Napapansin kong beastmode na kayo sa comments. Haha😂 Kaya ito na, mag-uupdate na ako. Btw salamat tsa suporta niyo di ko to inexpect😭 Sa phone lang po ako mag-uupdate today kaya wala mo ng dedication✌ Enjoy reading😘
~
Oliver's POV
"Oliver nasaan na ba si Alplea? Hindi na ako mapalagay! Natatakot na ako na baka may masamang mangyari na sa kanya. Paano kung------" Bago pa masabi ni Mama ang kinamumuhian kong salita ay pinigilan ko na siya agad.
"Ma pwede ba? Wag kang maisip ng ganyan! Sa tingin mo ba hahayaan kong may mangyaring masama sa kapatid ko?" Nagsimula ng mamuo ang luha sa mata. Shit. Hindi dapat ako umiiyak. Hindi ako mahina. Hindi ako pwede maging mahina.
Mom burst into crying. Lumapit si Papa kay Mama at niyakap ito. Walang mababakas na kahit anong emosyon sa mukha ni Papa.
These past three days, hindi nakitang nagsalita o nagpakita ng kahit na anong emosyon si Papa. Para siyang naging bato nung nalaman niyang nakidnap si Alplea, namimiss ko tuloy yung pagiging childish ng mga magulang ko.
"N-namiss ko na si Alplea..." sabi ni Mama sa pagitan ng mga hikbi niya. Alam ko Ma, kahit ako miss na miss ko na rin ang kapatid ko.
Naramdaman kong nag-vibrate ang phone ki kaya agad akong pumunta sa kusina para sagutin ang tawag. Ayokong narieinig nila Mama ang pag-uusap ko sa phone.
Someone is calling...
"Who's this?"
"Tol ako to si Eight. Nanggaling kami sa bahay nila Dana, ilang araw na daw itong hindi umuuwi"
I closed my fist. You fucking bitch. Hindi kana nakuntento sa ginawa mo sa kapatid ko noon!😤
"Kasama mo ba yung iba?" I calmly asked. I have a plan.
"Yes. Why?"
I smirked. "Get her parents and bring them to me, in a nice ways or on our way. I dont give a damn, just bring them to me alive" Gusto niya ng gantong laro? I'll play with her.
Umubo naman si Eight, mukhang nabigla ata sa sinabi ko. "Seryoso ka tol?"
"Fucking serious."
"Isasama ko ba pati yung bata?"
"Isama mo lahat. Matanda man yan o bata basta kadugo ni Dana, wala akong patatawarin"
"Pero tol hindi pa tayo sure kung si Dana nga talaga yung kumidnap kay Alplea, masamang magbintang diba?"
Nangunot ang noo ko. "Sa tingin mo ba may nakikita pa akong ibang tao na may pakana nito? And seriously Eight, mas masama pa tayo sa nambibintang."
"Sabi ko nga. Papatayin ko na yung tawag nauubos na yung load ko. Bye" He ended the call.
Ibinalik ko ang phone ko sa bulsa ko at naglakad papunta sa sala kung saan ko iniwan sila Mama. Nangunot ang noo ko ng mapansin kong may tinitignan silang mga pictures.
"Ano yan Mama?"
Lalong umiyak si Mama. Iniabot sakin ni Papa ang pictures at para akong nanghina sa nakikita ko...
Natatakpan ang katawan ng kapatid ko ng kumot habang nakahiga ito sa isang kama na napapalibutan ng mga doctor. May mga hawak sila na injection na base sa tingin ko ay mga droga.
PUT*NG INA!!! MAKAKAPATAY NA TALAGA AKO! HUMANDA KAYO SAKING LAHAT SA ORAS NA MATUNTON KO YANG PESTE NIYONG TAGUAN. NAGKAMALI KAYO NG PAMILYANG KINALABAN.
"Saan ka pupunta Oliver?!" sigaw na tanong ni Mama.
"Pupuntahan ko ang boyfriend ni Alplea. Kailangan na niyang mahanap si Alplea dahil kung hindi tangna niya!
Clyde's POV
Tinitigan ko lang ang malaking pintuan na nasa harap ko, the door to my father's room. Hindi ko alam kung papasok ba ako para hingiin ang tulong niya o patataasin ko nalang pride ko?
"Pumasok kana anak, wag kang mag-alala. Im on your back" Mom assured me.
I sighed.
I need to do this. Hindi ko na kayang tumagal ang pagkawala ng girlfriend ko.
Pinihit ko pabukas ang doorknob at nahsimula ng maglakad papasok ng kwarto ni Dad. Nakaupo siya sa may table niya at malamig na nakatingin sakin.
His eyes are colder than mine.
"What do you need?" Dad asked.
"Do i need to repeat it? I know that Mom already told you about it" I answered.
"I want to hear it from your mouth and not from your mother" he said.
I sighed. "I need to find my girlfriend and I badly needed your help D-dad." nailang pa ako sa pagtawag ng Dad sa Ama ko.
I saw his eyes widened but in the blink of an eye, coldness in his eyes can be seen again.
Kumuha siya ng ballpen at pinaglaruan iyon. "If I help you, what
can you do to me in return?"
"Anything. Just dont force me to marry my oh-so-called fiance" Im not going to marry that fucking bitch ever.
"Fiance? Where the hell that fiance came from?" nangunot ang noo ni Dad.
He didnt know? So that means, that bitch is just an assuming bullshit?! Arrgh.
"Nevermind. D-dad, help me to find my girlfriend im begging you." I kneeled infront of him.
He shook his head. "I didnt trained you to beg Tyler. I didnt know that you became a weak shit"
"Ganyan na ba kakitid ang utak mo dad? Oo na mahina na ako, so what?
If Mom is the one who got kidnapped im fucking sure as hell that youre going to be weak to!" Totoo naman diba? Love is one of the shits that can make the strongest people, weak.
Dad glared at me. "Who the hell do you think you are to answered me like that?!" he angrily shouted.
Im not going to be scared.
"Im your fucking son! Your son that didnt even felt the love and the care of his parent. All my life I didnt ask you anything, Im just asking this one. I even kneeled infront of you and beg yet, you didnt even cared again. Akala mo ba madali lang humarap sayo at humingi ng tulong? No dad. Mahirap harapin yung sariling mong ama na alam mo namang walang pakialam sayo in the first place." Ipinikit ko ang mga mata ko para mapigilan yung mga luha kong gysto na bumagsak.
"Hindi mo alam dad kung gaano kahirap na malaman mo na ang pinakamamahal mong babae ay nahihirapan at wala ka man magawa"
Tumayo na ako nagsimulang maglakad papalabas ng kwarto ni Dad.
"Get ready within 40 minutes, nahanap na ng mga agents ko ang girlfriend mo" Biglang sabi ni Dad na nagpahinto sakin.
I smiled. Mahahanap na kita girlfriend, konting-tiis nalang.
