Napabalikwas ako ng tingin kay Ielvy at kuya Von. Gumuguhit din sakanilang mga mukha ang matinding pagod at puyat dala ng hindi inaasahang paglipat namin.
Mas maigi nang ganito, well, at least nasa Xavierheld parin kami. There's a good chance na makahagilap rin kami ng iilang impormasyon patungkol sakanya.
Its better na gumagalaw kami.
"Lakad na." madiing pag utos nung leader ng mga escort guards. We then started to walk patungo sa entrance ng isang malaking building painted with all white.
Napatingala ako as I gazed through the tall infrastructure. Mula sa rooftop ay naroroon ang mga malalaki at malakakas na sinag na nanggaling sa mga automated search lights.
Tall and gigantic walls then stands tall on the borders of the said settlement. Siguradong ni hindi ka makakaligtas ng buhay sa sobrang dami ng mga sundalong nakabantay sarado sa bawat sulok ng lugar.
At least he will be safe here-- no.. as long as he's with the military hindi na kami masyadong mag aalala.
Napatigil kami as we then reached the entrance of the building. Sumalubong saaming paningin ang iilang mga complicated yet high tech na scanning machines.
"Sila naba?" the officer with a high ranking badges unhesitatingly asked upon their endorsement and turn over.
"Yes, sila na po, chief." Napatayo ang nasabing lalakeng officer na may kalakihan at maigi kaming isinuri. Napaiwas kami ng tingin as we felt a intimidating feeling upon his stare.
We really felt like real criminals.
"Very well then." he said as he then escorted us patungo sa loob. The scanning machines activates and automatically relays vital information on their hologram.
Xavierheld really never fails to impress me.
Sa pag tapak namin sa makintab at malinis na sahig ay agad kaming pinalibutan ng iilang mga armadong escorts.
We then ventured the wide and spacious prison hallways. Napatingin at napatingala kame dala ng aming amazement sa laki ng nasabing lugar.
The prison cells were then close to each other and strictly protected by their automated and guarding rails. Bawat palapag ay may mga corresponding jail guards sa bawat sulok checking out for any unusualities.
Every cell has their own comfortable bed and a small lavatories. Malayong malayo sa kalagayan ng Nifleheim Space Prisons.
"This way." Tipid na pahayag nung officer as we then enter a crystal lift. Pinagmasdan ko ang kabuuan ng nasabing settlement as I felt the lift raised us.
Mukhang marami rin silang mga bilanggong naka detain dito. Halo halo na.. mapa babae at lalake walang pinipili.
Agad namang nabasag ang katahimikan namin sa loob ng lift as it then open its door leading us to the second to the last floor of the said building.
A silent hallway finally greeted us. Napalakad kami as the escorts began to push us out of the lift. Tanging ang mga yapak lang namin ang gumigising sa mga natutulong nang mga bilanggong hindi magkamayaw sa pag titig samin.
As if they were astonished yet sarcastically glad na naroon kame. Hmm!.. low lives..
Napatingala ako sa mga maliwanag na prison lamps na siyang nagbibigay tanglaw sa buong pasilyo. Agad kaming napatigil as we then reached some vacant prison cells.
This must be it.
Mabilis nila kaming ipinaharap sa naka tokang silid namin as the rails automatically opens and welcomed us. Mariin nila kaming pinapasok saaming kanya-kanyang selda as the rails shut closed.
BINABASA MO ANG
Code 365 Project Memory
Science Fiction2 years had passed since the infamous Battle Of Valfreya had came to an end, isang Peace Treaty between the Earth Alliance Forces and Xavierheld Government ang matagumpay na nagpalaganap muli ng kapayapaan at katahimikan sa bawat sulok ng Planet Ear...
Datum 10 : Instincts
Magsimula sa umpisa
