you going?" Tanong niya.

Hindi ko siya sinagot. Pumiglas ako at tumakbo palayo. Sinigurado ko na hindi niya ako maaabutan.

Tumigil lang ako nang makita sina Conrad at Forrah na nakahiga sa buhanginan at naglalandian.

Pinihit ko ang sarili at lumiko sa isang lounge bed. Umupo ako at napapikit nang bumalik sa isip ko ang nangyari.

"Tami!"

Nagmulat ako nang marinig ang boses ni Jillian. Umupo siya sa tabi ko at kinunotan ako ng noo.

"Are you okay?"

"Hindi ba't ako dapat ang nagtatanong niyan?" Pinilit kong iwaksi muna sa isip ang nangyari. "Ba't ngayon ka lang lumabas?"

"Ah... may kinausap lang ako sa phone." Iniwas niya ang tingin sa akin at tumalikod. Pumokus ang mga mata niya sa kulay asul na dagat.

"Sino?"

Tumikhim siya. "Si Dash... kinakamusta ka."

Hindi ako umimik.

"I told him you're okay!" Pinasigla niya ang boses at sinulyapan ako na may pilit na ngiti sa labi. "If you're gonna ask me what he's doing... well, he's busy with work. Tumawag lang talaga siya para kamustahin ang lagay mo."