Veranderingen

23.

Voor mijn laatste les op donderdag had ik pauze van een halfuur. Louis lag nog steeds in het ziekenhuis, anders had ik mijn pauze ongetwijfeld met hem doorgebracht. Nu zat ik achter mijn klas op de stenen trap die als zitbank in de aula diende. Natuurlijk waren er ook tafels en stoelen, maar veel leerlingen gaven de voorkeur aan de trap. Ik had een flesje water uit mijn tas getoverd en speelde afwezig met de dop tot ik een lading kruidnoten over me heen kreeg. Geschrokken keek ik op en ik zag een paar mensen uit mijn klas omkijken en lachen. Ik keek naar rechts en zag dat Edward naast me kwam zitten met een grote zak kruidnoten.

'Waar was dat voor nodig?' vroeg ik terwijl ik er één in mijn mond stak.

'Het is vijf december, sukkel.' Hij gaf me de gebruikelijke kus op mijn voorhoofd en ik onderschepte wat jaloerse blikken. 'Doe je niet aan sinterklaas?'

'Nee. Nou een paar keer op de basisschool, maar thuis niet.'

'Vier je kerst?'

'Nee.' Ik glimlachte ongemakkelijk.

'Echt niet?' Hij keek me fronsend aan en hield me de zak met kruidnoten voor. 'Wil je het anders vanavond bij mij vieren?'

'Sinterklaas vieren?'

Hij sloeg zijn hand tegen zijn voorhoofd en lachte.

'Met kadootjes en zo.'

Ik keek hem niet begrijpend aan

'Ik leg het je na schooltijd wel uit. Hoeveel lessen heb je nog?' Hij gooide een handvol kruidnoten over me heen.

'Nog één.' Ik schoot een kruidnoot tegen zijn voorhoofd. 'Maar ik wil ook nog even langs Louis dan, als het sinterklaas is.'

'Hoe gaat het met hem?'

'Goed, beter dan eerst. Ik heb hem verteld van maandag.'

'En?'

'Eerst werd hij boos, maar we hebben het uitgepraat.'

Hij keek me vragend aan.

'We hebben nog niets, niet echt. We zijn meer dan vrienden.'

Hij lachte.

'Zei hij nog wat over mij?'

'Hij vond je een klootzak, maar dat mag hij van mij niet over jou zeggen. En ik heb gezegd dat ik je meer als mijn broer zie.'

'Nou, familie viert sinterklaas samen toch? Ga je me nu broertje noemen?'

Ik gooide een handvol kruidnoten in zijn haar.'Als jij daar gelukkig van wordt.'

Ik was in ieder geval blij dat Edward het goed had opgepikt, en viste een schuimpje uit de zak en at hem op. De rest van de pauze aten we de zak tot de helft leeg. De bel ging en we liepen samen naar mijn volgende les - wiskunde - terwijl we door veel meisjes nagekeken werden.

'Moet jij niet naar je les?' vroeg ik terwijl we wachtte voor het lokaal.

'Ik ben uit.'

'Ik wou dat ik uit was.' Ik zuchtte diep.

'Wat heb je nu?'

'Wiskunde.'

Hij gaf me een kruidnoot. 'Beschouw dit als teken van medelijden.'

'Dankje.' Ik at hem op.

Mijn docent wiskunde kwam de hoek om, en opende de deur.

'Ik wacht hier, oké?'

Ik knikte. 'Edward?'

'Ja?'

Ik wees op mijn haar en liep naar binnen. Toen ik over mijn schouder keek zag ik dat Edward verbaasd met zijn hand door zijn haar - waar nog allemaal kruidnoten in zaten - ging.