So far.. ito palang ang pinakamahabang update ko. Sorry po kung medyo mabagal ako may update dahil tambak ang projects na kailangan kong ipasa agad-agad. Sana po magustuhan niyo and sorry for the typos or grammatical errors naubos na ang utak ko sa K-12 curriculum. X3
=========================
"Girlfriend ang sakit ng ulo ko" nakapout na sabi ni Tyler habang nakahiga sa lap ko.
"Bat ka ba kasi nilalagnat?Ano bang pinaggagagawa mo sa buhay ha?"
" I had a training and I need to travel almost 8 hours to go and to get back here" he said annoyedly.
Nakaramdam naman ako ng pag-aalala hindi madaling magtravel ng ganon katagal. Naranasan ko ng mag-travel ng 4 oras at halos mamatay ako sa hilo. Damn travelling.
Kinuha ko ang panyo ko sa bulsa at pinunasan ang pawis niya sa noo. That action made him smile. "Sweet girlfriend.." he murmured.
I just smiled. "My punishment will expire soon boyfriend"
Biglang nawala ang ngiti niya at naging cold ang tingin niya. Bakit? May sinabi ba akong mali? Tinalikuran niya ako at hindi na muling nagsalita.
"Tyler nangangalay na talaga ako.."
"Then leave." he said.
Napakamot naman ako ng ulo."How can I leave when your head is still on my lap?"
"Fuck I forgot!" He annoyedly murmured.
I laughed.
I silently looked at Tyler's peaceful face . Who would have thought na ang isang mayabang na halimaw na si Tyler ay may taglay na ganitong kaamong mukha kapag natutulog. Walang mababakas na coldness at nakakatakot na aura. Honestly, nawala ang nararamdaman kong pagkangalay nung nakita ko ang mukha niya, korni man pakinggan pero seryoso ako.. nawala talaga ang pagkangalay ko na parang bula.
"Hmm.." biglang ungol ni Tyler tsaka hinawakan ng mahigpit ang kamay kong nakapatong sa dibdib niya.
"Nakakahalata na akong nanananching ka Tyler.." natatawang bulong ko.
Totoo naman e. Napapadalas kasi ang paghila niya sa braso at ang paghawak sa kamay ko diba chansing yun? XD
"Its the payment for staring at my handsome face for almost 2 hours while Im sleeping" Tyler suddenly said, still closed-eyes.
Nagulat ako. "Gising ka pala?"
"Nope. Im sleep talking, cool right?" he smiled.
"Gising ka naman pala e. Bumangon kana magluluto ako ng soup para makainom kana ng gamot"
"I dont want." parang bata na sabi ni Tyler. Cute.
"Are you going to stand up or I'll make you stand up with my own way?" Kahit naman may lagnat siya willing akong balian siya ng buto.
He opened his eyes and looked at mine. "Kiss me first. Kiss me on the lips and I'll stand up" Hindi na ako nagdalawang-isip na itulak siya dahilan para mahulog siya sa sofa. He looked at me angrily but I just stuck my tongue out and take my way to the kitchen.
Tinungo ko agad ang ref at naghalungkat ng mga sangkap na gagamitin ko para sa soup ni Tyler. I think lugaw nalang ang lulutuin ko para madali lang at para hindi gaanong madaming ekek na gagawin. Pagkatapos kong magluto ng lugaw sinubukan ko namang maghanap ng gamot para sa lagnat ni Tyler but I failed, walang gamot dito.
"Tyler wala bang gamot dito?!" tanong ko kay Tyler.
"What do you think? Have you found one?" Aba bastos to ah!
